میهن پست – در دنیا امروز مهم نیست که آثاری بر جای مانده از تمدن ها در کجا قابل روئیتاند، بلکه مهم این است که علوم و پیشرفت های حاصل از آن تمدن های چقدر توانسته است در انتقال مفاهیم علمی مربوط به گذشته را برای رسیدن به معنا و مفهومی جدیدتر از علوم مشابه در شناخت یک موضوع و یا یک سر فصل در دنیای امروز به انسان ها کمک کند.
در این میان آثار تاریخی بر جای مانده در کشورهای مختلف دنیا خود نشانی از وجود علوم مختلف و پیشرفت ابعادی دیگر از دانسته های انسان های پیشینی است که با مطالعه بر روی آن ها امروزه دیگر بشر در بعضی از موارد از انجام آزمون های زمان بر و خطاهای بی مورد پرهیز می کند.
در واقع این است که ویرانههای باستانی در کشورهای مختلف جهان همواره مورد توجه و احترام مردم قرار داشته و اغلب از جاذبههای اصلی گردشگری محسوب می شوند. انسان در برابر عظمت برخی از این ویرانههای باستانی احساس کوچکی کرده و معماری جالب توجه آنها موجب شگفتی ما می شود.
ما در این اینجا آثار برجای مانده چند تمدن بزرگ اما ویران شده را برای شما معرفی می کنیم که امیدواریم مورد توجه شما همراهان همیشگی میهن پست قرار بگیرد.
تخت جمشید
تخت جمشید ایران: تخت جمشید مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ب۵۱۲ قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن ۱۵۰ سال به طول انجامید.تخت جمشید در محوطه وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است .
بنای وسیع تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود ۵۱۸ ق.م، آغاز که معمارانش در فرایند ساخت آن نخست صفه یا تختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پله های اصلی و کاخ تچرا را ساختند . پس از داریوش ، پسرش خشایارشا تالار دیگری را بنام تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تالار صد ستون را ریخت . اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد . اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که ناتمام ماند . این ساختمانها بر روی پایه هایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخره های عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند .
لازم است بدانید که معماری هخامنشی ، هنری است از نوع تلفیق و ابداع که از سبک معماریهای بابل و آشور و مصر و شهرهای یونانی آسیای صغیر و قوم اورارتو اقتباس شده و با هنر نمایی و ابتکار روح ایرانی نوع مستقلی را از معماری پدید آورده است . هخامنشیان با ساختن این ابنیه عظیم می خواستند عظمت شاهنشاهی بزرگ خود را به جهانیان نشان دهند.
آکروپلیس آتن در یونان
آکروپلیس یونان: آکروپلیس در زبان یونانی، به معنی شهر مرتفع یا صخره مقدس است و در یونان و تمام دنیا وجود دارد.
اگر چه آکروپلیسهای دیگری در یونان وجود دارد، اما اهمیت آکروپلیس آتن آن قدر زیاد است که نام آکروپلیس به عنوان اسم خاص برای آن در نظر گرفته شده است.
این بنا روی یک تپه سنگی صاف که دارای ۱۵۰ متر ارتفاع از سطح دریاست در داخل شهر آتن قرار دارد. قبلا این بنا به نام «سکروپیا» مشتق از نام افسانهای مرد ماری، به نام ککروپس یا سکروپس اولین پادشاه آتن نامیده میشد.
آکروپلیس از نامآورترین مکانهای تاریخی و باستانی دنیا به حساب میآید. واژه آکروپلیس یک نام عمومی برای منطقهای شهری قدیمی در یونان است اما امروزه مشهورترین آکروپلیس آن چیزی است که اکنون در مرکز شهر آتن و بر فراز محله پلاکا قرار دارد.
ماچو پیچو در کشور پرو
شهر باستان یماچو پیچو در دامنه کوه در بالای دره اوروباما در ۷۰ کیلومتری شمال کوسکو در کشور پرو قرار دارد.ماچو پیچو در حدود سال ۱۴۵۰ میلادی ساختهشده و صدها سال پیش در زمان فتح اینکاها توسط اسپانیاییها متروک شده و در طول قرنها، جنگلهای اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان ماندهاست و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشتهاند.
بنابراین سفر به “ماچو پیچو” حتی با وسایل حمل و نقل مدرن امروزی مانند قطار نیز خاطره انگیز است. اما هر ساله حدود ۲۵ هزار نفر مسیرهای مسقیم دسترسی به این ویرانهها را نادیده گرفته و از طریق جاده ۲۷ مایلی “اینکا” و پیادهروی چند روزه خود را به این مکان می رسانند.
این گنجینه قوم اینکا که کشف مجدد آن به یک قرن پیش باز می گردد، در یک جنگل ابری در رشته کوههای “آند” واقع شده و توجهات جهانی را به سوی خود جلب کرده است. بلوکهای سنگی بزرگ این مکان داستان منطقهای کشاورزی و انبارهای ذخیره غذا به همراه منطقه شهری با معابد، میدانها، قبرها و … را روایت می کنند.
محوطه باستانی انگکور
جنگ یا بلایای طبیعی شاید موجب تضعیف پایتخت پادشاهی “خمر” شده، اما در نهایت این جنگل بود که بر این مرکز شهری که رونق آن به قرنهای نهم تا پانزدهم میلادی باز می گردد، چیره شد. امروزه، پارک باستان شناسی “انگکور” به وسعت ۱۵۰ مایل مربع در جنگلی متراکم قرار گرفته است. معروفترین معبد این پارک، “انگکور وات” نام دارد که بزرگترین ساختمان مذهبی جهان است. اما ویرانههای دیگر مانند معبد “بایون” که از دیواری با ۱۱ هزار نقش حجاری شده بهره می برد، نگاه دقیقتری به هنر و معماری ۶۰۰ ساله پادشاهی خمر ارائه می کند.
به عبارتی دبگر نگکور محوطهای باستانی در کامبوج است که مجموعهای از بقایای پایتختهای باستانی امپراتور خمر را که بین قرنهای نهم تا پانزدهم میلادی ساخته شدهاند، در خود جای داده است.
محوطه باستانی انگکور در سال ۱۹۹۲ به خاطر شرایط استثناییاش، به طور همزمان در فهرست میراث جهانی و میراث در خطر یونسکو ثبت شد و در سال ۲۰۰۴، پس از دوازده سال مرمت و بازسازی از فهرست میراث جهانی در خطر خارج شد. این ویرانههای باستانی در میان جنگلها و مزارع کشاورزی شمال دریاچه بزرگ کامبوج و در نزدیکی شهر سیمراپ امروزی واقع شدهاند.
اهرام بزرگ و ممفیس مصر
ممفیس پایتخت باستانی مصر پایین و پادشاهی کهن مصر باستان از آغاز پیدایش تا ۲۲۰۰ (پیش از میلاد) بود. پس از آن در پادشاهی نو در سراسر زمان باستان به مرکزی اداری بدلگشت. امروزه ویرانههای ممفیس امروزه در ۲۰ کیلومتری جنوب قاهره در کرانهٔ باختری نیل سالانه محل حضور هزاران گردشگر از سراسر دنیا است.
این اهرام مجموعهای از بهترین ویرانههای جهان در مصر قرار دارند. اهرام بزرگ “جیزه” به عنوان یکی از شگفتیهای دنیای باستان همچنان پابرجا بوده و پنجرهای به گذشتههای دور محسوب می شوند. قدمت اهرام مصر به ۴ هزار سال پیش باز می گردد و درباره نحوه ساخت و استفاده از دو میلیون بلوک سنگی عظیم، پژوهشگران به پاسخ دقیقی دست نیافتهاند.
مجسمه ابولهول، گورستانها و ویرانههای یک دهکده از دیگر جاذبههای جیزه هستند. اهرام جیزه بخشی از سایت بزرگتر میراث جهانی یونسکو هستند که شامل “ممفیس”، پایتخت پادشاهی قدیم مصر می شود.
بنای باستانی کولوسئوم ایتالیا
قدمت این مکان به دو هزار سال پیش باز می گردد و از تاریخی خونبار به واسطه مبارزات گلادیاتورها، بردهها، زندانیها و حیوانات وحشی با یکدیگر برخوردار است.
گنجایش “کولوسئوم” در دوران اوج خود برابر با ۵۰ هزار نفر بوده است. بعدها، رومیها از سنگهای این استادیوم برای ساخت بناهای دیگر استفاده کردند که از آن جمله می توان به کلیساهای “سنت پیتر” و “سنت جان لاتران” اشاره کرد.
به عبارتی دیگر کلوسئوم در زمان امپراتوری روم باستان به عنوان یک تماشاخانه بیضیوار در مرکز شهر رم فعلی در کشور ایتالیا ساخته شده که این تماشاخانه یا آمفیتئاتر بزرگترین بنای از نوع خود در دوره امپراتوری روم باستان بوده است.
جالب است بدانید که پلان این مجموعه به شکل بیضی به قطرهای ۱۸۸ و ۱۵۶ متر، زیربنای آن حدود ۶ جریب میباشد و ارتفاع آن حدود ۴۸ متر است و در زیر آن مجموعهای از اتاقها و گذرگاهها برای عبور حیوانات وحشی و سایر تدارکات لازم جهت راه اندازی و اجرای نمایش قرار گرفتهاست.
تعداد ۸۰ دیوار به عنوان تکیه گاه برای طاقهای گنبدی شکل، گذرگاهها، پلکان و ردیفهای صندلی، روی صحنه قرار گرفته که لبه بیرونی طاقهای متوالی باعث اتصال طبقات مختلف و پلکان بین آنها به یکدیگر شدهاست.
کلوسیوم رم، بنایی که در آن گلادیاتورها برای حفظ جان خود رقیبشان را به قتل میرساندند، مانند برج پیزا در حال کج شدن است و بخش جنوبی این ساختمان ۴۰ سانتیمتر پایینتر از بخش شمالی آن قرار گرفته است.متخصصان اولین بار در حدود سال ۲۰۱۱ متوجه این موضوع شدند و این ساختمان دو هزار ساله را از نزدیک مورد بررسی قرار دادند.
دیوار بزرگ چین
ساخت دیوار چین یا دیوار بزرگ چین از قرن دوم قبل از میلاد تا قرن هفدهم طول کشید.این دیوار به منظور مقابله با هجوم اقوام مهاجر عشایر، همچون مغولها، ترکها و هونها ساخته شده بود.
دیوار چین متعلق به سلسله مینگ (سال ۱۳۶۸ – سال ۱۶۴۴) است که از غرب به دروازه جایو گوان در استان گان سو چین و از شر ق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی میشود و در میان آن ۹ استان، شهر و ناحیه خودمختار به طول ۷۳۰۰ کیلومتر وجود دارد.
این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۷۰۰۰ کیلومتر امتداد دارد. این اثر سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی ثبت شد که یکی از ۷ اعجاز جهان است و در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانیترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است.
جالب ایت بدانید که این بنا با ۶۳۵۲ کیلومتر طول، از لحاظ جرم و حجم بزرگترین ساختمان جهان میباشد و تنها شیء ساخته دست انسان است که برای فضانوردان از فضا قابل مشاهده میباشد.
بنای استون هنج – بریتانیا
یکی دیگر از آثار تاریخی دنیا، بنای استون هنج است که قدمت این بنا به ۳۱۰۰ سال پیش از میلاد بر میگردد، درست زمانی که عصر نوسنگی و عصر مفرغ بوده است.
استونهنج در جنوب انگلستان، قرار دارد و یکی از بناهای بزرگ سنگی است که توسط مردم باستان در اروپا ساخته شدهاست.
این بنا در دشت «سالزبری» انگلستان واقع شده و پس از مایلها عبور از تپه و دشت در ییلاقات انگلیس، منظره این بنای غیر عادی و عجیب، انسان را به سکون و حیرت وا میدارد که چگونه در این بنا از تخته سنگهای بسیار بزرگ که ارتفاع هریک ۶ متر و وزن هریک به حدود ۵۰ تن میرسد، استفاده شده است.
نکته حیرتآور دیگر اینجاست که این تخته سنگها به صورت یک دایره متحدالمرکز در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند چنانکه برخی میگویند حرکت دادن سنگهای عظیم الجثه به محل استقرارشان، یک کار بسیار بزرگ بوده است.
غولهای سنگی انگلیس با ۵۰۰۰ سال قدمت مانند بسیاری از آثار معماری دنیا (اهرام ثلاثه) رازهای فراوانی در دل خود دارد که پاسخ به آنها نیازمند سالها تحقیق در حوزه تاریخ و معماری است.