ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از طرف مردم یزد، برای تدوین قانون اساسی راهی مجلس خبرگان شد و در راه تثبیت اصل ولایت فقیه، تلاش فراوانی از خود نشان داد. سرانجام آیت‌اللَّه محمد صدوقی در روز 11 تیر 1361 مطابق با دهم ماه مبارک رمضان سال 1402 ق، پس از ادای نماز جمعه در حالی که جایگاه را ترک می‌کرد، منافقی با به آغوش کشیدن آن بزرگوار و منفجر کردن نارنجکی که در دست داشت، ایشان را در خون خود غوطه‌ور ساخت
درگذشت حجت‌الاسلام محمدعلی صدوقی، امام جمعه یزد (1390 ش)
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی صدوقی صبح روز (شنبه 11 تیر) به دنبال یک بیماری ناگهانی که کمتر از یک هفته علائم خود را نشان داد، علی رغم تلاش پزشکان معالج، در سن ۶۲ سالگی درگذشت. پیکر امام جمعه یزد، از تهران به زادگاهش منتقل شد. حجت‌الاسلام والمسلمین محمد علی صدوقی تنها فرزند ذکور سومین شهید محراب آیت الله صدوقی بود که طی ۲۳ سال اخیر بعد از شهادت پدرش با تقوا و مردم داری امامت جمعه یزد را برعهده داشت. امام جمعه یزد در سالروز درگذشت پدر و مادرش به دیدار معبود شتافت.
تولد میرزاعبدالحسین قدسی، شاعر ادیب و هنرمند خوشنویس برجسته (1287 ق)
میرزاعبدالحسین قدسی، فرزند میرزا محمدعلی خوشنویس اصفهانی در شب چهارم رمضان ۱۲۸۷ ق چشم به جهان گشود. میرزاعبدالحسین قدسی؛ ادیب فاضل و شاعر، جامع فضایل و کمالات صوری و معنوی و از جمله فرهنگیان اصفهانی بود که با تأسیس مدرسه قدسیه (یکی از قدیمی‌ترین مدارس جدید اصفهان)، فرهنگ جدید را در این شهر هنرپرور پی‌ریزی نمود. وی علاوه بر نوشتن خط نسخ و رقاع؛ در علوم ادبی نیز ید طولائی داشته و گاهی نیز شعری می‌گفته است. کتاب «تحفةالفاطمیة» و کتاب «شرعیات» جهت مدارس جدید؛ از جمله آثار چاپی به‌جای مانده از میرزاعبدالحسین می‌باشد. از آثار خوشنویسی وی نیز می‌توان به قرآن وزیری کوچک مذهب عالی روغنی نسخ کتابت خفی عالی. و – رقاع کتابت خفی عالی بلکه ممتاز با رقم: «… اشیر الی به کتابة القرآن الحکیم… الحاج میرزا محمد هاشم امام الجمعة والجماعة. کتبه عبدالحسین الاصفهانی» اشاره کرد. میرزاعبدالحسین قدسی پس از عمری خدمت به فرهنگ و هنر این مرز و بوم؛ سرانجام در شب یک‌شنبه پنجم صفر سال ۱۳۶۶ ق دنیای فانی را وداع گفت و چشم از جهان فروبست. وی در تکیه تویسرکانی گورستان تخت فولاد اصفهان مدفون است. ماده تاریخ وفات میرزاعبدالحسین به این شرح است: لما فقدت ادیبا قل لرحلته / عبدالحسین اتی فی جنةالقدس.
رحلت آیت اللَّه “میرزاهاشم آملی” فقیه نامدار شیعه (1413 ق)
آیت اللَّه میرزا هاشم آملی در سال 1322 قمری در روستای “پردمِهِ لاریجان” آمل دیده به جهان گشود. وی به علت هوش و ذکاوت زیادش در تهران از محضر اساتیدی چون سیدمحمد تنکابنی و میرزا ابوالحسن شعرانی استفاده نمود. پس از مدتی به قم عزیمت نمود و از محضر اساتیدی چون آیت‌اللَّه حائری، حجت کوه کمرهای و شاه آبادی استفاده شایانی برد. پس از اخذ اجازهٔ اجتهاد، به نجف اشرف مشرف شد و از دروس فقه و اصول میرزای نائینی، سیدابوالحسن اصفهانی و آقاضیاء عراقی کسب فیض نمود. این عالم ربانی و فقیه بزرگوار علاوه بر تحصیل به تدریس نیز پرداخت و بعدها حلقهٔ درس خارجِ خود را تشکیل داد. حضرات آیات میرزا جواد تبریزی، ناصر مکارم شیرازی، عبداللَّه جوادی آملی، احمد آذری قمی، سید جعفر کریمی، هادی معرفت، اسماعیل صالحی مازندرانی، سید علی محقق داماد، محمد محمدی گیلانی و ده‌ها عالم فاضل از جمله شاگردان این بزرگوار می‌باشند. میرزا هاشم آملی همچنین در امور سیاسی و مبارزه علیه رژیم ستم‌شاهی بسیار فعال بود و نقش مثبتی در حمایت از امام راحل (ره) و انقلاب اسلامی داشته است. آثاری چون بدایعُ الافکار، حاشیه بر عُروةُ الوُثقی، کتاب الصلاة و تقریرات دروس آیت‌اللَّه حائری از وی به جای مانده است. سرانجام این عالم ربانی در چهارم رمضان سال 1413 ق برابر با هفتم اسفند 1371 ش در 91 سالگی دار فانی راوداع گفت و در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
درگذشت عالم زاهد آیت اللَّه “شیخ حسنعلی تهرانی” (1325 ق)
آیت‌اللَّه شیخ حسنعلی تهرانی فرزند حاج محمود تاجر تبریزی در تهران دیده به جان گشود. پس از فراگیری مقدمات، عازم نجف اشرف گردید و از محضر بزرگانی چون میرزای بزرگ شیرازی بهره جست. ایشان صاحب کرامات بوده و به توصیهٔ استادش، پیش از درس، نهج‌البلاغه می‌گفت و روح شاگردان را با کلام امیرالمؤمنین (ع) صفا می‌بخشید. این عالم ربانی از صالحین بوده و از کثرت احتیاط، از حقوق شرعی استفاده نمی‌کرد و به نماز و مراقبت بر اعمال، دقت زیادی داشت. آیت‌اللَّه تهرانی پس از فوت در جوار حضرت امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.
وفات “قاضی سعید بن سناء الملک” ادیب مصری (608 ق)
ابوالقاسم هبةاللَّه بن جعفر ملقب به قاضی سعید ابن سناء الملک در سال 545 ق در قاهره به دنیا آمد. او قرآن، نحو و برخی علوم دیگر را فرا گرفت و با سرودن قصایدی در مدح صلاح‌الدین ایوبی و نیز قاضی فاضل، نبوغ خود را آشکار نمود. پس از این که وی در فنون بلاغت و نویسندگی تبحّر و تجربه‌ای کسب کرد، قاضی فاضل او را در امور ولایت مصر به کار گماشت ولی آن چه بیشتر باعث شهرت و بلندی آوازهٔ ابن سناءالملک شد، تدوینِ اصول و قواعد مُوَشّحات است. دیوان شعر او در موضوعات گوناگون از جمله توصیف روز عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و… سروده شده است.
درگذشت “آنتوان چِخوف” داستان‌سرا و نویسنده شهیر روسی (1904 م)
آنتوان
پاولوویچ چخوف نویسنده نامدار روسی در سال 1860 م در روسیه به دنیا آمد.
وی تحصیلات خود را در رشته پزشکی به پایان رساند و مدت کوتاهی نیز به طبابت
پرداخت. ولی با استعداد و علاقه‌ای که به نوشتن داشت، از حرفه خود دست
کشید و کار نویسندگی را دنبال کرد. چخوف در مدت کوتاهی، آثار متعددی به
نگارش درآورد و به شهرت دست یافت. او در جوانی به مرض سل دچار شد و تا
پایان عمر، از این بیماری در رنج بود. در مورد آثار چخوف باید گفت که
نوآوری‌های صوری و موضوعی او در هنر داستان‌پردازی، اصول و سنن ادبی را
دگرگون کرد.