در وهله اول باورش سخت است که بشنویم توفان های گرد و غبار تهران، کشت محصولات آلوده به هزار و یک درد شناخته شده و ناشناخته در جنوب این شهر، کمبود آب، آلودگی هوا و مسائل دیگر، همه و همه در یک نقطه با هم تلاقی دارند و اصولا از یک منشا سرچشمه می‌گیرند، ولی این عین واقعیت است!
به گزارش «تابناک»، در شرایطی که بسیاری زا هموطنانمان تهران و ساکنان اغلب غیر بومی آن را در رفاه می‌دانند و تصورشان از چرایی برقرار شدن این رفاه در پایتخت، سرازیر شدن بودجه کشور به این منطقه می‌دانند، دبیر مجمع نمایندگان استان تهران نظری به شدت متفاوت دارد و نه تنها از ظلم به تهرانی ها در اختصاص بودجه سخن به میان میآورد، بلکه برای سخنان شاهد و مثال هم در دست دارد.
حسین طلا، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که دبیری مجمع نمایندگان استان را هم عهده دار است، در این باره در گفت‌وگویی تفصیلی (اینجا)، علت کشت محصولات کشاورزی آلوده به سموم در جنوب پایتخت را فقدان امکانات مورد نیاز برای تصفیه فاضلاب شهر می‌خواند و می‌گوید: از هشت مدول مورد نیاز تصفیه خانه در تهران، تنها چهار مدول آن راه افتاده و قرار است دو مدول دیگر برای مهرماه راه اندازی شود.
وی در توضیح چرایی راه اندازی نشدن این واحدهای تصفیه خانه پس از سالها می‌گوید: وقتی تصفیه خانه کم داریم، بخشی از آب فاضلاب خام راهی زمین های کشاورزی می‌شود و کشاورزان که نیازمند آب سالم هستند؛ از فاضلاب به جایش بهره می‌گیرند که به تولید محصولاتی آلوده و حاوی سموم منجر شود. دلیل این امر هم ظلم بزرگی است که به مردم تهران روا داشته می‌شود و سهم ایشان از بودجه را بسیار ناچیز می‌کند.
طلا در ادامه با تاکید بر اینکه استان تهران یک ششم جمعیت کشور را در خود جای داده است، می‌گود: بودجه کل کشور از دو محل تامین می‌شود؛ یکجا بودجه نفتی و یکجا بودجه مالیاتی [46.2 درصد بودجه جاری، از محل مالیات تامین می‌شود] و جالب است بدانید 53 درصد درآمد مالیاتی کل کشور در سال را استان تهران تامین می‌کند در حالی که این سهم کلان پرداختی، پرداخت کمتر از چهاردرصد (3.7 درصد) را برای تهران به همراه دارد که بسیار ناچیز است.
این نماینده مجلس می‌افزاید: سی استان دیگر کشور، همه با هم تنها 47 درصد بودجه مالیاتی را تامین می‌کنند اما بودجه به مراتب بیشتری دریافت می‌کنند و غافلند که اگر در تهران عمران و آبادانی شاهدیم، یا به کمک مالیات و عوارض های دریافتی از مردم است و یا پول آن از فروش شهر به ازای عمران آن بدست آمده است وگرنه از طرف دولت چیزی برای تهران نمی‌آید.طلا در ادامه با اشاره به بودجه تهران، می‌گوید: کل پولی که برای در سال گذشته بابت عمران 41 شهر و هفتاد الی هشتاد روستا در استان تهران به استانداری تهران داده‌اند، روی هم رفته عدد 78 میلیارد تومان بوده است. در حالی که بودجه شهرداری تهران در سال گذشته، 16 هزار میلیارد تومان بوده که 71 درصد آن بودجه عمرانی بوده است. وقتی این درآمدهای ناشی از پرداخت های مردم جمع شده و صرف ساخت و ساز شهر می‌شوند، ممکن است عده‌ای به اشتباه تصور کنند که بودجه اختصاص یافته به این شهر زیاد است.
نماینده مردم تهران در مجلس با اشاره به اثرات این نوع نگاه نا صحیح به تهران، به ویژه از طرف مسئولان، می‌گوید: در حالی که نمی‌توانیم تصفیه خانه های مورد نیاز را بسازیم یا می‌بینیم که در این بحران آب، سی درصد آب تصفیه شده تهران بر اثر فرسودگی شبکه از دست می‌رود و کاری از دستمان ساخته نیست، شاهدیم که از بودجه اختصاص داده شده به محرومیت زدایی بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه، مبلغی ناچیز به تهران می‌رسد که حتی قابل مقایسه با شهرستانی کوچک نیست.
وی می‌افزاید: از مبلغ 3750 میلیارد تومان اختصاص داده شده به محرومیت زدایی، استان تهران تنها 121 میلیارد تومان سهم گرفته که این سهم برای شهر تهران 10 میلیارد تومان است؛ در حالی که پرس و جو از همکاران در مجلس نشان می‌دهد برای جمعیت 600 هزار نفری، 50 میلیارد تومان در نظر گرفته شده است. مگر می‌شود سهم جمعیت دوازده و نیم میلیون نفری استان تهران تا این اندازه ناچیز شود؟ مگر می توان این جمعیت را نادیده گرفت و مشکلاتشان را ندید؟
بدین ترتیب کسری بودجه موجبات ناتوانی در تامین زیرساخت های مورد نیاز شهر من جمله تصفیه خانه می‌شود، ناتوانی در این مقوله منجر به کشت محصولاتی آلوده چون چند صد هکتار برنج کاری آلوده می‌شود و در نتیجه این اتفاقات، سلامت جمعیت بزرگی به مخاطره می‌افتد؛ از یکسو با آلودگی خوردنی ها و از سوی دیگر با ناتوانی کشاورزان در کشت و زرع که پوکی خاک را رقم می‌زند و احتمال وقوع توفان در شهر و بیماری های همراه با گرد و غبار را به شدت تقویت می‌کند!