ماجرای کم کردن 28 کیلویی در یک سال

2916 28

دسترسی آسان به سرفصل نوشته ها

مسئله ی کم کردن وزن دغدغه ی بسیاری از افراد به شمار می رود ، بسیارند کسانی که رژیم غذایی لاغری در پیش می گیرند اما به راحتی ناامید می شوند ، حال قصد داریم در این مطلب به شما شخصی را معرفی کنیم که در یک سال 28 کیلو کم کرد.

درباره روند کاهش وزن فاطمه صدری با حضور دکتر سعید حسینی متخصص تغذیه و رژیم درمانی، دکتر شهرام آگاه فوق تخصص گوارش و کبد و دکتر هاله دادگستر متخصص پزشکی ورزشی

موضوع امروز در مورد روند کاهش وزن خانم فاطمه صدری است که ۳۴ سال سن دارند و با قدی حدود ۱۵۷ سانتی متر، در اسفندماه سال ۱۳۸۸، وزنشان حدود ۹۰ کیلوگرم بوده و درست در اسفندماه سال ۱۳۸۸ وزن خود را ۲۸ کیلو کاهش داده و آن را به ۶۲ کیلوگرم رسانده اند. گفت وگویی با ایشان و متخصصان سلامت انجام دادیم تا بیشتر با چند و چون این رژیم لاغری آشنا شویم…

فاطمه صدری که توانسته طی یک سال از ۹۰ به ۶۲ کیلو برسد، می گوید:

سـایــزم از ۵۴ بــه ۳۸ رسـیــد

خانم صدری! شما الان به وزن ایده آلتان رسیده اید یا هنوز هم روند کاهش وزنتان ادامه دارد؟

از نظر آقای دکتر حسینی، یک هفته است که من به وزن ایده آلم رسیده ام اما راستش را بخواهید بدم نمی آید که کمی بیشتر وزنم را پایین بیاورم.

مهم ترین دلایلی که باعث شد تصمیم به کاهش وزن بگیرید، چه بودند؟

وقتی که وزنم بالا بود، مدام دچار تنگی نفس می شدم. اصلا نمی توانستم بیشتر از چند قدم پیاده روی کنم و اگر آسانسور منزل مان خراب می شد به هیچ وجه نمی توانستم از پله ها بالا بروم. به علاوه، بیشتر شب ها موقع خواب دچار احساس خفگی می شدم و هر غذایی که می خوردم، حالت ترش کردن یا ریفلاکس معده به من دست می داد. ضمن اینکه پیدا نکردن لباس مناسب و افسردگی ناشی از بدهیکلی و بدتیپی باعث شده بود که من از جمع اطرافیانم کناره گیری کنم. به نظرم تمام این مشکلات، دلایل موجهی برای تصمیم گرفتن به منظور کاهش وزنم بودند!

آیا بعد از کاهش وزن مشکلات تان برطرف شدند؟

بله، کاملا! حالا دیگر آن مشکلات سابق را ندارم و این قدر احساس سبکی و جوانی می کنم و فرز شده ام که هر روز برای پیاده روی به کوه می روم.

۲۸ کیلو کاهش وزن، مشکلی را برایتان پیش نیاورد؟

به هیچ عنوان. نه پوستم خراب شد و نه دچار ریزش مو شدم و نه مشکلات رژیم قبلی برایم پیش آمد.

رژیم قبلی؟! مگر شما رژیم دیگری هم داشتید؟

بله. چند سال پیش یک بار به پزشکی که متخصص تغذیه نبود مراجعه کردم اما رژیم ایشان آنقدر یکنواخت و غیرعلمی و سخت بود که پس از مدتی ناراحتی اعصاب گرفتم و دچار ریزش موی شدید هم شدم. اما خدا را شکر، رژیمی که دکتر حسینی به من دادند، کاملا اصولی و منطقی بود و اصلا مشکلی را برایم به وجود نیاورد.

چطور؟

روز اولی که به دکتر مراجعه کردم، ایشان از من شرح حال گرفتند و پرسیدند که برنامه غذایی روزانه ام چیست و خانواده ما بیشتر چه غذاهایی می خورد؟ سپس بر اساس برنامه و سفره غذایی خانواده، رژیمم را برنامه ریزی کردند و به دلیل اینکه رژیمم کاملا مطابق میلم بود، خیلی راحت با آن کنار آمدم و آن را پذیرفتم.

می شود کمی از جزییات رژیمتان برایمان بگویید؟

در رژیم غذایی من همه چیز بود. مثلا صبحانه ۵۰ گرم یا یک کف دست نان با پنیر و گردو و ۱ لیوان شیر کم چرب داشتم. میان وعده صبح و عصرم، خرما یا بیسکویت سبوس دار یا ۱ عدد میوه و شیر بود. ناهار می توانستم ۶ قاشق غذاخوری برنج را با ۴۰ گرم گوشت گوساله بدون چربی یا ۷۰ گرم مرغ یا ۱۰۰ گرم ماهی بخورم و معمولا شب ها هم غذای نانی می خوردم یا بهتر است بگویم که می خورم. به هرحال، نکته مهم اینجاست که تمام خوراکی های رژیمم آن چیزهایی بودند که خود من، دوستشان داشتم.

خانم صدری! به ما می گویید که اصلا مهم ترین علت بالا رفتن وزنتان چه بود؟

راستش را بخواهید من تقریبا آدم پرخوری بودم. غذاهای پرچرب، شکلات، کاکائو، خامه، روغن جامد، پنیرهای چرب و شور، انواع فست فودها و همبرگر پای ثابت رژیم غذایی ام بودند. در حالی که امروز، درست و به اندازه غذا خوردن را یاد گرفته ام و خوراکی های مضری مانند قند و شکر یا روغن جامد را با خرما و کشمش و روغن های مایع جایگزین کرده ام تا خود و خانواده ام زندگی سالم تری را داشته باشیم.

بنابراین، فقط پرخوری دلیل چاق شدن شما بود. درست است؟

نمی دانم. به نظر خودم، ازدواج و زایمان هم در چاق شدنم بی تاثیر نبودند. من هر ۲ فرزندم را با سزارین به دنیا آوردم و هر دوی آنها هم موقع تولد چاق بودند. شاید باور نکنید که ظرف ۲ سال پس از زایمان هایم حدود ۳۰ کیلوگرم وزن اضافه کردم که شاید این افزایش وزن به خاطر پرخوری پس از زایمان ها بود.

شما ظرف مدت این یک سال، تنها وزنتان را کم کردید یا کاهش سایز هم داشتید؟

اتفاقا جالب ترین بخش رژیمم این بود که سایزم از ۵۴ به ۳۸ رسید. من قبل از ازدواج هم سایزم ۳۸ نبود و به همین دلیل از نتیجه رژیمم خیلی راضی هستم.

تحرک و فعالیت فیزیکی تان هم بیشتر از قبل شده است؟

بله. چون شوهر من ورزشکار است، آن موقع که اضافه وزن داشتم اصلا نمی توانستم با او به پیاده روی یا ورزش بروم و به همین دلیل همیشه اذیت می شدم اما حالا پا به پای او به پیاده روی و کوهنوردی می روم و از این چابکی که پیدا کرده ام، خیلی لذت می برم.

حتما کلی از انرژی دریافتی روزانه تان را هم با انجام دادن کارهای منزل می سوزانید. درست است؟

راستش نه. من هم قبلا فکر می کردم که کار خانه هم نوعی ورزش به حساب می آید و برای کاهش وزن بسیار مفید است. اما دکتر به من یاد دادند که درست است که کار منزل می تواند باعث سوزاندن انرژی شود اما اگر کسی بخواهد انرژی کافی بسوزاند، باید به قصد ورزش یا پیاده روی فعالیت خود را شروع کند و با تعریق، وزن خودش را کم کند. بنابراین انجام کارهای منزل به اندازه ورزش یا پیاده روی تند نمی تواند در روند کاهش وزن موثر باشد.

نگاه اول

توصیه های دکتر سعید حسینی به آنهایی که زیاد ترش می کنند

ریـفـلاکـس داریـد؟ کـمـربـنـدتـان را مـحـکـم نـبـنـدیـد!

آقای دکتر! آیا کالری روغن جامد از روغن های مایع بیشتر است که شما به بیماران تان توصیه می کنید از آن استفاده نکنند؟

خیر. همه روغن ها انرژی و کالری یکسانی دارند و دلیل اینکه بنده و دیگر متخصصان تغذیه مصرف روغن های مایع را نسبت به جامد توصیه می کنیم، اثر سلامت بخشی متفاوت آنهاست.

به نظر شما آیا همان طور که خانم صدری ادعا می کنند، بارداری و زایمان به روش سزارین می تواند نقش برجسته ای در چاق شدن خانم ها داشته باشد؟

به هیچ عنوان. عمل سزارین به خودی خود نمی تواند باعث چاق شدن افراد بشود اما چون قسمتی از عضلات هنگام عمل جراحی بریده می شود، ممکن است که پایین شکم به خاطر بریدگی کمی برآمده تر بشود که در این صورت هم نمی توانیم بگوییم که سزارین باعث چاقی شده است. نکته مهم اینجاست که چه در زایمان طبیعی و چه در زایمان به روش سزارین، بخشی از چربی ذخیره شده در دوران بارداری پس از زایمان در بدن مادر باقی می ماند که مادر می تواند در دوران شیردهی با یک رژیم غذایی مناسب و درست، هم کودک خود را با شیرش تغذیه کند و هم به وزن دلخواهش برسد و از دست این چربی خلاص شود اما اگر مادران در دوران پس از زایمان و شیردهی، بیش از اندازه غذا بخورند و به قول خودشان به جای ۲ نفر غذا میل کنند، مسلما بعد از مدتی دچار اضافه وزن یا چاقی ناشی از پرخوری می شوند و این چاق شدنشان اصلا ربطی به زایمان طبیعی یا سزارین نخواهد داشت.

آقای دکتر! شما برای برطرف کردن مشکل ریفلاکس خانم صدری چه رژیمی را به ایشان پیشنهاد کردید؟

ما برای برطرف کردن یا پیشگیری از مشکل ریفلاکس معده، یکسری توصیه های کلی برای تمام مبتلایان داریم. مثلا اینکه مصرف برخی مواد غذایی محرک مانند قهوه، چای، نوشابه، نسکافه و غذاهای آبکی را محدود کنند و تا آنجا که می توانند دور ادویه های تند و تیز را خط بکشند. از طرف دیگر، بهتر است که این افراد تا ۲ ساعت پس از صرف غذا نخوابند و خواب بعد از ظهرشان به صورت نیمه نشسته باشد تا مشکلشان تشدید نشود. در ضمن، باید وزنشان را پایین بیاورند و کمربند سفت نبندند یا شلوار و دامنی با کمر تنگ نپوشند تا فشار وارده از پایین به بالای شکمشان کمتر و کمتر شود.

شما به خانم صدری گفته اید که کار خانه تاثیر چندانی در لاغر شدن ندارد و ایشان باید برای لاغر شدن، به صورت منظم ورزش کنند. آیا همین طور است؟!

راستش را بخواهید شاید ایشان منظور بنده را درست متوجه نشده باشند. در واقع، نقش سلامت ورزش بسیار بارزتر از نقش کاهش وزن آن است. بد نیست بدانید که تنها ۲۵ درصد از انرژی روزانه ما صرف فعالیت های فیزیکی می شود. بهتر است این موضوع را با یک مثال ساده برایتان توضیح بدهم. اگر یک نفر هفته ای ۳ بار برای ورزش کردن و هر بار ۱ ساعت به باشگاه ورزشی برود، ممکن است در هفته ۲۰۰ تا ۳۰۰ کالری بسوزاند و حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم هم کاهش وزن داشته باشد اما همین فرد می تواند با یک رژیم غذایی مناسب و درست، کاهش وزنی بیشتر از این داشته باشد. بنابراین ما همیشه برای حفظ سلامت عمومی و سلامت قلب و عروق به افراد توصیه می کنیم که ورزش کنند. در واقع می توان گفت که ورزش کردن به تنهایی نمی تواند باعث لاغر شدن افراد بشود اما می تواند سلامت جسمانی و روانی آنها را تضمین کند.

بالاخره کار خانه هم نوعی ورزش به حساب می آید یا خیر؟

ورزش به هر نوع فعالیتی گفته می شود که ضربان قلب و تنفس فرد را بالا ببرد تا جایی که فرد بعد از متوقف کردن آن به نفس نفس بیفتد و نتواند درست صحبت کند. بنابراین خرید و کار خانه معمولا جزو ورزش ها محسوب نمی شوند.

سوال آخر اینکه آیا آپنه یا احساس خفگی موقع خواب با چاقی رابطه ای دارد؟

البته که دارد! خطر ابتلا به اسلیپ آپنیا یا همان احساس خفگی هنگام خواب در افراد چاق خیلی بیشتر از افراد لاغر است و خوشبختانه این مشکل به سادگی و با کاهش وزن برطرف خواهد شد. همان طور که خانم صدری نیز با کم کردن وزنشان توانستند بر این مشکل غلبه کنند.

نگاه دوم

کاهش سایز با ورزش های قدرتی

دکتر هاله دادگستر/ متخصص پزشکی ورزشی

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

ورزش های استقامتی (هوازی) نقش تعیین کننده ای در کاهش وزن یا حفظ وزن به دست آمده در افراد چاق ایفا می کنند. واژه تغییر سایز می تواند به معنای تغییر اندازه دور شکم یا لگن تلقی شود. در ارزیابی هایی که در افراد چاق انجام می شود، نسبت دور شکم به دور کمر به عنوان یکی از شاخص های مرتبط با فاکتورهای سلامت در نظر گرفته می شود. جالب است بدانید که تغییرات ناحیه دور شکم به خصوص چاقی شکمی احتمال ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد. به خصوص در آقایان که چاقی شکم میان آنها بسیار شایع است بنابراین کاهش میزان چربی دور شکم، تاثیر بسزایی در بهبود وضعیت جسمی و سلامت فرد دارد.

با انجام ورزش های قدرتی شکم و لگن، عضلات این ناحیه نسبت به گذشته سفت تر و جمع تر می شود و به رغم اینکه کاهش وزنی صورت نگرفته فرد احساس می کند که سایز بدنش تغییر کرده است. توجه به این نکته ضروری که ورزش خاصی برای لاغری موضعی در ناحیه خاصی از بدن وجود ندارد به طور کلی، ورزش های موثر بر تغییر وزن و سلامت قلب و عروق، ورزش های استقامتی (هوازی) مانند دوچرخه سواری، پیاده روی سریع و شنا هستند. البته چه بهتر که ورزش های استقامتی (هوازی) همراه با ورزش قدرتی باشد تا عضلات قوی تر شده و توان انجام حرکات افزایش یابد. با توجه به این نکته که انجام ورزش های قدرتی موجب استحکام بیشتر عضلات ناحیه می شود، توصیه می شود که هر دو نوع ورزش استقامتی و قدرتی همراه با هم انجام شود تا فرد به تناسب اندام بهتری دست پیدا کند و همچنین از افتادگی پوست و عضله ها پیشگیری شود.

به علاوه برخی از افراد برای کاهش وزن فقط از رژیم غذایی استفاده می کنند. این روش در طولانی مدت باعث می شود که روند کاهش وزن بدن در مقطعی از دوره رژیم، ثابت بماند و تغییری نکند. به همین دلیل توصیه می شود که حتما این اقدامات با ورزش همراه باشد تا کاهش وزن به درستی صورت بگیرد.

نگاه سوم

چه کنیم که ترش نکنیم؟

دکتر شهرام آگاه/ فوق تخصص گوارش و کبد

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

ریفلاکس در اثر برگشتن محتویات معده به درون مری اتفاق می افتد که خیلی ها آن را با عنوان ترش کردن می شناسند. بعضی وقت ها فقط محتویات معده به مری برمی گردد و بعضی وقت ها غذا از معده به مری راه پیدا می کند و سبب ابتلای فرد به ریفلاکس می شود. در حالت طبیعی، اسفنکتر تحتانی مری که محل اتصال معده به مری است، بسته می شود تا محتویات معده به مری وارد نشود و حالت ریفلاکس به فرد دست ندهد. اما عواملی مانند فشار داخل شکم که در اثر چاقی یا بارداری پیش می آید، می تواند عملکرد اسفنکتر را مختل کند و با وارد کردن فشار مضاعف بر آن باعث بازشدنش بشود و مشکل ریفلاکس را به وجود بیاورد. بنابراین می توان گفت که حالت ترش کردن یا ریفلاکس در افراد چاق خیلی بیشتر از سایر افراد رخ می دهد.

اما اولین و مهم ترین توصیه ای که می توان برای کاهش احتمال ابتلا و دفعات تکرار ریفلاکس به افراد چاق کرد این است که با پایین آوردن وزن خود، فشار وارده بر اسفنکتر تحتانی شان را کم کنند تا کمتر از احساس ترش کردن پس از صرف غذا رنج ببرند. ضمن اینکه با پر شدن بیش از اندازه معده پس از صرف غذا، احتمال باز ماندن اسفنکتر و ابتلا به ریفلاکس بیشتر می شود. پس بهتر است که همه افراد تعداد وعده های غذایی شان را زیاد و حجم غذای مصرفی شان در هر وعده را کم کنند تا دچار ریفلاکس معده نشوند. بد نیست بدانید که ابتلا به ریفلاکس در اثر پرخوری فقط مربوط به افراد چاق نمی شود بلکه اگر افراد لاغر هم بیش از اندازه غذا بخورند، ممکن است دچار ریفلاکس بشوند.