پرورش طیور به ویژه مرغ بومی شغلی امروزی نیست، این حرفه از گذشته‌های دور در ایران رایج بوده است.
خانواده‌های روستایی و عشایری با نگهداری تعدادی مرغ برای استفاده از گوشت و تخم‌مرغ، بخشی از نیازهای خانواده را برطرف و مقدار مازاد مرغ و تخم مرغ تولیدی را به بازار عرضه می‌کردند.
به عقیده‌ی کارشناسان، وجود تلفات زیاد، به دلیل وجود بیماری‌های شایع و عدم امکان تهیه جوجه سالم باعث عدم استقبال روستاییان از پرورش مرغ بومی می‌شود و به دلیل فقدان بازار مناسب برای فروش محصول و گرانی خوراک، مرغداری برای آنها صرفه اقتصادی ندارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه مرکزی، امروزه در بیشتر روستاها‌ی کشور با کمترین هزینه و امکانات، پرورش مرغ بومی به تعداد کم انجام می‌پذیرد. مرغ‌های بومی در روستا معمولا به علل بهداشتی، تغذیه‌ای و ژنتیکی تولید و بازده کمی دارند و نقش آنها در اقتصاد و تغذیه روستاییان محدود شده است.
به گفته‌ی مدیر امور طیور جهادکشاورزی استان مرکزی، پرورش مرغ بومی در شهر‌ها صرفه‌ی اقتصادی ندارد و در روستاها به صورت محدود صورت می‌گیرد.
مجید آذر تأکید کرد: پرورش مرغ بومی برای افراد در روستا حرفه و شغل به حساب نمی‌آید و استفاده‌ی شخص از مرغ و تخم‌مرغ آن می‌تواند کمک‌کننده به اقتصاد خانوار باشد.
وی با اشاره به شرایط پرورش مرغ بومی به روش سنتی روستایی در مزارع کوچک و بصورت محدود، گفت: راندمان پایین پرورش مرغ بومی نیز در این مناطق یکی دیگر از مشکلات تلقی می‌شود.
وی ادامه داد: درحال حاضر در کشور، تولید مرغ و تخم‌مرغ بومی خیلی کم مشاهده شده است و بیشتر از مرغ صنعتی در واحد‌های مرغداری استفاده می‌شود.
آذر بیان کرد: تولید یک واحد مرغ تخم‌گذار صنعتی بطور مثال با 30 کیلو تخم‌مرغ در مقایسه با تعداد اندک تخم‌مرغ بومی در سال، دارای صرفه‌ی اقتصادی بالاست.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به شعار اقتصاد مقاومتی، توسعه‌ی پرورش مرغ بومی در هر خانواده روستایی می‌تواند با کمترین هزینه صورت پذیرد، زیرا سرمایه‌گذاری برای پرورش مرغ بومی در شهر‌ها به صرفه نیست.
آذر اظهارکرد: در صورت گسترش و بالا بردن تعداد جوجه و مرغ بومی پرورشی نیاز به زیرساخت‌هایی از قبیل سرمایه اولیه، زمین و نیروی کار وجود خواهد داشت، در حالی‌که می‌توان تعدادی محدودی مرغ بومی را در روستاها بدون تحمیل سرمایه‌گذاری بالا پرورش داد.
وی با اشاره به اقبال مردم نسبت به استفاده از مرغ‌های صنعتی گرم، گفت: گرایش ذائقه‌ی مردم نسبت به مصرف مرغ گرم بیشتر از مرغ منجمد است.
مدیر طیور جهاد کشاورزی استان افزود: سیاست‌های مربوط به تولید مرغ منجمد در راستای تنظیم بازار صورت می‌گیرد و با توجه به مصرف داخلی کشور لزومی به انجماد مرغ مگر در شرایط خاص نیست.
به گزارش ایسنا، علی ابراهیمی معاون بهبود تولیدات دام جهاد کشاورزی استان نیز در ارتباط با عدم اسقبال از پرورش مرغ بومی افزود: مرغ‌های بومی به دلیل پتانسیل ژنتیکی از لحاظ میزان تخم‌گذاری و گوشت‌آوری رشد اقتصادی چندانی را محقق نمی‌کنند.
ابراهیمی بیان کرد: مرغ‌های تولیدی در واحد‌های صنعتی از نهاده‌های مخصوص تغذیه می‌شوند. پرورش مرغ بومی نیز نیازمند تأمین نهاده است اما، از آنجا که قیمت نهاده بر قیمت فروش مرغ تأثیر می‌گذارد، لذا فروش کم مرغ بومی در مقابل هزینه‌های زیاد نهاده‌ها صرفه اقتصادی برای تولیدکننده به همراه ندارد.
انتهای پیام