به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، گیلرمو (خیلرمو) استابیله (استابیل) (Guillermo Stabile)
متولد 17 ژوئن سال 1905 میلادی در منطقه بوینس آیرس آرژانتین در هوراسان،
جنووا، ناپولی و ستاره سرخ پاریس درخشید و در تیم‌های جنووا، ستاره سرخ
پاریس، سن لورنزو، راسینگ کلاب و تیم ملی آرژانتین مربیگری کرد.
اولین
دوره مسابقات جام جهانى فوتبال در سال ۱۹۳۰ در اروگوئه برگزار شد. میزبان
بازی‌ها در دیدار فینال آرژانتین را با نتیجه ۴ بر ۲ مغلوب کرد، اما چهره
درخشان این مسابقات مهاجمى بود از آرژانتین به نام گیلرمو استابیله.
بسیاری
از کارشناسان فوتبال بر این عقیده‌اند که استابیله را باید با تعصب،
دوندگی زیاد و هوش بالا توصیف کرد. او با زدن هشت گل، نخستین آقاى گل جام
جهانى فوتبال شد. نکته در خور توجه اینکه این ستاره آرژانتینى نه تنها هشت
گل از مجموعا 14 گل آرژانتین در این جام جهانى را وارد دروازه حریفان کرد،
بلکه این هشت گل را در طول تنها 4 بازى به ثمر رساند، این در حالی است که
مارادونا اسطوره آرژانتینی در جام جهانی 1986 در 7 بازی 5
گل به ثمر رساند و در مجموع 21 بازی که در 4 دوره جام جهانی (1982 تا 1994)
انجام داد موفق شد 8 گل به ثمر برساند.
اگرچه از تکنیک چندان خوبى برخوردار نبود، اما از آن جایى که در کنار
فوتبال به دو و میدانى و به ویژه دو سرعت علاقه داشت، توانست نقش مهمى هم
در میدان فوتبال بازى کند.
مربیان از وجود استابیله به خاطر نداشتن
تکنیک بالا استفاده نمی‌کردند، تا اینکه مهاجم میانى ثابت هوراسان دچار
مصدومیت سختى شد و استابیله هم این فرصت را پیدا کرد تا تواناییش از جمله
سرعت، تیزهوشى و همچنین شوت‌های دقیقش را به نمایش بگذارد.
قابلیت نفوذى این مهاجم آرژانتینى باعث شد که به “El Filtrador” شهرت پیدا کند، یعنى “مردى که از صافى مى‌گذرد”.
در
جام جهانى 1930 در اروگوئه استابیله در اولین بازى آرژانتین مقابل فرانسه
روى نیمکت ذخیره نشست، چون سرمربى آرژانتین بازیکنان دیگری را براى خط حمله
در نظر گرفته بود. در پی شکست یک بر صفر این تیم در برابر فرانسه و افزایش
فشارها، مربى آرژانتین از بازى دوم استابیله را روانه میدان کرد و او هم
کارى کرد که همه از او انتظار داشتند: گلزنى.
فصلی تازه در ایتالیا
استابیله
چندی بعد از مسابقات جام جهانی 1930 آرژانتین را به مقصد ایتالیا ترک گفت
تا در لیگ ایتالیا به عنوان بازیکنی حرفه ای به فعالیت خود ادامه دهد.
البته ترک وطن در عین حال به معنای ترک تیم ملی نیز بود.
استابیله که در طی اقامتش در ایتالیا در دو باشگاه جنوا و ناپولی توپ می زد، در سال 1939 به فعالیت حرفه‌اى خود خاتمه داد.
با
شروع جنگ جهانى دوم استابیله به وطنش بازگشت و در طى سال‌هاى 1939 تا 1958
و همچنین در سال 1960 سرمربیگرى تیم ملى فوتبال آرژانتین را برعهده گرفت و
با این تیم 6 بار عنوان قهرمانى آمریکاى جنوبى (کوپا آمریکا) را کسب کرد.
البته نام او به عنوان مربی بیش از آنکه با این موفقیت‌ها پیوند خورده
باشد، با ناکامی آرژانتین در جام جهانی 1958 سوئد گره خورده است.
استابیله
و شاگردانش در آن دوره از بازی‌ها 3 بر یک از آلمان شکست خوردند و 6 بر یک
مغلوب چکسلواکی سابق شدند. تنها موفقیت آنها پیروزی 3 بر یک مقابل ایرلند
بود. استابیله پس از این ناکامی از
مقام خود کناره گرفت و گفت: من بیست سال در خدمت تیم ملی آرژانتین بودم و
آنچه در ذهن‌ها مانده است، ننگ آژرانتین در سوئد است.
به هر
حال، نام استابیله به عنوان نخستین آقای گل مسابقات جام جهانی فوتبال و
همچنین یکی از ستارگان تاریخ فوتبال آرژانتین در خاطر مردم این کشور حک شده
است.