برخی از متدینان بی‌خبر از اسلام، دخالت در حکومت و سیاست را فسق می‌دانند/توطئه تبلیغات موذیانه علیه اسلام

به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران،
در تاریخ 1368.03.15 یک روز پس از ارتحال حضرت امام خمینى(ره)، متن
وصیتنامه، حسب الامر ایشان به وسیله رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت الله
خامنه‏‌اى در مجلس خبرگان براى نخستین بار مفتوح و قرائت گردید. گزارش
کامل این جلسه از طریق رسانه‏‌هاى گروهى پخش شد و متن دستخط وصیتنامه نیز
در اختیار امت اسلامى قرار گرفت.
 
امام
خمینى(ره) نگارش وصیتنامه سیاسى- الهى خویش را- که در حقیقت پیام جاوید و
خلاصه همه وصایا و پیام هاى زندگى ایشان است- در تاریخ 26 بهمن 1361 به
پایان رسانده و نسخه‌اى از آن را طى پیامى به تاریخ 22 تیر 1362 نزد خبرگان
اولین دوره مجلس خبرگان رهبرى به امانت سپردند.

متن کامل وصیتنامه امام خمینى(ره)، به عنوان پیام جاودانه ایشان در جلد پایانى صحیفه امام (به عنوان آخرین سند) درج شده است.

 باتوجه به اهمیت موضوعی این وصیتنامه، علاقه مندان به خواندن وصایای امام(ره) می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، یک مورد از تاکیدات رهبر کبیر انقلاب اسلامی را مطالعه کنند.

مأيوس نمودن ملت‌ها از اسلام

از توطئه‌های مهمی كه در قرن اخیر، خصوصاً در دهه‌های معاصر، و بویژه پس از پیروزی انقلاب آشكارا به چشم می‌خورد، تبلیغات دامنه‌دار با ابعاد مختلف برای مأیوس نمودن ملت‌ها و خصوص ملت فداكار ایران از اسلام است. گاهی ناشیانه و با صراحت به اینكه احكام اسلام كه 1400 سال قبل وضع شده است، نمی‌تواند در عصر حاضر كشورها را اداره كند، یا آنكه اسلام یك دین ارتجاعی است و با هر نوآوری و مظاهر تمدن مخالف است، و درعصر حاضر نمی‌شود كشورها از تمدن جهانی و مظاهر آن كناره گیرند، و امثال این تبلیغات ابلهانه و گاهی موذیانه و شیطنت‌آمیز به گونه طرفداری از قداست اسلام كه اسلام و دیگر ادیان الهی سر و كار دارند با معنویات و تهذیب نفوس و تحذیر از مقامات دنیایی و دعوت به ترك دنیا و اشتغال به عبادات و اذكار و ادعیه كه انسان را به خدای تعالی نزدیك و از دنیا دور می‌كند، و حكومت و سیاست و سررشته‌داری بر خلاف آن مقصد و مقصود بزرگ و معنوی است، چه این‌ها تمام برای تعمیر دنیا است و آن مخالف مسلك انبیای عظام است! و مع‌الأسف تبلیغ به وجه دوم در بعض از روحانیان ومتدینان بی‌خبر از اسلام تأثیر گذاشته كه حتی دخالت در حكومت و سیاست را به مثابه یك گناه و فسق می‌دانستند و شاید بعضی بدانند! و این فاجعه بزرگی است كه اسلام مبتلای به آن بود.

انتهای پیام/