Mihanpostپیشنهاد سردبیرعلمی و فناوریهوا فضا

سیارک 2008 KV2 فردا از کنار زمین عبور خواهد کرد + جزئیات

سیارک 2008 KV2 در حالی فردا از کنار زمین عبور خواهد کرد که ناسا اعلام کرده است که روز شنبه 4 ژانویه یعنی 14 دی یک سیارک به قطر 26 متر در فاصله‌ای بسیار نزدیک به زمین از کنار ما عبور خواهد کرد.

سیارک 2008 KV2 یکی از سیارک‌های بزرگ است که توسط مرکز مطالعات  اجرام نزدیک زمین ناسا CNEOS به عنوان 2019 YB۴ نامگذاری شده است.

قطر سیارک 2008 KV2 حدود 26 متر تخمین زده شده است که در صورت برخورد به جو زمین به اندازه کافی برای ایجاد یک انفجار مهیب در آسمان بزرگ است.

این سیارک هم اکنون با سرعت تقریبا 22 هزار و 530 کیلومتر در ساعت به سمت ما در حال حرکت است.

سیارک 2019 YB۴ یک سیارک آپولو است، به این معنی که در یک مدار بسیار عریض در منظومه شمسی می‌گردد. مدار این سیارک در دو نقطه با مدار زمین تداخل دارد و انتظار می‌رود تداخل کنونی آن با زمین در تاریخ 4 ژانویه ساعت 5:33 صبح به وقت EST و 14:03 دقیقه به وقت ایران باشد.

این سیارک در این رویداد هیچ برخوردی بر سطح زمین نخواهد داشت و وقتی به جو زمین می‌رسد، می‌سوزد و منفجر می‌شود. اما این بدان معنا نیست که انفجار مهیبی ایجاد نخواهد کرد.

سیارک 2008 KV2
انرژی ناشی از انفجار سیارک 2008 KV2 چیزی معادل انفجار 30 بمب اتم خواهد بود

اگر این سیارک از فاصله نزدیک‌تری از زمین عبور می‌کرد، می‌توانست منجر به برخی از مشکلات حاد شود. اما خوشبختانه ناسا گزارش داده است که این سیارک از فاصله بسیار ایمنی از زمین می‌گذرد.

درست ۶ ماه پیش بود که سیارک 2008 KV۲ که اندازه آن تقریباً سه برابر طول یک زمین فوتبال تخمین زده می‌شد از فاصله حدود ۶.۷ میلیون کیلومتری زمین عبور کرد. این سیارک یک سیارک خطرناک شناخته شده بود که خوشبختانه خطری ایجاد نکرد.

همچنین یک سیارک به شکل جمجمه در دسامبر سال 2017 به زمین نزدیک شد و در حالی که با سرعت 486 هزار کیلومتر در ساعت پرواز می‌کرد، به سلامت عبور از کنار زمین کرد و هیچ برخوردی رخ نداد.

سیارک‌ها Asteroid اجسام کوچکی هستند که از سنگ یا فلز یا سنگ و فلز ساخته شده‌اند. سیارک‌ها معمولا اجسام نامنظمی هستند و بر گرد خورشید حرکت می‌کنند.

در این میان میلیون‌ ها سیارک در منظومه خورشیدی ما وجود دارند. بسیاری از آن‌ها میان مدار بهرام (مریخ) و مدار هرمز (مشتری) قرار گرفته‌اند و گرد خورشید می‌گردند. دسته‌ای دیگر از آن‌ها در مکان‌های دیگر منظومه خورشیدی یافت می‌شوند. به نظر می‌رسد علت اینکه اغلب آن‌ها در فاصله مریخ و مشتری دیده می‌شوند این است که احتمالاً در مدار بین این دو سیاره، سیارهٔ دیگری نیز وجود داشته است که به علت جاذبه شدید مشتری متلاشی شده است و سیارک‌ها پدید آمده‌اند.

به سیارک‌هایی که بر اثر نیروی گرانش سیاره‌ها در مداری گیر افتاده باشند سیارک اسیر می‌گویند. در این صورت سیاره مزبور به گرد سیاره بزرگ‌تر می‌شود.

هرچند که هر کدام از این سیارک‌ها در صورت برخورد با سطح زمین می‌توانند فاجعه بزرگی به بار بیاروند، اما حداقل تاکنون به خیر گذشته است و فردا هم به خیر خواهد گذشت.

منبع : nasa

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا