«جذب توریست به قیمت بی غیرتی + تصاویر»؛ همین تیتر برای آنها که به یک اشاره جان کلام را میگیرند، کافی به نظر میرسد چراکه مگر میشود برای نشان دادن بی غیرتی برخی، اتفاق قبیح رخ داده را به روایت تصویر روایت کرد و خود را غیرتمند نشان داد؟!
به گزارش «تابناک»، با رسیدن فصول گرم، شوق تماشای پهنه زیبای دریا یا تن زدن به آب شور آن، آنچنان مثل خوره به جان برخی میافتد که سالهاست تعطیلات انتهای هر هفته در قالب فرصتی مغتنم برای سفر به دریاکنار در تقویم ساکنان کلان شهرهایی چون تهران ثبت شده و یک طرفه کردن جاده های منتهی به سرزمین دریا را به رسمی غیر قابل تغییر تبدیل کرده است.
سالهای مدیدی است که هر هفته میلیون ها نفر به همین شوق به جاده میزنند تا از مجالی که یافتهاند، بهترین بهره را برده و در کنار لذت بردن از مواهبی چون مناظر زیبا، جنگل های انبوه و سر سبز، خوردنی های لذیذ و…، دمی هم کنار دریا را تجربه کرده و صدای آن را تا دیدار بعد در ذهن خود یادگار ببرند.
هرچه جادهها به سمت منتهی به دریا پر و خالی و به مدد تعطیلات مناسبتی، بر حجم مسافران افزوده میشود، به تناسب آن جرقه های اقتصادی در ذهن برخی خورده و طرح هایی برای پول در آوردن از این سیل مسافر بروز و ظهور مییابد که قطعا همگی سالم و بی بلا نیست.
بدین ترتیب اتفاقاتی زمینه سازی میشود که مورد تایید هیچ کسی نیست اما بدتر از آن، بستر بهانه جویی برای عدهای فراهم میآید که هیچ ایدهای برای پر کردن اوقات مردم با خوشی ندارند و بدون ارائه راهکارهای اصلاحی، بر ریشه کن کردن تمامی تفریحات اصرار میورزند.
از جمله این اتفاقات، شنای بانوان در محل های غیر از مناطق محصور شده برای ایشان است که به رقم سن و سال دار بودن بحث آن، هنوز راهکاری برای حل آن اندیشیده نشده اما بارها و بارها دستمایه نقد زمین و زمان توسط افراد همیشه منتقد را فراهم آورده است.
سالهای سال است که صدها و شاید هزارن مصوبه دولتی، محلی، انتظامی و حتی امنیتی برای حل این مشکل پیش بینی شده و هر یک در زمانی خاص به اجرا گذاشته شده تا در سایه آن هم زنان بتوانند از نعمت خدادادی بهرهمند شوند و هم مشکلات و معضلاتی که میتواند آفت تفریح ایشان شود رفع گردد اما هیچ تصمیمی نتوانسته به موفقیت منتج شود تا همچنان مشکل پابرجا باشد.
نکته جالب توجه ماجرا اینجاست که در برهوت اتخاذ تصمیم موثر برای حل مشکل، هر ساله با رسیدن فصل گرما، بعضی از فسق و فجورهای نادیده در ساحل دریا داد گلایه سر میدهند تا جو را به هم ریخته و موجبات تشدید تنش میان ماموران انتظامی و مسافران را فراهم آورند تا از یکسو جای خالی اقداماتی که میبایست صورت میگرفته و چه بسا برایشان بودجه نیز دریافت شده، دیده نشود و از سوی دیگر فرصت برای نقد مسئولان، به ویژه در سالی که فرهنگ در نام گذاری آن مورد توجه قرار گرفته است، به بهینه ترین شکل ممکن مورد استفاده قرار گیرد.
در تازه ترین اقدامها از این دست، گزارشی تحت عنوان «جذب توریست به قیمت بی غیرتی/دریاکنار و خزرشهر خارج از نقشه ایران/تصاویر» توسط یک سایت منتشر شده که به شکلی عجیب، موهن است؛ اینقدر که تصاویر به ظاهر شطرنجی شده از ساحل دریا در آن نشر شده که اگر در سایتی در آن سوی مرزها منتشر شود هم واکنش برانگیز خواهد بود، چه برسد به سایتی که تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت میکند و میبایست در چارچوب های نظام حرکت کند.
حکایت مطلب همان گونه که از تیتر آن پیداست، به کاسبی برخی به قیمت بی غیرتی اشاره دارد و جالب اینکه برای گواه آوردن برای این سخنان، به ورود خبرنگار با توسل به لابی کردن های متعدد به مجموعه های هنجار شکن اشاره کرده و ضمن تشکر از اقدامات نیروی انتظامی (احتمالا برای آنکه مسئولان این نهاد از گزارش رنجیده نشوند!) وضعیت حجاب و پوشش بانوان و آقایان را فاجعه توصیف میکند و تصاویری به گزارش ضمیمه میکند که به گفته خودشان «در پارهای از مواقع … در اختیار سایت های غیراخلاقی و کاربران شبکههای اجتماعی قرار میگیرد»!
گویی همان گونه که برخی با اقصاد مختلف و با دست انداختن به روش های غیر قانونی دوربین را به سمت برخی نشانه میروند تا خوراک مورد نیاز خود را تامین کرده و حتی ابایی از تصویر برداری پنهانی از اماکنی چون استخرهای زنانه را هم ندارند، هستند خبرنگاران و رسانههایی که با توسل به شیوه های غیر قانونی و انتشار تصاویر عریان عدهای، قصد مخاطب گرفتن دارند و سوژه های خبری خود را بی غیرت و خود را غیرتمند لقب میدهند!
با نگاهی به این مطلب از یکسو آشکار میشود برخی مقید به قیود قانونی نیستند و اینقدر غافلند که نمیدانند ممکن است پردهدریهایشان به روایت دوربین های پنهانی دوست و آشنا، دست به دست شود، از سوی دیگر درخواهیم یافت که اماکنی هست که نیروی انتظامی به قانون شکنی در آنها واکنشی نشان نمیدهد و دست آخر متوجه خواهیم شد که اوضاع تا آنجا بیخ پیدا کرده که برخی اصحاب رسانه به شیوه غیر قانونی از متخلفان فیلم و عکس گرفته و در سکوت مطلق ناظران متعدد این عرصه، گوشه از هنرنمایی خود را به عموم عرضه میکنند، بدون آنکه بیاندیشند کارشان خطا هست یا نه و نگران باشند که انتشار تصاویری از این دست موجب برخورد قانونی با ایشان را فراهم آورد!
اینجاست که جا دارد از نهادهای نظارتی بخواهیم نسبت به ادعای منتشر شده توسط این دست رسانه ها واکنش نشان داده و به این ابهامات پاسخ بگویند که آیا وجود مراکزی که غیرت فروشی در آنها ساری و جاری است و رقم خوردن بی اخلاقی در آنها هر روزه شده را تایید میکنند؟ اگر پاسخ مثبت است، علت مداخله نکردن ایشان چیست؟ آیا وجود چنین اماکنی نشان دهنده کوتاهی مسئولان نیست؟
آیا انتشار تصاویری که معلوم نیست چه زمان و از چه مکانی تهیه شده و مجوز تهیه و انتشار آن را چه کسی صادر کرده، خود نمونه ای از قانون شکنی و ترویج بی بند و باری نیست؟ آیا میتوان به مانند افرادی که نیت سو دارند، پنهانی دوربین را به همراه برد، پنهانی و غیر قانونی تصویر برداری کرد و بعد در قالب گزارشی برای نشان دادن بی غیرتی از تصاویر تهیه شده بهره گرفت و همه این امور را در پوشش رسانهای انجام داد؟!