زلزله در مریخ و شناسایی آن به دریافت اطلاعات حیاتی از سیاره سرخ کمک می کند و محققان داده های مهمی را از این طریق به دست آورده اند. در ادامه با میهن پست همراه می شوید.در خصوص زلزله در مریخ سطحنشین اینسایت ناسا بتازگی دو زلزله به بزرگی ۳٫۳ و ۳٫۱ ریشتر در مریخ شناسایی کرده است. این کاوشگر تاکنون بیش از ۵۰۰ لرزه در مریخ ثبت کرده، اما سیگنالهای لرزهای اخیر که در ۷ و ۱۸ مارس روی داده، به درک داخلی سیاره سرخ کمک شایانی خواهد کرد.
اینسایت مجهز به یک لرزهسنج برای شناسایی زلزله در مریخ است و با ابزار خود میتواند اطلاعاتی مانند علائم حیاتی این سیاره، پالس و دمای آن را بررسی کند. دانشمندان ناسا در یک پژوهش جدید برای اولینبار توانستند نگاهی به عمیقترین بخش مریخ بیاندازند. محققان با بررسی موج انرژی لرزهای سیاره سرخ توانستند اندازۀ فیزیکی هستهی مریخ را فاش سازند.
دادههای “اینسایت” میتواند نحوۀ شکلگیری مریخ را فاش سازد
این اندازهگیری جدید شعاع هستهی قدیمی مریخ را عددی بین ۱۸۱۰ تا ۱۸۶۰ کیلومتر نشان میدهد. تقریبا به اندازۀ نصف هستهی داغ زمین. هستهی مریخ کوچکتر از آن چیزی است که پیش از این تخمین زده شده بود و این بدان معناست که چگالی آن کمتر از چیزی است که دانشمندان فکر میکردند. همچنین این کشف نشان میدهد که هستهی آن شامل مواد سبکتری مانند اکسیژن و گوگرد و آهن است که بیشتر هستهی مریخ را تشکیل میدهند.
گروه اینسایت ناسا اندازهگیری جدید را در طول کنفرانس مجازی “Lunar and Planetary Science” که در هیوستون برگزار شد اعلام کردند. مریخ و زمین هر دو سیارات سنگی هستند که به این معناست که سطح آنها از سه لایهی اساسی تشکیل شده است: پوسته، گوشته و هسته. هنگامی که دانشمندان نحوهی توزیع، ترکیبات و چگالی لایههای درونی مریخ را بفهمند میتوانیم درمورد نحوهی شکلگیری و تکامل این سیاره تا رسیدن به شکل امروزی اطلاعاتی به دست آوریم.
اطلاعات به دست آمده از ابزارهای پیشرفتهی فضاپیمای اینسایت به دانشمندان کمک میکند تا بفهمند هستهی متراکم و مملو از آهن مریخ چگونه هنگام سرد شدن این سیاره از گوشتهی سنگی آن جدا شده است. هستهی مریخ احتمالا هنوز مثل زمان تشکیل یعنی ۴.۵ میلیارد سال پیش مذاب مانده است.
سیارات حتی آنهایی که در منظومهی شمسی هستند، بسیار دورند و به همین دلیل است که تنها هستههایی که ناسا توانسته اندازه بگیرد هستهی مریخ، زمین و ماه است. اطلاعات دربارهی بخشهای درونی مریخ به دانشمندان کمک میکند تا نحوهی تشکیلگیری سیارات مختلف منظومهی شمسی را با یکدیگر مقایسه کنند و شباهت و تفاوتها را بیابند. مریخ تقریبا مانند زمین قبلا دارای میدان مغناطیسی قوی بوده است که از مایع متحرک درون هسته ناشی میشد.
کاوشگر اینسایت ناسا ممکن است از کار بیفتد
بخش زیادی از میدان مغناطیسی این سیاره در طول دورهی زندگیاش از بین رفته و این موضوع باعث میشود جو آن به سمت فضا برود و از آن خارج شود و بیشتر آب آن در زیر سطح انباشته شود. سطح این سیارهی خشک و یخزده و برای زندگی نامناسب است.
این آخرین کشف فضاپیمای اینسایت است که پیش از این لایههای پوستهی غبارآلود سیاره را کشف کرده بود. این کشف هیجانانگیز و تاریخی میتواند یکی از آخرین کشفهای این فضاپیما باشد زیرا غبار زیادی تاکنون روی پنلهای خورشیدی آن نشسته است که باعث محدودیت در تولید انرژی توسط اینسایت میشود و از آنجا که مریخ در دورترین فاصله نسبت به خورشید قرار میگیرد به زودی دیگر خبری از اینسایت نخواهیم داشت و این فضاپیما به گورستان کاوشگرهای منقضی شده میپیوندد.