گروهی از پژوهشگران دانشگاه ادلید استرالیا با بررسی DNA دندان‌های دو گروه از نئاندرتال‌های ساکن دو نقطه مختلف اروپا به این نتیجه رسیده‌اند که نوع تغذیه نئاندرتال ها متفاوت بوده و یک گروه از آن ها اساسا گوشتخوار و گروه دیگر تقریبا به طور کامل گیاهخوار بوده است. در ادامه با میهن پست همراه شوید
نوع تغذیه نئاندرتال ها موضوعی است که دانشمندات مدت ها آن را مورد بررسی علمی قرار داده اند که در این میان و در آخرین دستاوردهای علمی در خصوص تغذیه نئاندرتال ها و با بررسی DNA متعلق به دو انسان نئاندرتال متعلق به ۴۸ هزار سال پیش ساکن ناحیه ال سیدرون در شمال اسپانیا مشخص شده است که آن ها اساسا از خزه و جلبک، پوست درخت و گیاهان و قارچ تغدیه می‌کردند. اما DNA نئاندرتالی متعلق به ۳۹ هزار سال پیش و ساکن ناحیه‌ای موسوم به «اسپا» در بلژیک فعلی نشان می‌دهد این گروه کرگدن، گوسفند و قارچ می‌خوردند و از هیچ نوع گیاهی تغذیه نمی‌کردند.
نکته ای که در خصوص نوع تغذیه نئاندرتال ها تعجب برخی از پژوهشگران را برانگیخته این است که روی استخوان‌های به جا مانده از نئاندرتال های ال سیدرون جای زخم‌های عمیقی هست که معمولا به عنوان نشان همنوع خواری تفسیر شده است. شاید این گروه خود گیاهخوار بوده است ولی طعمه نئاندرتال های گوشتخوار می‌شدند.
برخی از پژوهشگران توصیه می‌کنند که نتایج این پژوهش جدید را باید با احتیاط بررسی کرد چون بخش اعظم اطلاعات از باکتری های ناحیه دهان جمع‌آوری شده است. در نتیجه نمی‌توان با قطعیت گفت که تمامی منابع تغذیه نئاندرتال ها این موجودات را روشن می‌کند.
یکی از دو نئاندرتال منطقه ال سیدرون که پسر نوجوانی است ، در دندان‌های خود ورم چرکی (آبسه) بزرگی داشته است. بررسی جدید DNA نشان می‌دهد او به اسهال مبتلا شده بوده و در دستگاه گوارش خود انگل داشت.
پژوهش‌های قبلی نشان داده بود که این نوجوان گیاهی حاوی مواد ضد تورم می‌خورده است. پژوهش جدید نیز آثار گیاهی از خانواده درخت سپیدار را در بدن او پیدا کرده است که خاصیت مسکن دارد و یکی از اجزاء اصلی آسپرین امروزی است.
دکتر کیث دوبنی در خصوص موضوع این پژوهش که تغذیه نئاندرتال ها را بررسی کرده است می‌گوید:
با بررسی باکتری‌ها و پاتوژن‌ها ، نحوه تکامل پاتوژن و نوع تغذیه یک روش علمی کاملا جدید خلق شده که نگاه ما به گذشته را تغییر خواهد داد.
علاوه بر این در دندان‌های او DNA قارچ حاوی ماده طبیعی پنی‌سیلین، منبع اصلی کشف و تولید پنی‌سیلین پیدا شده است. اما نمی‌توان با قاطعیت گفت که نئاندرتال‌ها این نوع قارچ را به خاطر خاصیت درمانی آن مصرف می‌کردند و شاید بخشی از تغذیه روزمره آن ها بوده است. و با این حال بررسی میکروب موجود در دندان‌های به جا مانده از نئاندرتال‌ها اسرار جالبی را در مورد تغذیه آنها برملا می‌کند.
دندان‌ها سخت‌ترین بخش بدن انسان هستند و بیش از هر اندام دیگری می‌توانند در برابر هزاران سال پوسیدگی دوام بیاورند. به همین خاطر دکتر کیث دوبنی، پروفسور فسیل‌شناسی انسانی در دانشگاه لیورپول، و همکارش در پژوهش جدیدی از دندان‌های نئاندرتال‌ها اسرار خارق‌العاده‌ای را کشف کرده‌اند.
به گفته او دندان‌ها مثل گنجینه‌ای از اطلاعات بیولوژیک نه فقط در مورد شواهد مستقیم نوع تغذیه بلکه اکوسیستمی است که در اطراف ما شکل می‌گیرد و تحول می‌یابد.
منبع newscientist
