هواپیمای کاوازاکی سی ۱ نخستین پرنده ترابری تاکتیکی ژاپنی ها + عکس

قبل از توضیح در مورد هواپیمای کاوازاکی سی ۱  لازم است بدانید که شرکت صنایع سنگین فضانوردی کاوازاکی از زیرمجموعه‌های شرکت مادر صنایع سنگین کاوازاکی (KHI) محسوب می‌شود که در زمینه تولید هواپیما، سیستم‌های فضایی، سیستم‌های شبیه‌ساز، موتور جت، موشک و تجهیزات الکترونیک فعالیت دارد و آژانس تحقیقات فضایی ژاپن به صورت مستقیم با آن همکاری می‌کند. در ادامه با میهن پست همراه شوید.

کمپانی کاوازاکی قبل از این که با ساخت هواپیمای کاوازاکی سی ۱ معروف باشد در میان ما ایرانی ها موتورسیکلتش معروف و نامی است اما طی دهه‌های اخیر فعالیت کاوازاکی در زمینه تولید هواپیما بسیار گسترش یافته است و هم‌ اکنون وزارت دفاع ژاپن انواع مختلف پرنده‌های آهنین مورد نیاز خود از جمله T-4، P-3C، XP-1 و XC-2 را از کاواساکی خریداری می‌کند. این شرکت در بخش فعالیت‌های تجاری گام‌های گسترده برداشته است و در قالب طرح‌های مشترک، با شرکت‌های بزرگ تولیدکننده هواپیما محصولات مختلف را به تولید می‌رساند که از جمله آنها می‌توان به ساخت قطعات جانبی برای هواپیماهای بوئینگ ۷۶۷، ۷۷۷ و ۷۸۷، و امبرائر ۱۷۰/۱۷۵ و ۱۹۰/۱۹۵ اشاره کرد.

هواپیمای کاوازاکی سی ۱ یکی از مهم‌ترین محصولاتی است که مرکز تولید هواپیماهای کاوازاکی ژاپن در تاریخ فعالیت‌ های خود آن را با نام C-1 ارایه داد که در واقع نخستین پرنده ترابری تاکتیکی ساخت ژاپن پس از جنگ جهانی دوم بود و هواپیمای C-1 کاوازاکی نخستین پرواز موفق خود را در تاریخ ۱۲ نوامبر ۱۹۷۰ انجام داد ، در اصل یک پرنده نظامی ترابری کوتاه‌برد دو-موتوره بود که توسط نیروی هوایی ژاپن مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در این میان نیز هواپیمای کاوازاکی سی ۱ سال ۱۹۶۶ میلادی بخش JASDF نیروی هوایی ژاپن که وظیفه گشت‌زنی و محافطت از حریم هوایی این کشور را برعهده داشت به کمک «C-46 کوماندو» فعالیت‌های خود را دنبال می‌کرد که پرنده مذکور در اصل یک هواپیمای بازنشسته بر اساس طراحی آمریکای بود و پیش از پایان جنگ جهانی دوم به تولید انبوه رسیده بود. اگرچه این هواپیما در زمان فعالیت‌ خود قابلیت‌های فراوانی ارایه می‌کرد، ولی در مقابل هواپیماهای جدیدتر از جمله «لاکهید C-130 هرکولس» حرفی برای گفتن نداشت و سرانجام تصمیم بر آن شد ژاپن هواپیمایی را در اختیار بگیرد که طراحی و تولید آن را به صورت داخلی انجام دهد.

دولت ژاپن برای دستیابی به این هدف با «کارخانه هواپیماسازی نیهون» که در اصل یک کنسرسیوم متشکل از چندین شرکت بزرگ بود وارد همکاری شد و در آن زمان شرکت مذکور به مدت چهار سال هواپیمای مسافربری YS-11 را تولید می‌کرد. کارخانه هواپیماسازی نیهون پس از انجام بررسی‌های لازم «صنایع سنگین کاوازاکی» را به عنوان پیمانکار اصلی خود معرفی کرد و بر این اساس هواپیمای جدید توسط همین شرکت نامگذاری شد. از نوامبر ۱۹۷۰ به بعد که نخستین پرواز موفق C-1 انجام شد، این محصول به عنوان هواپیمای ترابری نظامی برای کارخانه هواپیماسازی نیهون مورد استفاده قرار گرفت.

سیاست ژاپن در دوره زمانی مذکور این بود که تجهیزات نظامی می‌بایست بسیار دقیق ساخته شوند و بر این اساس تاکیدی بر استفاده از قابلیت‌های تهاجمی در آنها وجود نداشت. بنابراین حداکثر برد این هواپیما کاهش یافت تا برد عملیاتی آن داخل مرزهای ژاپن افزایش یابد. زمانی که دولت آمریکا منطقه اوکیناوا را با صدها جزیره به وسعت ۱۰۰۰ کیلومتر به ژاپن پس داد، محدودیت‌های C-1 نمایان شد و این هواپیما قادر نبود در جنوبی‌ترین نقطه ژاپن خود را به دورافتاده‌ترین جزایر اوکیناوا برساند. همین مسئله کاهش تولید هواپیمای مذکور را باعث شد.

هواپیمای کاوازاکی سی ۱ از سال ۱۹۷۴ میلادی به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن مدل C-2 با برد بیشتر طراحی شد که قرار بود بیست دستگاه نخست آن تا سال ۲۰۱۴ میلادی به آسمان برود. در تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۶ سرانجام نخستین مدل هواپیمای C-2 با نام ۶۸-۱۲۰۳ در اختیار مرکز توسعه هوایی و آزمایش‌های نظامی ژاپن قرار گرفت و در مجموعه هوایی گیفو نخستین بررسی‌های عملیاتی روی آن انجام شد.

اگر بخواهیم این پرنده را به صورت خلاصه معرفی کنیم می‌توان گفت هواپیمای کاوازاکی سی ۱ ، یک هواپیمای ترابری نظامی محسوب می‌شود که نخستین پرواز خود را در تاریخ ۱۲ نوامبر ۱۹۷۰ انجام داده است و با این وجود از دسامبر ۱۹۷۴ میلادی به صورت رسمی در نیروی هوایی ژاپن مورد استفاده قرار گرفته است. از ابتدا اکتبر ۱۹۸۱ میلادی ۳۱ دستگاه C-1 ساخته شد که هزینه ساخت هر کدام از آنها حدود ۴٫۸ میلیارد یِن بود. این هواپیمای ترابری برای حمل چتربازان کاربرد فراوان داشت و التبه یک خمپاره‌انداز ۱۰۵ میلیمتری، سه جیپ، یک کامیون ۲٫۵۴ تنی یا دو کامیون ۰٫۷۶ تنی، و سه پالت استاندارد حمل و نقل هوایی را شامل می‌شد.

بر خلاف راهکارهایی که شرکت هواپیماسازی لاکهید تا قبل از مدل C-130 برای بخش دم ارایه می‌کرد، کاواساکی در طراحی مدل EC-1 برآمدگی‌های بزرگ در بخش دماغه و دم در نظر گرفت تا بتواند حسگرهای مختلف خود را در آن جا دهد. با این توصیف هواپیمای EC-1 یکی از غیرمعمول‌ترین برآمدگی‌ها را در بین هواپیماها روی دماغه و زیر دم خود جا داده است.

هواپیمای کاوازاکی سی ۱ در واقع مدل اصلاح‌شده پرنده مذکور با نام EC-1 به عنوان یک هواپیمای آموزشی جنگ الکترونیک معرفی شد که تمامی حسگرهای لازم را در خود جا داده بود. جنگ الکترونیک یک اصطلاح نظامی محسوب می‌شود که به کاربرد سیستم‌های الکترونیک و اموج الکترومغناطیسی در نبردها اشاره دارد و ابزارهای مختلف از جمله سیستم‌های ارتباط رادیویی، ایجاد اختلال در ارتباطات رادیویی، شنود و … را شامل می‌شود.

برای جنگ الکترونیک قابلیت‌های دیگر از جمله هدایت نفرات، موشک‌ها، و دستگاه‌های الکترونیک هم در نظر گرفته شده است و EC-1 یک هواپیمای مجهز برای آموزش خدمه در حوزه عملیاتی جنگ الکترونیک است.

دو هواپیما C-1 و EC-1 از نظر ابعاد کاملا مشابه یکدیگر ساخته شده‌اند و تنها تفاوت در شکل ظاهری آنها به دماغه EC-1 مربوط می‌شود که بزرگتر و پهن‌تر ساخته شده است و البته از نظر امکانات داخلی، مدل اصلاح شده قابلیت‌های اختصاصی در حوزه جنگ الکترونیک را در خود جا داده است.

مهم‌ترین مشخصات هواپیمای کاوازاکی سی ۱ 

سرنشین : ۵ نفر (خلبان، کمک خلبان، ناوبر، مهندس پرواز، لُودمَستر)
ظرفیت : ۶۰ سرباز، ۴۵ چترباز، ۳۶ بیمار به همراه پزشک، یا بار
طول : ۲۹٫۰۰ متر
طول بال‌ : ۳۰٫۶۰ متر
ارتفاع : ۹٫۹۹ متر
سطح بال : ۱۲۰٫۵ متر مربع
وزن خالی : ۲۳۳۲۰ کیلوگرم
حداکثر وزن هنگام برخاستن از سطح زمین : ۳۸۷۰۰ کیلوگرم
موتور : ۲ موتور «پرات و ویتنی جِی‌تی‌۸‌دی-ام-۹ توربوفَن» ساخت شرکت میتسوبیشی، هر یک از موتورها مجهز به توان ۶۴٫۵ کیلونیوتن
حداکثر سرعت  : ۸۰۶ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۷۶۲۰ متر با میانگین وزن ۳۵۴۵۰ کیلوگرم
سرعت کروز : ۶۵۷ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۱۰۶۷۰ متری با میانگین وزن ۳۵۴۵۰ کیلوگرم
برد : ۱۳۰۰ کیلومتر (حداکثر ظرفیت ترابری)
حداکثر ارتفاع پرواز : ۱۱۶۰۰ متر
نرخ صعود : ۱۷٫۸۸ متر بر ثانیه

منبع    airplane