کرمچاله فضایی ، معبر یا مسیری است که می تواند یک بخش از کیهان را به بخش دیگر متصل کند و سفر در آن می تواند انسان را از زمان حاضر به زمان دیگری پرتاب نماید. سوالی که ستاره شناسان به دنبال پاسخ آن هستند این است که آیا یک کرمچاله در کهکشان راه شیری خود را مخفی کرده است.
برای فهم کرمچاله فضایی آن را به مانند یک معبر تصور کنید که می تواند بخش های مختلف کیهان را به هم متصل نماید. برای ستاره شناسان بسیار جذاب خواهد بود که دریابند آیا در لایه های کهکشان راه شیری نیز کرمچاله وجود دارد یا خیر.
توجه داشته باشید که مقوله کرمچاله فضایی تنها در سطح نظری مطرح شده است و شواهد عینی برای اثبات آن وجود ندارد. با این وجود ستاره شناسان بسیار مشقاق به تحقیق در مورد آن هستند و تلاش می کنند برای نخستین بار کرمچاله را به صورت عینی مشاهده کرده و وجود آن را اثبات کنند.
ستاره شناسان احتمال می دهند که در لایه های کهکشان راه شیری یک کرمچاله وجود داشته باشد. کرمچاله در واقع بخشی از تئوری نسبیت عام انیشتین است که بر اساس آن مناطق مختلف کیهان با کرمچاله ها به هم متصل می شوند. اما کرمچاله ها مستلزم وجود جاذبه های عظیم هستند مانند همان شرایطی که در اطراف یک سیاه چاله ها وجود دارد.
وجود کرمچاله فضایی در اطراف «ساگیتاریوس ای»
در حال حاضر منجمان علاقمند به یافتن کرمچاله فضایی در کهکشانی هستند که انسان ها و زمین در آن قرار دارند. آنها تصور می کنند که این کرمچاله در مرکز کهکشان راه شیری و در حوالی ابرسیاه چاله مرکزی آن واقع شده است؛ ابرسیاه چاله ای که به «ساگیتاریوس ای» مشهور است. اگر در اطراف ساگیتاریوس کرمچاله ای وجود داشته باشد ستاره های یک سوی کرمچاله متاثر از جاذبه ستاره های دیگر آن سو خواهند بود.
اگر ستاره شناسان موفق به مشاهده تغییر در مدار ستاره هایی مانند ستاره های «اس ۲» شوند که در مدار ساگیتاریوس در حرکت هستند، احتمالا به این نتیجه می رسند که این پدیده عجیب در آن اطراف وجود داشته باشد.
در حال حاضر فناوری های موجود این امکان را به ستاره شناسان نمی دهند تا تغییرات مداری ستاره ها را تشخص دهند، اما یقینا طی دهه های آینده به تکنیک هایی دست خواهند یافت که به آنها این امکان را می دهد تا به مشاهدات دقیق تری برسند. هم اکنون اگر هم تغییر جزئی در مدار ستاره ها مشاهده شود ضرورتا به معنای وجود کرمچاله نیست.
هر چند این احتمال وجود دارد که تغییر در رفتارهای مداری ستاره ها متاثر از وجود کرمچاله است اما به یقین نمی توان این تغییرات را به وجود این پدیده شگفت انگیز نسبت داد. این بدان دلیل است که پدیده های کیهانی دیگری وجود دارند که می توانند جاذبه ای مشابه ایجاد کنند و بر مدار ستاره ها تاثیر بگذارند. با همه این تفاسیر هنوز تغییر در مسیر مدارهای ستاره ها، موضوعی قابل مشاهده نیست. در واقع تسریع در حرکت ستاره ها در مدار بیضوی خود هنوز قابلیت رویت ندارد.
تغییر در سرعت ستاره های اطراف سیاه چاله یک تغییر ثابت و از روندی ثابت برخوردار است، اما اگر این روند دچار اختلال شود و نوسانی قابل توجه در آن رخ دهد، این احتمال تقویت می شود که در آن اطراف کرمچاله ای وجود دارد.
با این وجود، حتی اگر چنین پدیده ای هم در لایه های کهکشان راه شیری یافت شود باز هم نمی توان مدعی بود که این مسیر باز بوده و امکان سفر از طریق آن وجود داشته باشد. در واقع به نظر نمی رسد که کشتی های فضایی و یا انسان قادر باشند از آن عبور کند. چرا که برای این مهم نیازمند منبعی از انرژی منفی هستیم که هنوز نمی دانیم که چگونه این کار را می توان انجام داد. در واقع رسیدن به یک کرمچاله عظیم ثابت با دهانه باز چیزی شبیه به جادو خواهد بود.
البته برخی از ستاره شناسان هم تاکید دارند که تغییر در سرعت ستاره های اطراف ساگیتاریوس ای را بیشتر از همه باید به عنوان جرح و تعدیلی برای تئوری نسبیت عام تصور کرد و نه وجود چنین پدیده ای. به هر حال اگر چنین پدیده ای هم وجود داشته باشد باید حتما آشفتگی گرانشی ایجاد کند، حتی اگر این کرمچاله فضایی قابلیت سفر در زمان را نداشته باشد.
منبع: livescience
