به گزارش ميهن پست – فناوری سرگرمی (تلویزیون، اینترنت، بازی های ویدئویی، آی پاد و …) به حدی سریع پیشرفت کرده اند که خانواده ها به ندرت تاثیر چشمگیر و تغییرات در ساختار خانواده و سبک زندگی خود را مورد توجه قرار داده اند. مطالعه “بنیاد کایزر” در سال ۲۰۱۰ نشان داد که کودکان دبستانی روزانه به طور میانگین هشت ساعت از فناوری سرگرمی استفاده می کنند. در این میان، ۷۵ درصد از کودکان در اتاق خواب خود دارای تلویزیون بوده و در ۵۰ درصد از خانه های آمریکای شمالی تلویزیون در طول روز روشن بوده است.
یکی از موارد نگران کننده تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت روانی انسان است. این مساله به ویژه درباره کودکان و نوجوانانی که پیشرفت چشمگیر و سریع فناوری در حوزه‌های مختلف را شاهد هستند، نگران کننده‌تر است. در ادامه این مطلب برخی از آثار فناوری بر سلامت روان انسان را به صورت مختصر بررسی می کنیم.
خواب
استفاده از لپ تاپ، تلفن همراه یا تبلت تا اواخر شب می تواند الگوها و عادات خواب افراد را به شدت تحت تاثیر قرار داده و به صورت بالقوه موجب اختلالات خواب در انسان شود. همچنین، استفاده از این قبیل وسایل تا ساعات پایانی شب با بروز استرس و نشانه‌های افسردگی در ارتباط است.
افسردگی
مطالعات مختلف نشان داده‌اند احتمال گزارش نشانه‌های افسردگی و تحت تاثیر قرار گرفتن سلامت روانی در افرادی که همواره با احساس نیاز برای دسترسی به تلفن همراه خود دست و پنجه نرم می کنند، بیشتر است.
اعتیاد
نتایج مطالعات متعدد حاکی از آن هستند که مغز افراد معتاد به فناوری با گذشت زمان شاهد توسعه الگوی مشخصی از تغییر است. همچنین، تعداد دفعاتی که افراد معتاد به فناوری به کنترل ابزارک‌های دیجیتال خود می پردازند، برای فعال کردن بخش‌های اعتیادگرای مغز آنها کافی است.
استرس
هنگامی که انسان از مدرسه یا محل کار به خانه باز گشته و به سرعت وارد اینترنت شده و یا تبلت و تلفن همراه هوشمند خود را روشن می کند، مغز ما فرصت کافی برای کاهش استرس و فشار حاصل از فعالیت‌های روزانه را نخواهد داشت. از این رو، مغز انسان در حالت استرس و تنش باقی خواهد ماند.
ترس از نادیده گرفته شدن
افزایش محبوبیت رسانه‌های اجتماعی و تغییر شرایط به اشتراک گذاری مطالب به احساس جدیدی منجر شده که هر فردی از کودکان دبستانی تا افراد بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد. این افراد همواره فشاری را روی خود برای حضور در رویدادها و یا به اشتراک گذاری هر تجربه ای احساس می کنند. ترس از نادیده گرفته شدن را به نوعی می توان بیماری “آیا همه بدون من سرگرم بودند؟” در نظر گرفت. البته پاسخ این افراد همواره منفی است.
انزوا
استفاده بیش از حد از فناوری می تواند به احساس انزوا و یا انزوای شرطی یک فرد – چه کودک و نوجوان و چه بزرگسال – به واسطه مدت زمانی که با آن سر و کار دارد، منجر شود. استفاده بیش از حد از فناوری‌های مختلف به راحتی می توانند انسان را از ارتباطات واقعی در دنیای واقعی دور کنند.
خشونت
مطالعات مختلف نشان داده‌اند با گسرش روزافزون استفاده از اینترنت و فناوری‌های مختلف، خشونت و انحطاط اخلاقی در رسانه‌های اجتماعی نیز رو به افزایش است. بی تردید این خبر بدی به ویژه برای افراد کم سن و سال محسوب می شود. گستاخی و خشونت نسبت به فرد دیگر بسیار ناخوشایند بوده و این مساله در فضای مجازی می تواند به زورگیری و مزاحمت‌های سایبری منجر شود.
ناامنی و تزلزل
حضور در رسانه‌های اجتماعی و دسترسی فوری به فضایی مجازی از طریق تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و کامپیوترها به مفهوم آن است که به سرعت وارد دنیایی شده‌ایم که انجام کارهای مختلف در آن امکان پذیر است. از این رو، بی وقفه خود را با هر فرد دیگری مقایسه می کنیم. در اکثر موارد نقاط قوت و قابلیت‌های افراد دیگر را با شرایط خود مقایسه می کنیم که مقایسه دقیق و درستی محسوب نمی شود. در نتیجه، احساس تزلزل و ناامنی می تواند همواره ما را دنبال کند.
اضطراب
حضور در رسانه‌های اجتماعی با استفاده از ابزراک‌های دیجیتال مانند تلفن همراه هوشمند یا تبلت می تواند احساس اضطراب درباره هر چیزی از ترس نادیده گرفته شدن تا ترس از این که به میزان کافی در سایت “اینستاگرام” عکس به اشتراک نگذاشته‌ایم را در ما ایجاد کند.
نتایج مطالعات مختلف نشان داده‌اند که بانوان اغلب پس از استفاده از “پین ترِست” درباره این که به میزان کافی خلاق، هنرمند و یا جذاب نیستند، دچار اضطراب می شوند. همچنین، رسانه‌های اجتماعی می توانند موجب اضطراب‌هایی مانند ترس از عدم موفقیت یا عدم هوش کافی در صورت عدم استفاده از سایت‌هایی مانند فیسبوک و توییتر شوند.
