به گزارش میهن پست – مالکیت نخستین مهمانسرای مدرن ایران که از آن به عنوان اولین ساختمان بتنی نیز یاد می شود، متعلق به بنیاد مستضعفان است منتها این هتل از چند سال پیش درحال تخریب تدریجی است تا ستاره هایش یکی یکی خاموش شوند.
به نقل از مهر، هتل روستای آبعلی مربوط به دوره پهلوی، در شهرستان دماوند، ۴۵ کیلومتری جاده تهران واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۴۸۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این هتل بنابر روایات اهالی سالخورده شهر آبعلی در سالهای ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۶ توسط “موسیو منگنف” مهندس طراح اهل شوروی سابق به همراه دو همکاری آلمانی خود با نامهای “ژرژ” و “آندرانیک” احداث شده است.
از آنجا که مالکیت این هتل در اختیار بنیاد مستضعفان است، این بنیاد سالها پیش، از این اثر تاریخی به عنوان اردوگاه تفریحی دانش آموزان استفاده کرد تا اینکه مسئولان شهری و دوستداران میراث فرهنگی به کاربری این هتل و تخریب تدریجی آن اعتراض کردند. بنیاد مستضعفان نیز که در واکنش به این اعتراضات، بررسی وضعیت این هتل را به زمان آینده موکول می کرد، با اعتراض مسئولان شهر آبعلی نیز مواجه و بلاخره مجبور شد تا دانش آموزان را به جای تفریحی دیگری ببرد. منتها این بنا خالی شد و دیگر نه اقدامی برای مرمت آن انجام شد و نه کاربری دیگری به آن دادند. این درحالی است که مسئولان شهری از بنیاد مستضعفان خواسته بودند تا این مرکز را به کاربری اصلی خود یعنی همان هتل تغییر بدهند. چرا که ظرفیت مراکز اقامتی آبعلی بسیار کم است.
از سوی دیگر شهر آبعلی در فصولی مانند زمستان به دلیل وجود پیست زمستانی با هجوم گردشگرانی رو به رو می شود که به علت نبود ظرفیت اقامتی در این منطقه، میزان ماندگاری آنها از یک روز بیشتر نمی شود.
بنیاد مستضعفان در طول سالهای گذشته آنقدر به این اثر تاریخی بی توجهی کرده که اکنون به جای هتل، هر گردشگر با یک هتل مخروبه مواجه می شود که ممکن است درحال عبور از این شهر در نزدیکی کارخانه دوغ آبعلی و لابه لای درختان چنار سقف قرمز رنگ و بدنه آجری آن را بیند. تخریب تدریجی این بنای میراثی درحالی است که بارها اداره کل میراث فرهنگی استان تهران اعلام کرده آماده هر نوع همکاری با بنیاد مستضعفان در مرمت این بناست.
همچنین شورای شهر آبعلی نیز از وضعیت این هتل ناراضی است به نحوی که علی اصغر بابائیان رئیس این شورا نیز گفته بود که متاسفانه هتل آبعلی کمانند سایر بنا ها در کشور در آستانه تخریب قرار دارد. باید دانست که تخریب هتل آبعلی ضربه ای به ساختار میراث فرهنگی ماست. همچنین شهر آبعلی از پتانسیل های بالای گردشگری برخوردار است ولی متاسفانه با وجود دست های نهاد های مختلف مسئولان شهری در این منطقه نمی توانند از این پتانسیل ها برای درامد زایی و به جریان انداختن این پولها در رفع مشکلات و کمبود های شهر استفاده کنند.
در کنار تمام اعتراضات دنباله دار مسئولان شهرستان آبعلی درباره وضعیت این هتل، دوستداران میراث فرهنگی نیز نگران ماندگاری این بنای تاریخی هستند با این حال گویا مسئولان بنیاد مستضعفان نمی توانند از عهده مرمت این بنا بر آید این درحالی است که پیش از این بنیاد مستضعفان مالکیت کاخ های سعدآباد و نیاوران در تهران را نیز می خواست تا در اختیار داشته باشد. شاید این هتل نمونه کوچکی از وضعیت آثار تاریخی در اختیار این بنیاد باشد.
