سیاهچاله فضایی در کهکشان راه شیری وجود داشته اما تا به امروز آمار دقیقی از تعداد آن ها در دست ما زمینی ها نبوده اما گروهی از متخصصان فیزیکدان دانشگاه کلمبیا 12 سیاهچاله فضایی را در اطراف کمان فضایی Sagittarius A یا همان سیاهچاله فضایی غول پیکر در مرکز کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند.
این در حالی است کشف 12 سیاهچاله فضایی در کهکشان راه شیری آن هم با ابعاد بزرگ و کوچک ، فرصت های فراوانی را برای درک بهتر جهان فراهم می‌کند که البته راه شیری تنها کهکشان است که ما می توانیم آن را مطالعه کنیم که چگونه سیاهچاله های کلان جرم با سیاهچالههای کوچکتر ارتباط برقرار می‌کنن، زیرا ما نمی‌توانیم تعاملات آن ها در دیگر کهکشان ها را مشاهده کنیم.
چاک هیلی، مدیر آزمایشگاه اخترفیزیک کلمبیا و نویسنده ارشد این مطالعه در خصوص کشف 12 سیاهچاله فضایی در کهکشان راه شیری می گوید:
هر چیزی که شما می‌خواهید درباره چگونگی تعامل سیاهچاله های بزرگ با سیاهچاله های کوچک بدانید، در این تحقیق گفته شده است که در این میان کمان ای توسط هاله گاز وگرد و غبار احاطه شده است که زمینه پرورش مناسب را برای تولد ستارگان عظیم فراهم می کرده که در آن جا زندگی کنند و بمیرند و به سیاهچاله تبدیل شوند اما روش جست و جوی سیاهچاله‌ها برای ما به واسطه ی دوری زمین از مرکز کهکشان راه شیری خیلی سخت است.
کشف 12 سیاهچاله فضایی در کهکشان راه شیری با ابعاد بزرگ و کوچک در حالی تایید شده است که بیش از دو دهه تحقیقات محققان در حمایت از نظریه ای که هزاران سیاهچاله فضایی در اطراف سیاهچالههای کلان در مرکز کهکشان های بزرگ وجود دارد، ناموفق بوده است و علاوه بر این سیاهچاله های خارج از هاله همانطور که انرژی خود را از دست می‌دهند، تحت تاثیر سیاهچالههای کلان جرم سقوط می‌کنند.
هیلی و همکارانش که از داده‌های بایگانی رصدخانه پرتو ایکس چاندرا برای تست تکنیک خود استفاده کردند. در این تحقیق و پژوهش نیز چندین سیاهچاله دوتایی را شناسایی کردند. زمانی که این سیاهچاله فضایی دوتایی در وضعیت غیر فعال بودند، آن ها باید به دنبال اشعه ایکس خیره کننده‌تر اما مستمر می‌بودند که در این میان به گفته محققان این پروژه ، این بسیار آسان خواهد بود اگر سیاهچاله فضایی دوتایی به طور مرتب انفجارهای بزرگ مانند ستاره های نوترونی دوقطبی ایجاد کند اما آن ها ایجاد نمی‌کنند، بنابراین آن ها باید به فکر راه دیگری برای جست‌وجوی سیاهچاله فضایی باشند.
محققان سپس خواص و توزیع فضایی سیستم‌های دوتایی شناسایی شده را تجزیه و تحلیل کردند و از مشاهدات خود برآورد کردند که باید 300 تا 500 سیاهچاله کم‌جرم دوتایی و حدود 10 هزار سیاهچاله جدا شده در منطقه اطراف کمان ای وجود داشته باشد.
