ضررهای کفش پاشنه بلند را بشناسید

ضررهای کفش پاشنه بلند در حالی از اهمیت بالایی برخوردار است که بسیاری از زنان با پوشیدن این کفش ها آسیب های بسیار جدی به بدن خود وارد می کنند. در ادامه با میهن پست همراه شوید.

ستون فقرات: یکی از مهمترین ضررهای کفش پاشنه بلند برای ستون فقرات بدن است. ستون فقرات ما به طور طبیعی اندکی انحنا دارد. این ویژگی ستون فقرات را قادر می سازد تا فشار ناشی از حرکت بدن را کاهش دهد.

وقتی کفش پاشته بلند به پا می کنید، ستون فقرات انحنای بیش از اندازه ای پیدا می کند و تراز آن تغییر می کند. این مسأله می تواند باعث شود بیش از حد از عضلات کار کشیده شود و دچار پشت درد شوید.

بروز تغییرات آناتومیکال در ستون فقرات می تواند منجر به مشکلات زیادی شود. مثلاً احتمال ایجاد یک مشکل عصبی در قسمتستون فقرات به نام استنوز فورامینال وجود دارد. این مشکل می تواند باعث درد، ضعف عضلات، گرفتگی عضلات و کرامپ (انقباضات غیر ارادی و دردناک) شود.

زانوها: یکی دیگر از مهمترین ضررهای کفش پاشنه بلند به زانوها وارد می شود. وقتی کفش پاشنه بلند می پوشید، وزن بدن به برجستگی جلوی کف پا انتقال پیدا می کند. این مسأله باعث می شود زانوها برای حفظ تعادل بدن جلو بیایند.

در نتیجه فشار اضافه ای روی آن ها وارد می شود. این شرایط باعث بروز آتروز می شود. درد مفاصل، خشکی و محدود شدن حرکت از عمده نشانه های آرتروز هستند.

لگن: وقتی کفش پاشنه بلند به پا می کنید، بدن شما مجبور می شود به نحوی تعادل خود را حفظ کند. برای این منظور، کمر عقب می رود و تراز لگن و ستون فقرات تغییر می کند.

عضلات خم کننده ی لگن مجبور می شوند دائماً خم شوند تا تعادل بدن حفظ شود. اگر بیشتر اوقات و به مدت طولانی کفش پاشنه بلند بپوشید، این مسأله می تواند باعث کوتاه شدن و انقباض این عضلات شود. در نتیجه دچار درد لگن خواهید شد.

پوشیدن کفش پاشنه بلند می تواند به پاها هم آسیب بزند

انحراف شست پا: کفش های پاشنه بلند نوک تیز انگشتان پا را در فضایی بسیار تنگ به هم می فشرند. این مسأله باعث می شود شست پا به سمت انگشت دوم خم شود و برآمدگی ای در کنار آن ظاهر شود که به آن بونیون یا انحراف شست پا گفته می شود.

گرچه انحراف شست پا را مشکلی ارثی می دانند اما بعضی موارد می تواند باعث تشدید این مشکل شود مثل صاف بودن کف پا و پوشیدن زیاد کفش پاشنه بلند.

تاندونیت آشیل: یکی دیگر از ضررهای کفش پاشنه بلند به تاندونیت آشیل است. پوشیدن کفش پاشنه بلند می تواند باعث محدود شدن حرکت و قدرت مفصل های مچ پا شود. به علاوه، این مسأله می تواند موجب فشرده شدن تاندون آشیل به محل اتصالش به استخوان پاشنه شود.

این شرایط می تواند منجر به بروز مشکلی به نام تاندونیت آشیل شود که نوعی التهاب تاندون است. برخی از نشانه های این مشکل عبارت است از احساس درد در پشت پاشنه، ورم و محدود شدن حرکت در هنگام خم کردن پا.

انگشت چکشی: مشکل دیگری که می تواند در اثر پوشیدن کفش های پاشنه بلند نوک تیز و تنگ به وجود آید، انگشت چکشی است. وقتی انگشت های پا به هم فشرده می شوند، به تدریج حالتی خمیده پیدا می کنند. این مشکل به مرور زمان حالتی دردناک پیدا می کند و خم کردن انگشتان پا را غیر ممکن می سازد.

میخچه و پینه: فشاری که بر اثر پوشیدن کفش پاشنه باند به پاها وارد می شود می تواند باعث ایجاد میخچه و پینه شود. به ویژه اگر کفش ها تنگ ها باشند، چون سایش بیشتر می شود. میخچه ها و پینه ها معمولاً دردی ندارند اما می توانند دردناک و حتی عفونی هم شوند.

نورومای مورتون: فشار زیادی که به پاها وارد می شود می تواند باعث فشرده شدن و تحریک عصب های این قسمت شود. در نتیجه عصب منتهی به انگشتان پا ضخیم و دردناک می شود.

فاسئیت پلانتار: پوشیدن کفش های تنگ می تواند این مشکل را هم به دنبال داشته باشد. این مشکل زمانی به وجود می آید که پلانتار فاشیا، یعنی بافتی که استخوان پاشنه را به انگشتان پا متصل می کند، التهاب یا تحریک می شود.

این بافت، قوس پا را نگه می دارد و مثل یک جاذب شوک عمل می کند. به همین دلیل صدمه دیدن این بافت می تواند باعث درد، خشکی و التهاب در پاشنه ی پا شود.