به گزارش میهن پست – اردیبهشت تئاتر هر ساله به مناسبت روز جهانی تئاتر و با حمایت مرکز هنرهای نمایشی و مشخصا تحت نظر دفتر امور استانها اداره کل هنرهای نمایشی در سراسر کشور برگزار می‌شود و به بهانه آن از فعالان تئاتر کشور با اهدای تندیس تقدیر به عمل می‌آید.
تغییر و تحول در دفتر امور استان‌های تئاتر کشور جزء اولین اقدامات حسین طاهری در بدنه استان‌های مرکز هنرهای نمایشی بود.
به نقل از فارس،در حکم حسن رونده از سوی مدیرکل هنرهای نمایشی آمده است که «امیدوارم با توجه به شایستگی و حسن سابقه شما و در چهارچوب شرح وظایف ابلاغی، در انتظام امور و ارتقای فرآیند تصمیم‌گیری و تقویت زمینه‌های بهره‌مندی از ظرفیتهای موجود استانها و در همکاری و معاضدت با سایر مدیران و همکاران محترم، موفق باشید.»
ارتقای فرآیند تصمیم‌گیری و تقویت زمینه‌های بهره‌مندی از ظرفیتهای موجود استانها که جزء انتظارات مدیر تئاتر کشور از دفتر امور استانها بود، تحقق یافت و طی اقدامی عجیب تندیس اردیبهشت تئاتر ایران که به عنوان برند و آرم این جشنواره محسوب می‌شد، کنار گذاشته شد.
گویا اردیبهشت تئاتر ایران در دولت یازدهم از رنگ و بوی متفاوتی‌تری برخودار بوده است و اتفاقات بحث‌برانگیزی را دربرگرفته است. به طوری که برای نخستین بار و طی اقدامی عجیب تندیس‌های جشنواره بین‌المللی تئاتر مریوان در اردیبهشت تئاتر ایران مورد استفاده قرار گرفت و با برند جشن اردیبهشت تئاتر خداحافظی شد.
استفاده از تندیس جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان در جشنی نامربوط (اردیبهشت تئاتر ایران) موجب بی‌اعتبار شدن یکی از جشنواره‌های بین‌المللی اداره کل هنرهای نمایشی ایران شد و جای سوال است که چرا توجه به چنین مسئله با اهمیتی از سوی مسئولان تئاتر کشور مغفول مانده است.
اما این پایان اتفاقات عجیب اردیبهشت تئاتر ایران نیست.
مدیرکل هنرهای نمایشی ایران شامگاه گذشته در اختتامیه اردیبهشت تئاتر ایران در کرمانشاه ادعای جدیدی را اعلام کرد.
طاهری در کرمانشاه گفته است که برگزاری جشن اختتامیه اردیبهشت تئاتر ایران برای نخستین بار در خارج از پایتخت گامی مهم در راستای تحقق عدالت فرهنگی است.
این در حالی است پیش از این نیز اختتامیه اردیبهشت تئاتر ایران در خارج از تهران دو بار برگزار شده است. سال 88 در استان البرز و سال 89 در شیراز فعالان تئاتر کشور تقدیر شدند بنابراین گام‌های مهم تاثیرگذار در دولت گذشته برداشته شده است.
ناآگاهی به امور تئاتری کشور از سوی مدیران تازه وارد اداره کل هنرهای نمایشی با گذر زمان نمایان‌تر می‌شود و دیگر حضور مشاوران تئاتری مدیرکل هنرهای نمایشی کار ساز نیست.
