تصویر جهان هستی با مرکزیت منظومه شمسی این روزها در فضای مجازی منتشر شده است که در واقع این تصویری مقیاس لگاریتمی مفهومی از جهان هستی است که توسط گروه تحقیقاتی پرینستون ، به سرپرستی ریچارد گات و ماریو جوریک از اطلاعات سازمان هوایی دیجیتال اسکای تولید مونتاژ شده است. در ادامه با میهن پست همراه شوید.
تصویر جهان هستی در حالی با مرکزین منظومه شمسی قابل مشاهده است که اطراف منظومه شمسی به جز سیاره‌های داخلی و خارجی اجرام نجومی دیگر هم وجود دارند، از جمله کمربند کویپر – کمربندی از اجرام دنباله دار – ابر اورت – مکانی که خیلی از دنباله‌دار‌ها از آن سرچشمه می‌گیرند – ستاره آلفا قنطورس- نام ستاره‌ای است در صورت فلکی قنطورس – بازوی برساووش – یکی از دو بازوی مارپیچی بزرگ کهکشان راه شیری – کهکشان راه شیری، کهکشان آندرومدا – کهکشان مارپیچی واقع در صورت فلکیِ آندرومدا – کهکشان‌های دیگر، شبکه کیهانی، تابش مایکروویوی کیهانی و پلاسمای نامرئی که توسط انفجار بزرگ تولید شده است.
تصویر جهان هستی که اخیرا منتشر شده است ، توسط پابلو کارلوس بوداسی موسیقیدان و هنرمند طراحی شده است که وی این تصویر را با استفاده از کنار هم قرار دادن نقشه های لگاریتمی از جهان هستی آن هم به کمک دانشمندان دانشگاه پرینستون و با استفاده از تصاویر ناسا از رصدخانه ها ، تلسکوپ ها ، فضاپیماها و کاوشگرها و مونتاژ کرده است .
گروه تحقیقاتی پرینستون، به سرپرستی ریچارد گات و ماریو جوریک، نقشه لگاریتمی خود از جهان هستی را با استفاده از اطلاعات سازمان هوایی «دیجیتال اسکای» تولید کرده‌اند.
این سازمان طی 15 سال گذشته از تلسکوپ 2/5 متری خود در رصدخانه نیومکزیکو استفاده کرده است تا دقیق‌ترین نقشه سه‌بعدی از جهان هستی را ایجاد کند.
نقشه‌های لگاریتمی بهترین راه برای تجسم اشیایی است که از نظر ابعاد به طور غیرقابل تصوری بزرگ هستند. نقشه لگاریتمی دانشگاه پرینستون از جهان هستی در سال 2005 منتشر شده است و شما می‌توانید آن را درسایت مشاهده یا دانلود کنید.
با وجود این که تصاویر نجومی و به عبارتی نقشه های لگاریتمی بسیار مفید هستند اما در نظر افراد غیرمتخصص زیاد قابل توجه نیستند. بنابراین بوداسی تصمیم گرفت آن را تبدیل به چیز خوشایندتری کند.
ایده این کار وقتی به ذهن بوداسی خطور کرد که در حال ساخت «هگزافلکساگون»، مدل‌های کاغذی چندوجهی که شکل و شمایل مختلفی روی آن کشیده می‌شود، برای تولد پسرش بود. وی با الهام از این کار تصمیم گرفت که نمای کلی جهان هستی را به شکل یک دایره درآورد.
منبع ScienceAlert
