در حوزه معماری دیگر بر خلاف دو دهه گذشته کمتر برای بازسازی یک خانه ، مغازه ، ویلا و هر سازه ی دیگری ، معماران و مالکان تصمیم به تخریب و ساخت دوباره سازه مود نظر خودر را می گیرند بلکه با بازسازی آن هم در صرف هزینه های بی مورد جلوگیری کرده و هم ساختار قدیمی و زیبای برخی از سازه ها به کلی از بین نمی رود .
پروژه ای که در این پست تصاویر آن را می بینید در واقع پروژه بازسازی و نوسازی کامل ساختمانی قدیمی متعلق به دهه ۱۹۶۰ در حواشی شهر کیفیسیا ، یونان است که نیاز به یک ترمیم و احیای مجدد کامل و کلی داشت. گسترش دوباره آن به منظور رفع نیازهای یک خانواده مدرن ضروری به نظر می‌رسید و به این صورت رابطه بین ساختمان و بافت و بستری که در آن ساخته شده بود دوباره تعریف شد.
پروژه های برجسته : از آن جا که این ویلای قدیمی متعلق به دهه ۱۹۶۰ بوده و نیاز به یک ترمیم و احیای مجدد کامل و کلی داشته است که گسترش دوباره آن به منظور رفع نیازهای یک خانواده مدرن ضروری به نظر رسید و به این صورت رابطه بین ساختمان و بافت و بستری که در آن ساخته شده بود دوباره تعریف شده است.
مشخصات پروژه:
معماران: شرکت معماری ISV
مکان: کیفیسیا، یونان
مدیر طراحی: آلکساندر ون گیلدر
معمار پروژه: دانیلا استانکوویچ
سال ساخت: ۲۰۱۲
ساخت و ساز: شرکت ساخت و ساز ISV
مدیر ساخت و ساز: ایسوناس کاوالینیس
بازسازی و نوسازی این ساختمان در طول دو فاز انجام شد، یکی در سال ۲۰۰۷ و دیگری در سال ۲۰۱۲ که یک طبقه دیگر به آن اضافه شد. بسیاری از قسمت‌های ساختمانی اولیه تخریب شد. سازه‌ای که وزن ساختمان را تحمل می‌کرد تنها چیزی بود که حفظ شد و هر گاه در طول کار نیاز بود این بخش یا ترمیم و یا قسمت جدیدی به آن اضافه می‌شد. پس از انجام این کارها، به کل پروژه به چشم یک پروژه جدید نگاه شد.
در طول فرایند طراحی، نیازهای جدیدی به وجود می‌آمد که باید به آن‌ها توجه می‌شد. در ابتدا، گسترش و توسعه ساختمان با اضافه کردن دو اتاق خواب اضافی در هر طبقه اتفاق افتاد. برخی از اتاق‌های کوچک باید با هم یکی می‌شدند تا فضا بازتر و بزرگ‌تر به نظر برسد و در فاز دوم بازسازی این ساختمان یک طبقه دیگر به بخش سازه‌ای آن اضافه شد و در نتیجه چیدمان و کابردهای فضا بار دیگر تغییر کرد.
تاکید بسیار زیادی نیز روی فضای ورودی این ساختمان شد، چراکه باید فرد به‌تدریج و کم‌کم از فضای خیابان وارد فضای درونی ساختمان می‌شد. به همین دلیل، یک راهروی عریض و داراز طراحی شد که دارای قسمت‌های سرپوشیده و سرباز و با ارتفاع‌های مختلف بود و با داشتن شکاف‌های عمودی مشخص در درون دیوارها به فضای مرکزی این ساختمان منتهی می‌شد. نورپردازی این راهرو بسیار چشمگیر و زیبا و طراحی آن بسیار ساده و جذاب است و مواد و مصالح به کار رفته در آن به‌تدریج از سنگ به چوب تغییر می‌کند.
در نهایت، دهانه‌های درونی ساختمان ارتباط بین آن و محیط پیرامونش را شکل می‌دهند و یک دهلیز بزرگ در وسط ساختمان قرار گرفته و فضای آن را باز می‌کند. هم‌چنین یک استخر، چند فضای سرپوشیده، و چندین گونه گیاهی به این دهلیز اضافه شده است تا کیفیت زندگی و کارکردهای ساختمان افزایش یابد.
طبقه اول دارای یک حیاط خصوصی است که دید کاملی به دهلیز میانی ساختمان و بخش زیادی از باغ دارد. مانند راهروی ورودی، بخش‌های داخلی حیاط از چوب ساخته شده‌اند و نمای بیرونی آن از سنگ تشکیل شده است.
سطوح بیرونی ساختمان دارای صفحه‌های پنجره‌مانند چوبی بسیار خاصی است که این صفحه‌ها در نمای بیرونی ساختمان ادامه می‌یابد و همان الگو بصری در موتیف‌های فلزی نرده‌ها و حصارها تکرار می‌شود. دیگر مواد و مصالح به کار رفته در این پروژه گچ، شیشه، سنگ مرمر، و استیل ضدزنگ هستند. نورهای رنگی شامل نورهای سفید، بژ، و طوسی بر حال و هوای آرامش‌بخش و مینی‌مالیستی هم فضای درونی و هم فضای بیرونی ساختمان و نیز کارکرد مواد و مصالح درون بافت طبیعی‌شان تاکید می‌کنند.
منبع homedsgn
