رویشگاه‌های “مانگرو” زیستگاه مناسبی برای نوزادان میگو

‌استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: رویشگاه‌های مانگرو ایران زیستگاه مناسبی برای نوزادان میگو هستند.

ابراهیم زاده در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه سیستان و بلوچستان، افزود: با توجه به اینکه غالب ماهیان، در مرحله نوزادی به محیطی آرام نیازمند هستند تا از آسیب شرایط نامناسب زیستی در امان باشند، لذا بستر خوره‌ای جنگلی مانگرو، برای انواع ماهیان خلیج فارس و دریایی عمان از جمله درحوضه چابهار، بیاه، حلوا سفید، شوریده، اشلمبو، سنگسر، عروس نافه، راشکو و گروهی دیگر محیطی مساعد محسوب می شود.

استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه اظهار کرد: برخی از میگوها در خارج بستر جنگل تخم ریزی کرده و از جنگل‌های مانگرو به عنوان پناهگاه و مامنی سرشار از مواد غذایی بهره می‌گیرند.

به گفته ابراهیم‌زاده از دیگر سخت پوستان مانگروهای ایران می‌توان به انواع خرچنگ از جمله خرچنگ ویولن زن، خرچنگ دراز چنگ، خرچنگ اشباح، خرچنگ شناور، خرچنگ ریز، اشاره کرد که در دالان‌های نسبتا عمیق و متعددی که در عرصه رویشگاه حفر می‌کنند، به گذاران زندگی می‌پردازند.

وی بیان کرد: در عین حال از نرم‌تنان رویش‌های مانگرو ایران می‌توان به حلزون‌های بی صدف، ملوک، صدف خوراکی و سرنیتیوم اشاره کرد.

ابرهیم زاده تاکید کرد: از خزندگانی که در زنجیره‌های غذایی و سیکل خود به رویشگاه‌های مانگرو ایران وابسته‌اند نیز می‌توان به مارهای دریایی و لاک پشت های دریایی اشاره کرد.

استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان در پایان گفت: لاک پشت‌های دریایی از دیگر خزندگانی هستند که در ایران جهت تغذیه به رویشگاه‌های مانگرو وابسته‌اند و علی رغم حضور چند گونه در ایران، در محدود مانگرو تنها دو گونه لاک پشت سبز و لاک پشت عقابی در استفاده از برگ و قطعات گیاهی درختان جهت تغذیه گزارش شده است.

‌انتهای پیام