ناسا نقشهای از محل قرارگیری “درختان ماه” منتشر کرده است که تعداد این درختان ۸۳ اصله بوده و بیشترشان در ایالات متحده قرار دارند. در ادامه با میهن پست همراه می شوید.
حدود ۵۰۰ بذر از گونههای مختلف درخت در سال ۱۹۷۱ طی ماموریت آپولو ۱۴ به فضا فرستاده شدند و پس از آن که ۳۴ بار به دور ماه چرخیدند به زمین برگشتند و در نقاط مختلفی از جهان کاشته شدند.
ناسا نقشهای از محل قرارگیری این “درختان ماه” منتشر کرده است. تعداد این درختان ۸۳ اصله بوده و بیشترشان در ایالات متحده قرار دارند. دو اصله نیز در آفریقای جنوبی و یک اصله در اروپاست.
این مجموعه شامل سکویای همیشهسبز، صنوبر داگلاس، چنار آمریکایی، شیرینژد آمریکایی و کاج کندر میشود، اما یک سوم بذرها پس از کاشته شدن در دهه ۱۹۷۰ از بین رفتند. این ماموریت بخشی از ماموریت آپولو ۱۴ بود و در حالی که فضانوردان آلن شپرد(Alan Shepard)و ادگار میشل(Edgar Mitchell) روی ماه راه میرفتند استورات روسا (Stuart Roosa) در ماژول فرماندهی به همراه دانههایی که در کیف شخصیاش بود میچرخید.
امسال پنجاهمین سالگرد ماموریت آپولو ۱۴ است که سومین فضاپیمایی بود که بر روی ماه فرود آمد و اولین فضاپیمایی که روی ارتفاعات قمر نشست.
در طول ماموریت بذرها دستهبندی شده بودند و همچنین بذرهای شاهد برای مقایسه در زمین ماندند. بذرها در کیف روسا بودند اما قوطی محتوی آنها در هنگام ضدعفونی در زمین باز شد و بسیاری از آنها برای انجام آزمایش بیاستفاده شدند. بذرهای باقیمانده در ایالات متحده و سراسر جهان کاشته شدند. ناسا در بیانیهای گفته است: این درختان ادای احترامی به فضانورد روسا و ماموریت آپولو ۱۴ هستند.
دکتر میشل توبیاس(Michele Tobias) از دانشگاه دیویس در کالیفرنیا این نقشه دقیق از محل این درختان در سراسر جهان را تهیه کرده است.
توبیاس در سال ۲۰۱۶ گفت: چند ماه پیش من با تماشای یکی از قسمتهای برنامهی هوول هاوسر (Huell Howser) از وجود این درختان مطلع شدم و پس از آن از یکی از آنها در کالیفرنیا بازدید کردم. بعد از آن متوجه شدم که پدربزرگم یکی از اعضای تلهمتری بوده که بذرهای آپولو را بررسی کرده و ایده این کار من نیز ارتباطی به همین موضوع دارد.
ناسا بذرها را در اختیار سازمان جنگلداری ایالات متحده آمریکا داد تا از آنها تا زمان جوانه زدن محافظت کند اما برخی از بذرها تا سالها پس از ماموریت کاشته نشدند.
رئیس جمهور وقت جرالد فورد(Gerald Ford) در تلگرافی به مراسم کاشت درختان ماه گفت: این درخت که توسط فضانورد استورات روسا، آلن شپرد و ادگار میشل آورده شده، نماد زندهای از انسانهای شگفتانگیز و دستاوردهای علمی ماست. و ادای احترام مناسبی برای برنامهی ملی فضای ماست که با خود وطن پرستی، فداکاری و عزم راسخ را برای موفقیت به همراه آورده است.
اگرچه در طول سالها مردم این درختان را به فراموشی سپردهاند، اما فضانورد سابق ناسا دیوید ویلیامز(David Williams) در سال ۱۹۹۶ همهی آنها را پیدا و فهرستبندی کرد. او کار خود را با لیستی از ۲۲ درخت ماه آغاز کرد و تا یافتن ۸۰ اصله پیش رفت اگرچه ۲۱ مورد از بین رفته بودند.۳ مورد دیگر نیز به تازگی به این لیست اضافه شده است که این تعداد را به ۸۳ اصله میرساند اما این ۳ مورد نیز اکنون از بین رفتهاند.
با این حال ویلیام میگوید سرنوشت بیشتر درختان ارتباطی با سفر آنها به فضا ندارد.
ویلیامز به مجلهی Atlas Obscura گفت: با مقایسهی دانههایی که هرگز به فضا نرفته بودند مشخص شد که هیچ تفاوت قابل تشخیصی وجود ندارد و این چیزی است که همه انتظارش را داشتند. یک کاج صنوبر در کاخ سفید کاشته شد و درختان دیگر در برزیل و سوئیس و یک درخت نیز به امپراطور ژاپن اهدا شد. این درختان در میدان واشنگتن در فیلادلفیا، دره فورج، جنگل بینالمللی دوستی و دانشگاهها و مراکز مختلف ناسا نیز کاشته شدند. اولین “درخت ماه” در سال ۱۹۷۴ در اردوگاه تفریحی اتی کانا که یک مرکز تفریحی برای دختران پیشاهنگ در میسیسیپی است کاشته شد.