به گزارش میهن پست – پس از شکست اجرای پروژه منوریل در منطقه صادقیه تهران بحث اجرای این پروژه در قم مطرح شد، پروژهای که پس از سالها هنوز به پایان نرسیده و همچنان موافقان و مخالفانی در قم دارد.
به نقل از مهر، سال ۸۹ بود که تهرانیها پس از پایان دید و بازدیدها و مسافرتهای نوروزی در بازگشت به روند معمولی زندگی، شوکه شدند. پایههای مونوریل بیسر و صدا و در ایام تعطیلات از اطراف میدان صادقیه جمعآوری شده بود.
طرح مونوریل صادقیه تهران، از زمان شهرداری محمود احمدینژاد و با وجود مخالفت وزارت کشور دولت وقت آغاز به کار کرد. این طرح چند ۱۰ میلیارد تومانی که منتقدانش آن را غیر عملی و بسیار پرخرجتر از راه حلهای جایگزینی چون گسترش مترو میدانستند، در ابتدای دولت احمدینژاد پیگیری شده اما بعد از انجام بخشی از کار به مدت ۴ سال و نیم متوقف ماند تا اینکه در نوروز ۸۹ بدون اینکه مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی داشته باشد، کاملاً جمعآوری شد.
بسیاری شروع کار مونوریل قم را مقارن با ناکامی رئیس دولت دهم در به کرسی نشاندن حرفش درباره مونوریل تهران میدانند. طرحی که از همان ابتدا مخالفان و موافقانش را در یک فضای جنجالی قرار داد.
اظهارنظرهای جنجالی مونوریل قم کم نیستند. تولیت قبلی حرم حضرت معصومه(س) که در مراسم تودیعش گفته بود ” اگر قرار است مونوریل از مقابل حرم رد شود، ساخته نشود بهتر است.” تا مخالفتهای صریح مراجع.
اما دولت دهم با تمام توان در برابر این مخالفتها ایستاد.
” رئیس جمهور طی دستور موکد خواهان عبور مونوریل از بالای صحن مطهر حضرت معصومه(س) شده است و از وزارت کشور و معاونت برنامهریزی هم خواسته است که اولاً: هرگونه کمک به شهرداری قم منوط به همکاری با اجرای مونوریل شود و ثانیاً: تمام اعتبارات به حساب سازمان قطار شهری قم واریز شود.” این جملهای بود که در ۲۵ اردیبهشت ۹۰ روی خروجی خبرگزاریها قرار گرفت و اختلافات در مورد عبور از مقابل حرم یا از پایین صحن جواد الائمه را پیچیدهتر کرد.
“فاجعه شهرسازی”، “بیاحترامی به حریم حضرت معصومه(س)”، “اشتباهی که مدیریت شهری را به آیندگان بدهکار میسازد” و … نمونههایی از اظهار نظرها در مورد مونوریل قم است که از زبان اعضای شورای شهر وقت و کارشناسان شهرسازی و معماری منظر بیان شده است.
موافقان سرسخت طرح مونوریل هم کم نیستند. کسانی که تمام ایرادهای گرفته شده در مسایل فنی را قابل حل دانسته و از سیاسی بودن مخالفتها میگویند. در این میان آنچه فراموش شد، نظر مردم درباره این طرح است.
مردم چه میگویند؟
حسین میرزایی مغازهدار است. او هر روز از اطراف حرم عبور میکند و پایههای مونوریل را میبیند. این شهروند در گفتگو با خبرنگار مهر، میگوید: معلوم نیست قرار است این طرح تا کی نیمه تمام بماند. بالاخره یا باید تمام کنند یا جمع کنند اما انگار خودشان هم نمیدانند چه تصمیمی دارند.
علی ضیایی دیگر شهروند قمی با ابراز تعجب از حرف و حدیثها در مورد رد شدن مونوریل از مقابل حرم گفت: من که یک شهروند عادی هستم از لحظه اولی که فهمیدم مونوریل قرار است پارکسوار شمالی را به پردیسان وصل کند، پرسیدم عبور از مقابل حرم چه میشود؟ حالا برایم عجیب است که کسانی که در رأس کار هستند، فکر درستی برای این موضوع نکردهاند و طرح را تا این اندازه مطالعه نشده آغاز شد کردند.
دیگر شهروندی قمی با اشاره به اینکه مسیر رودخانه کمترافیکترین مسیر قم است، افزود: شاید اگر این طرح را از پردیسان آغاز میکردند، مخالفتهای کمتری به همراه داشت و تا الآن راهاندازی شده بود.
زینب سجادی که ساکن پردیسان است، ادامه داد: در شرایطی که هر روز ۲ ساعت از وقتمان در ترافیک بلوار غدیر تلف میشود، مونوریلی که پارکسوار شمالی را به حرم میرساند، اگر هم راه بیفتد، خوشحالی برای ما به همراه نخواهد داشت.
محمد شهرستانی که حسابدار یک شرکت است، اعتقاد دارد این طرح باید هر چه زودتر به اتمام برسد. وی با اشاره به هزینههایی که تاکنون برای اجرای آن شده اظهار کرد: به هر حال نمیشود این پولها هدر برود اما باید فکری به حال نمای حرم و مشکلات احتمالی کرد.
یگانه در جهان
سعید صحرایی دیگر شهروند قمی میگوید: طرح مونوریل از همان ابتدا غیر کارشناسی بود و همه میدانستند که با وجود صحن جدیدالتاسیس جوادالائمه حرم امکان عبور این طرح از مقابل حرم وجود ندارد. میلیاردها تومان هزینه صرف کاری شد که از همان ابتدا فرجامی نداشت.
وی افزود: جالب اینجاست که مسئولان در حالی رو به ساخت مونوریل آوردهاند که بسیاری از وعدهها در مورد اتمام طرحهایی مانند پلهای جمهوری یا بلوار شهید روحانی انجام نشده باقی مانده است.
یک دانشجوی معماری هم با اشاره به قرار گرفتن پایههای مونوریل در بستر رودخانه گفت: حتی رودخانههایی که سالها از خشک شدنشان میگذرد، شرایط مناسبی برای پایداری ستونهای مونوریل ندارند و از آنجا که سازههای بتنی هر ۵۰ سال به مرمت جدی نیاز دارد، در نهایت هزینهای که مونوریل دارد، بیش از مترو خواهد شد.
وی به سیل خیز بودن قم اشاره کرد و ابراز داشت: ساخت مونوریل در مسیر رودخانه موضوعی است که مدیریت شهری در قم از خود ابداع کرده و در هیچ نقطهای از دنیا نمیتوان شبیهاش را پیدا کرد.
فاطمه احمدی افزود: اینکه در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا که پیشرفتهترین امکانات قطار شهری را در اختیار دارند، مترو به مونوریل ترجیح داده شده، بی دلیل نیست اما در قم این طرح با شتابزدگی به مردم تحمیل شد.
او به آسیبهای عبور مونوریل از مقابل حرم مطهر اشاره کرد و گفت: فکر نمیکنم آیندگان هیچگاه ما را به خاطر این اشتباه ببخشند؛ مونوریل امضای یک جریان خاص سیاسی بر پیکر قم بود که تا ابد پاک نمیشود.
آخرین وعدهها از پایان کار ساخت فاز اول مونوریل تا پایان سال جاری خبر میدهند. ناوگان آن نیز خریداری شده و در گمرک قم به دلیل مشکلات مالی مانده است.
با وجود اینکه این روزها اجرای این طرح جسته و گریخته همچنان ادامه دارد، مردم قم هنوز هم در مورد روند اجرای این طرح و ادامه آن در فازهای بعدی سردرگم هستند و احتمالات مختلف از عبور آن از مقابل حرم گرفته تا جمع شدن پایهها مانند مونوریل تهران، هیچ کدام کاملاً منتفی نیست.
اجرای پروژه منوریل نیازمند بودجه ملی است
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه و سرمایه گذاری شورای اسلامی شهر قم نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، پیرامون جایگاه پروژه منوریل در بودجه سال آینده شهر قم گفت: در بودجه سال ۹۳ و در فواصلی از آن تبصرهای قرار دادیم که بر اساس آن شهرداری قم موظف است از منابع مالی و درآمدی خود به میزان ۵۰ درصد را صرف هزینه پروژههای قطار شهری اعم از منوریل و مترو کند.
بودجه قطار شهری قم کافی نیست
حسن بختیاری ادامه داد: اما مسئله اصلی این است که منابع این دو پروژه باید به صورت ملی تعریف شود و بودجههای شهری کافی نیست، البته براساس شنیدهها مبلغی قریب به ۷۰ میلیارد تومان برای پروژههای قطار شهری قم در لایحه بودجه دولت تعریف شده که مبلغ بسیار کمی است و از نمایندگان مردم قم انتظار میرود تا پیگیر این موضوع باشند.
وی با بیان اینکه قم باید جایگاه اصلی خود را در ردیف بودجه کشوری پیدا کند، گفت: منوریل شهر قم طبق برنامه باید تاکنون افتتاح میشد اما با وجود اینکه کارگاهها به کمک بودجه سال ۹۲ هنوز در حال فعالیت هستند اما کارکلی این پروژه با تاخیر انجام میشود.