به گزارش خبرنگار مهر، از افتتاح آزادراه خرم آباد – پل زال سالها می گذرد ولی زخم این آزادراه -به رغم برکاتی که داشته است- همچنان روستائیان حاشیه این پروژه عظیم را آزار می دهد؛ مشکلاتی که به نظر می رسد گذر زمان از شدت آنها که نکاسته بر رنج آن نیز افزوده است.
روستائیان هنوز که هنوز است از آزادراه دل پری دارند، از زمین هایشان می گویند که دیم شده و از مشاغلی که از دست رفته است و روستاهایی که هر روز جمعیت شان کمتر می شود.
قراردادی که مفاد آن هیچ وقت اجرا نشد
یکی از اهالی روستالی قلعه نصیر پلدختر به خبرنگار مهر می گوید: حدود 300 هکتار زمین کشاورزی آبی که بیشتر آن صیفی کاری، ذرت کاری و خیار بوده در مسیر آزاده راه خرم آباد – پل زال داشته است که توسط آزاد راه به تصرف درآمده است.
وی معتقد است که با احداث آزادراه روی چشمه های آب منطقه بتن ریزی شده و حاصلخیزی زمین از بین رفته است و این موارد دست به دست هم داده تا کشاورزان متضرر شوند.
این کشاورز روستایی مدعی می شود در قراردادی که بین اهالی روستا، شورا با شرکت آزاد راه خرم آباد – پل زال در حضور نماینده فرمانداری پلدختر، نماینده حقوقی شرکت آزاد راه و نماینده صاحب شرکت منعقد شده قرار بود که اهالی روستاهای حاشیه آزاد راه زمین های کشاورزی خود را که منبع و ممر در آمد آنها بود را در قبال استخدام و بکارگیری فرزندانشان با قیمت پایین به شرکت آزاد راه بفروشند و شرکت آزاد راه نیز متعهد شد از نیروهای بومی منطقه استفاده کند.
وی می گوید: متاسفانه هنگامی که زمین های آبی منطقه را از چنگ کشاورزان خارج کردند نیروی غیربومی استخدام کردند.
جاده قدیم تخریب شد؛ تردد از آزاد راه با اخذ عوارض سنگین
یکی دیگر از روستاییان ساکن روستای خلیل اکبر پلدختر می گوید: هنگام انعقاد قرارداد اعلام کردند احداث آزاد راه طرح ملی است و همکاری کنید ما هم همکاری کردیم. زمین های خلیل اکبر را با مبلغ کمی از اهالی خریداری کردند و قول استخدام دادند ولی هیچ کدام از قولها عملی نشد.
وی یادآور می شود: امروز اجازه نمی دهند که اهالی روستاهای مسیر آزاد راه خرم آباد – پل زال از این محور بدون پرداخت عوارض استفاده کنند.
وی ادامه می دهد: جاده قدیم این مسیر را با ماشین های سنگین، بولدوز و لودر برای عملیات ساخت آزاد راه تخریب کردند و حتی آن را بازسازی نکردند و قابل عبور و مرور نیست، اگر یکی از افراد روستاها بیمار شود و یا کار داشته باشد که نیاز به رفت و آمد چندین بار در روز باشد باید هر بار 9000 تومان عوارض آزاد راه را پرداخت کند.
این روستایی عنوان می کند: دوسال پیش به استانداری لرستان برای طرح مشکلات رفتیم قرار شد که کارت شناسایی صادر کنند که اهالی روستاهای حاشیه آزاد راه از پرداخت عوارض آزاد راه معاف شوند ولی متاسفانه تاکنون اقدامی در این راستا صورت نگرفته است.
آزادراهی که برای روستائیان عایدی نداشت
رئیس شورای اسلامی روستای خلیل اکبر پلدختر نیز به خبرنگار مهر می گوید: تا 25 سال دیگر با این وضعیت ما حق فعالیت نداریم جوانان روستا هم اخراج و همه بیکار شده اند.
میرزا کرم بابایی معتقد است که به رغم احداث آزاد راه و خسارات ناشی از آن برای روستائیان هیچ گونه سرمایه گذاری برای رفع مشکلات روستائیان انجام نشده است به طوریکه روستای امامزاده خلیل اکبر همچنان آب لوله کشی ندارد.
حسن علی زارعی عضو شورای اسلامی روستاهای خلیل اکبر نیز می گوید: دو روستای خلیل اکبر و قلعه نصیر با 80 خانوار و با جمعیت یکهزار و 200 نفری فاقد خانه بهداشت هستند. این در حالیست که برای آبی کردن اراضی روستا نیز نیازمند حفر دو حلقه چاه هستیم.
عملیات راهسازی چشمه ها را خشک کرد
مشکل آب این روستاها در حالیست که برخی کارشناسان معتقدند که عملیات راه سازی، انفجار و احداث بخشی از مسیر بزرگراه خرم آباد – پل زال بر روی چشمه های سراب موجب شده که این چشمه ها به طور کامل خشک شوند.
در این راستا در خرداد ماه 1392 برای رفع کردن مشکل کمبود آب اراضی کشاورزی قلعه نصیر، کارشناسان آب زیرزمینی شرکت آب منطقه ای از منطقه قلعه نصیر بازدید کردند که بر اساس نظریه کارشناسان منطقه قلعه نصیر و تقریبا همه مناطق حوالی آزاد راه از نظر توپوگرافی تپه ماهوری و کوهستانی و از نظر زمین شناسی دارای ضخامت آبرفت کم هستند و این امر به این معناست که منطقه از نظر پتانسیل آبهای زیرزمینی آبرفتی ضعیف و یا فاقد آب زیرزمینی است.
بخشدار معمولان در گفتگو با خبرنگار مهر می گوید: جاده قدیم ارتباطی پلدختر به میانکوه شرقی (آسار) و معمولان به میانکوه شرقی (چولهول) و میانکوه شرقی به خرم آباد در اثر تردد ماشین آلات آزاد راه خسارت جدی دیده است.
خسارات آزادراه موجب بیکاری و کوچ مردم به شهرها شده است
صمد چراغی پور اضافه می کند: آب سراب معروف قلعه نصیر که از دیرباز 150هکتار اراضی زراعی و باغی را مشروب می کرد بر اثر عملیات بتن ریزی و خاکبرداری آزاد راه قطع و اراضی منطقه تبدیل به دیم شده است.
وی معتقد است که این خسارات موجب بیکاری و کوچ مردم به شهرها شده است و یادآور می شود: در حال حاضر به برخی روستاهای منطقه با تانکر آبرسانی صورت می گیرد.
بخشدار معمولان عنوان می کند: روستاهای مسیر آزاد راه که در حال حاضر از طریق زیر گذر با آزاد راه مرتبط می شوند به دلیل عدم ساماندهی و آسفالت این زیرگذرها در روزهای بارانی امکان تردد ندارند.
چراغی پور اضافه می کند: در عوارضی آزاد راه و کارگاه های فعال آن نیروهای غیربومی بکارگیری شده و از جوانان منطقه استفاده نشده است.
وی معتقد است که به رغم همه این خسارات، روستائیان برای تردد در آزادراه باید عوارض بپردازند که این عوارض برای روستاییان منطقه میانکوه شرقی که فقط از بخش کمی از آزادراه استفاده می کنند کمرشکن و سنگین است.
………………..
گزارش: محسن مهرابی