سوء قصد به جان حضرت آیت اللَّه «خامنه‌ای» امام جمعه تهران در مسجد ابوذر (1360 ش)
بعد از تشکیل نظام جمهوری اسلامی در ایران، توطئه‌های استکبار جهانی علیه حکومت نوپای اسلامی فزونی گرفت و باتجهیز و تقویت گروهک‌ها و جریانات ضد انقلاب، درصدد نابودی نظام اسلامی برآمد. در همین راستا، عوامل ضد انقلاب که تا چندی قبل، با حیله و تزویر، خود را انقلابی معرفی می‌کردند، نقاب از چهره برداشتند و با سوء استفاده از موقعیت به وجود آمده، به سلب آسایش و امنیت مردم مشغول شدند. یکی از این گروه‌ها، سازمان منافقین خلق (مجاهدین خلق) بود که با ترور شخصیت‌های اسلامی و انقلابی، سعی داشت به اهداف پلید و شومِ خود دست یابد. مقام معظم رهبری که در آن وقت، نماینده امام خمینی (ره) در شورای عالی دفاع و نیز امام جمعه تهران بودند، با روشنگری‌های خویش، مردم را نسبت به ماهیت پلید این گروهک‌ها آشنا و نظرات آنان را در سخنرانی‌ها مطرح می‌ساختند. همین امر، موجب گردید که گروهک منافقین، از میان بردنِ معظمٌ له را در برنامه کار خود قرار دهد. 
در نهایت در ششم تیرماه 1360، حضرت آیت‌اللَّه خامنه‌ای که به منظور ایراد سخنرانی در مسجد ابوذر واقع در میدان ابوذر در شرق تهران حضور داشتند، در حین پاسخگویی به پرسش‌های حاضرین، بر اثر انفجار بمبی که توسط منافقین در یک دستگاه ضبط صوت کار گذاشته شده بود، از ناحیه کتف، گردن و دست به شدت زخمی شدند و به بیمارستان منتقل گردیدند؛ اما ایشان به طور معجزه‌آسایی زنده ماندند و این از الطاف الهی بود که این گنجینه گرانمایه و عزیز برای رهبری امت اسلام بعد از حضرت امام، حفظ شود تا سکاندار شایسته و لایقی جهت هدایت کشتی انقلاب اسلامی در اقیانوس متلاطم تحولات جهانی باشند.
تولد خانم «هِلِن کِلِر» نابغه نابینا و ناشنوای امریکایی (1880 م)
خانم هِلِن آدامْزْ کِلِر، نابغه نابینا و ناشنوای امریکایی در 27 ژوئن 1880 م در امریکا به دنیا آمد و در 19 ماهگی بر اثر بیماری، شنوایی و بینایی خود را از دست داد. در 6 سالگی، پدر و مادرش او را به نزد الکساندر گراهام بل، مخترع تلفن، بردند و از او یاری خواستند. گراهام بل، او را به یک معلم معرفی کرد و این معلم با جدیت به آموزش هِلِن به صورت‌های مختلف پرداخت. سرانجام از راه لمس انگشتان توانست با هلن ارتباط برقرار کند و چون هِلِن هوش و استعداد سرشار داشت، به زودی خواندن و نوشتن و حتی سخن گفتن خیلی ناقص را فراگرفت. او چنان در این زمینه‌ها ترقی کرد که مایه شگفتی همگان شد و حتی زبان فرانسه و آلمانی را نیز فراگرفت.
هِلن کِلِر توانست در 20 سالگی مقاله بنگارد و در 24 سالگی، برنده درجات علمی گردد. هِلِن کلر کشف کرد که بسیاری از مردم او را دوست دارند. از این رو تصمیم به نوشتن زندگی‌نامه خود گرفت و علاوه بر آن بیش از چهل کتاب، مقالات متعدد و رساله‌های بی‌شمار درباره نحوه تفکر و تحصیل نوشت. او از دنیای خاموش خود برای تفکر و تصنیف آثار علمی، استفاده فراوان بُرد و از درآمد کارهای خویش، آموزشگاه‌های متعددی در امریکا و دیگر کشورها برای نابینایان تأسیس کرد. وی معتقد بود «هر چیز شگفتی‌های خود را دارد حتی تاریکی و سکوت. من با لطف خدای خود آموختم در هر حالتی که هستم از آن خشنود باشم». هِلِن کلر سرانجام در سال 1968 م در هشتاد و هشت سالگی درگذشت در حالی که او را دانشمندترین کور و کر دنیا لقب داده بودند.
آغاز عملیات هواپیما ربایی از فرودگاه تل آویو توسط مبارزان فلسطینی (1976 م)
در روز 27 ژوئن 1976 م اعضای جبهه خلق برای آزادی فلسطین، یک هواپیمای متعلق به شرکت ایرفرانس را که از تل‌آویو عازم پاریس بود در میانه راه بعد از برخاستن از فرودگاه آتن ربودند و خلبان را وادار کردند راه خود را به سمت افریقا منحرف کند و در فرودگاه اِنتِبه در اوگاندا به زمین بنشیند. ربایندگان هواپیما سپس از 206 مسافر هواپیما، یک‌صد نفر را آزاد کردند و بقیه را که بیشتر یهودی و تبعه رژیم صهیونیستی بودند به گروگان گرفتند و رهایی آنان را موکول به آزادی 53 زندانی عرب در کشورهای مختلف نمودند. روز سوم ژوئیه، در هفتمین روز ربودن هواپیمای ایرفرانس از طرف مبارزان فلسطینی، یک گروه کماندویی رژیم اسرائیل در فرودگاه اِنتبه فرود آمدند و در جریان یک عملیات نیم ساعته پس از انهدام یازده هواپیمای میگ متعلق به نیروی هوایی اوگاندا و کشتن هفت تن از ربایندگان هواپیما و بیست سرباز اوگاندایی، گروگان‌ها را آزاد کردند و با خود بردند.
صدور رأی دیوان بین‌المللی دادگستری علیه دخالت های امریکا در نیکاراگوئه (1986 م)
دخالت دولت امریکا در منطقه امریکای مرکزی از سال‌های بعد از استقلال این کشور آغاز شد. این مسئله در مورد نیکاراگوئه به دهه‌های نخستین قرن بیستم بازمی‌گردد که انقلابیون این کشور به رهبری سزار ساندینو دست به اسلحه برده و خواهان استقلالِ نیکاراگوئه بودند. با پیروزی انقلاب و روی کار آمدن ساندینیست‌ها در این کشور در سال 1979 م، اقدامات دولت امریکا علیه حکومت انقلابی آغاز شد و در زمان ریاست جمهوری ریگان به اوج رسید. وی با قطع کمک‌های اقتصادی به دولت و انجام حمایت‌های مالی و تسلیحاتی از مخالفین دولت، در واقع جنگ با انقلابیون نیکاراگوئه را آغاز نمود. ادامه این روند که به دخالت‌های آشکار و پنهان در امورِ داخلی نیکاراگوئه منجر گردید، نه تنها از سوی ملت‌های مستضعف و دولت‌های انقلابی بلکه از سوی مجامع بین‌المللی نیز مورد اعتراض قرار گرفت. در همین زمینه در 27 ژوئن 1986 م دیوان بین‌المللی دادگستری با صدور رأی نسبت به اقدامات دولت ریگان اعتراض نمود. رأی دیوان تصریح می‌کرد که دولت امریکا اصول حقوق بین‌الملل را نقض کرده است. در ادامه این رأی با اشاره به دخالت‌های امریکا و کمک‌های مالی و تسلیحاتی به شورشیان نیکاراگوئه، تأکید شده بود که این اعمال در واقع استقلال و تمامیت ارضی نیکاراگوئه را نقض نموده است. دیوان بین‌المللی دادگستری در این راستا خواهان جبران خسارات وارده بر این کشور شد. با این همه و علی‌رغم دیگر اعتراضات در سطح جهان، مخالفت‌های امریکا با دولت انقلابی ساندینیست‌ها ادامه یافت و سرانجام بعد از یک دهه حکومت، مخالفین دولت انقلابی که از حمایت و کمک امریکا بهره می‌بردند، توانستند حکومت این کشور را به دست گیرند.
قیام مردم تبریز به رهبری ستارخان و باقرخان علیه استبداد محمدعلی شاه قاجار (1287 ش)
بی‌اعتنایی
محمدعلی شاه قاجار به مشروطیت و مخالفت با مشروطه‌خواهان و سرکوبی آنان و
نیز به توپ بستن مجلس شورای ملی، مردم ایران را به شورش واداشت و در این
راه، مردم تبریز از دیگران پیشی گرفتند. در این میان دو تن از رادمردان
تبریز به نام‌های ستارخان (سردار ملی) و باقرخان (سالار ملی) به جمع مردم
پیوستند و به رهبری قیام مردمی پرداختند. این دو با همراهی مردم، در مقابل
قشون عظیم محمدعلی شاه قاجار به مدت یازده ماه مقاومت کرده و از ورود
نیروهای دولتی به شهر ممانعت می‌نمودند. 
در
اواخر، چون کار اهالی تبریز به خاطر محاصره و نرسیدن آذوقه سخت شده بود،
پس از مذاکره با نمایندگان روس و انگلیس و تصویب آن دو دولت، قرار بر این
شد که عده‌ای از نیروهای روس وارد تبریز شوند. با ورود نیروهای روسیه به
تبریز، محاصره این شهر پایان یافت و قشون غارتگر محمدعلی شاه از اطراف
تبریز متفرق شدند. در عین حال، چون به دلیل حضور قوای روس در تبریز، موقعیت
خطرناکی برای ستارخان و باقرخان ایجاد شده بود، این دو به همراه تعداد
دیگری از آزادی خواهان به سفارت عثمانی در تبریز پناهنده شدند.
کودتای «شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی» ولی‌عهد قطر بر ضد پدر (1995 م)
هنگامی که شیخ خلیفه بن حَمَد آل ثانی امیر سابق قطر در سوئیس به سر می‌بُرد، پسرش شیخ حَمَد بن خلیفه بن حَمد آل ثانی ولی‌عهد این کشور، با استفاده از این فرصت و با بهره‌گیری از زمینه سازی‌های قبلی در 27 ژوئن 1995 م پس از خلع پدرش، قدرت را به دست گرفت و مجلس خانوادگی قطر نیز این انتقال قدرت را تأیید کرد. شیخ خلیفه که از 1972 م امیر قَطَر بود، تلاش‌هایی را برای باز پس‌گیری قدرت انجام داد که موفقیت‌آمیز نبود. کشور قطر، شبه جزیره‌ای کوچک در جنوب خلیج فارس و در همسایگی عربستان است که دارای منابع غنی گاز و نفت می‌باشد. نوع حکومت این کشور سلطنتی است و امیر، قدرت مطلقه را در دست دارد.
قتل «قائم مقام فراهانی» از رجال نامدار دوره قاجار و صدر اعظم محمدشاه قاجار (1214 ش)
محمدشاه قاجار چون به پادشاهی رسید، وزارت خود را به پیشکارش میرزاابوالقاسم فراهانی داد. او وزیری با تدبیر و با نفوذ بود؛ اما چون محمدشاه مردِ ضعیف‌النفسی بود در اداره امور مملکت به رأی او کمتر توجه داشت. وی در مقام صدارت اعظمی، شاهزادگان خودسر قاجار را با خشونت و قساوت رام ساخت. قائم مقام با همه هوش و کفایت، کاردانی، قدرت بر تقریر و تحریر، درایت در امور اجتماعی و سیاسی و احاطه عجیب بر ادب فارسی و عربی، مردی خودپسند و مغرور بود که در پیشبرد مقاصد خود از کشتن و کور کردن مخالفان و دروغ و نیرنگ خودداری نمی‌کرد و در این راه، دوست و دشمن نمی‌شناخت.
حسودان و دشمنان قائم مقام، سرانجام محمدشاه را به اعدام او موافق کردند و با کمک حاج میرزا آقاسی فرمان قتل قائم مقام را از شاه گرفتند. او را در شب آخر صفر 1251 ق برابر با ششم تیرماه 1214 ش با دستمالی خفه کرده و جسدش را در حرم شاه عبدالعظیم دفن نمودند. قائم‌مقام فراهانی علاوه بر مقام سیاسی، دارای تبحّر علمی در بسیاری از فنون، مخصوصاً علوم و فنون ادبی و ساده‌نویسی بود و سبکی جدید در نثر فارسی به وجود آورد. از آثار مشهور این سیاست‌مدار و نویسنده ایرانی می‌توان به کتاب‌های منشات، جلایر نامه و دیوان اشعار او، اشاره کرد.
درگذشت “ابن مُنذر” فقيه و محدث مسلمان(318 ق)
ابن مُنذر فقه و حديث را از دانشمندان برجسته آموخت و پس از آن عازم شهر مكه شد. او ضمن استماع حديث و دانشاندوزي، تا پايان عمر در اين شهر مقدس سُكني گزيد و به تاليف كتب متعدد همت گماشت. الاجماع در فقه و الاشراف در حديث در زمرهي آثار ابن مُنذر ميباشند.
ورود نيروي ارتش سرخ شوروي به بندرانزلي(1333 ق)
نيروي ارتش سرخ شوروي در 29 شعبان سال 1338 قمري با شليك چند گلولهي توپ در بندر انزلي پياده شدند؛ در حالي كه انگليسيها در غازيان استحكامات داشتند و به اعتقاد محافل نظامي، اگر مقابله ميكردند ميتوانستند مانع ورود شوروي شوند. منظور انگليس، كشاندن نيروي ارتش سرخ به داخل كشور و به دنبال آن برپا كردن هياهو و رعب و وحشت بود تا مردم ايران قرارداد 1919 را بپذيرند.
نيروي ارتش سرخ پانصد پياده و دويست سواره بود و با جمعي كه تدريجاً اضافه شدند به دو هزار نفر ميرسيدند.
