به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،عبدالله امیدی ، با بیان عواقب
تک‌فرزندی و دلایل آن اظهار داشت: نگاه پدر و مادر و امیدواری و مثبت
اندیشی آنها بر نگرش در مورد داشتن یک فرزند یا بیشتر تاثیر دارد.
وی گفت: برخی والدین با امیدواری و مثبت‌اندیشی چشم‌انداز خوبی را برای
فرزندانشان ایجاد می‌کنند و برخی با وجود داشتن شرایط اقتصادی نسبتاً مناسب
مدام نگران آینده هستند و از داشتن بیش از یک فرزند امتناع می‌کنند.
وی افزود: تحقیقات نشان می‌دهد تک‌فرزندی با رضایت زناشویی ارتباط دارد
بنابراین بخشی از دلایل والدین برای داشتن تنها یک فرزند به عدم رضایت آنها
از زندگی مربوط می‌شود. همچنین تک‌فرزندی با نابسامانی خانوادگی، میزان
طلاق و حتی میزان اعتیاد و بیکاری رابطه دارد و کم کم به آسیبی اجتماعی
تبدیل می‌شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان ترجیح برخی والدین برای داشتن یک فرزند را
ذهنیت آنها در ارتباط با طلاق عنوان کرد و اظهار داشت: برخی ترجیح می‌دهند
پیک نیکی زندگی کنند برای همین یک فرزند می‌آورند ممکن است یکی از دلایل
آنها مهاجرت باشد که ترجیح می‌دهند یک فرزند داشته باشند از طرفی تصمیم به
طلاق در آینده یکی دیگر از دلایل تمایل برخی والدین به داشتن یک فرزند است.
وی افزود: یکی از مولفه‌های سرمایه‌های اجتماعی همراهی با جامعه است وقتی
این سرمایه‌ها ضعیف شود که نمونه آن در تک فرزندی دیده می‌شود جامعه نیز
آسیب می‌بیند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تعهد نسبت به جامعه را در داشتن
بیش از یک فرزند موثر دانست و گفت: وقتی افراد نسبت به کشور خود تعهد
داشته باشند بیشتر به نیازهای جمعی فکر می‌کنند تا نیازهای فردی بنابراین
تعهد نسبت به جامعه می‌تواند فرد را برای داشتن بیش از یک فرزند ترغیب کند.
این روانشناس بالینی تصریح کرد: ما برای سازگاری مکانیزم‌های در نظر
می‌گیریم مثلاً افراد با تکفل مالی، بیشتر دنبال پول هستند و این نیازی
ذهنی است تا عینی بنابر این در ارتباط با تک‌فرزندی ذهنیت افراد نقش بسزایی
دارد.
وی ادامه داد: متأسفانه به این نکته توجه نمی‌کنند که داشتن دو یا چند
فرزند می‌تواند پویایی بین خواهرها و برادرها را بیشتر کند تا آنها رشد
روانی بهتری داشته باشند. همچنین بحث رقابت و همانندسازی بین خواهرها و
برادرها شکل می‌گیرد بنابر این تک‌فرزندها از این نعمت محروم هستند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان اظهار داشت: داشتن چند فرزند
منجر می‌شود تا آنها بدانند که مفهوم رقابت و حتی دشمنی چیست و آن را بین
خود حل و مدیریت کنند همچنین تک‌فرزندها کمتر می‌توانند هیجان‌های خود را
تنظیم کنند زیرا زندگی جمعی خشم و حسادت ایجاد می‌کند و تک‌فرزندها
نمی‌توانند این هیجان‌های منفی را تجربه کنند در حالی که برای زندگی در
جامعه مدیریت هیجان‌های منفی نیز لازم است.
وی ادامه داد: وقتی خشم شکل نگیرد تفکر مدیریتی و حل مسئله شکل نمی‌گیرد
بنابراین تک‌فرزندی در رشد شخصیتی بچه‌ها تأثیر منفی می‌گذارد
امیدی گفت: ایثار و گذشت مفهوم دیگری است که تک‌فرزندها قادر به تجربه آن
نیستند در حالی که داشتن دو یا چند فرزند می‌تواند موجب پروراندن ایثار و
گذشت شود.
این روانشناس بالینی خاطر نشان کرد: اگر والدین در سنی هستند که
نمی‌توانند بیش از یک فرزند بیاورند باید به دنبال برطرف کردن آسیب‌های
موجود باشند اول باید دید آیا فرزند آسیبی دارد یا خیر زیرا ممکن است بر
اثر تربیت خاص والدین دچار آسیب نشده باشد اما چنانچه آسیبی وجود داشت با
مراجعه به متخصصان حوزه بهداشت روان این آسیب‌ها برطرف شود تا فرزند آنها
توانایی سازگاری در محیط را داشته باشند.