نمایش طبیعی جسم حیوانات به شکل زنده، از طریق هنر تاکسیدرمی انجام میگیرد که در آن جسم بی جان حیوان را با حالات طبیعی خود برای زمانهای طولانی نگهداری میکنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه لرستان، به سخنی دیگر میتوان این گونه عنوان کرد که تاکسیدرمیست حیواناتی را خلق میکند که همیشگی هستند ولی راه نمیروند، غذا و دانه نمیخورند و پرواز هم نمیکنند و ضمن خیره بودن به نقطهای مثال بی جانی از جانورانند و دارای ژست واقعی حیوانات به حالت زنده خود پس از مرگ هستند.
نمونههای تاکسیدرمی شده در شناسایی گونههای جدید کمک میکند و نتایج بسیاری از مطالعات را به اثبات رسانده یا آنها را رد میکند.
نمونهها مدرک معتبری از رویداد یک گونه خاص در یک منطقه خاص را فراهم کرده و بدون استفاده از آنها نمیتوان ناپدیدی متعاقب یک گونه را به اثبات رساند. این مسئله در بسیاری از ارزیابیهای مربوط به حفاظت و تنوع زیستی امری حیاتی است.
نگهداری و استفاده مکرر از نمونههای تاکسیدرمی شده مانند استفاده از کتابهای یک کتابخانه است که میتوان از آن به طور مکرر در مطالعات استفاده کرد.
اکثر نمونههای موجود در موزهها مربوط به صدها سال پیش است و از آن زمان تا کنون خیلی از مناطق که محل جمعآوری این نمونهها بوده، بخصوص مناطق استوایی، تخریب شده‌اند. تعیین خصوصیات اکولوژیکی این منطقه با استفاده از نمونههای تاکسیدرمی شده همراه با عکسهای هوایی جدید منطقه میتواند در مکان یابی مناطق باقی مانده از زیستگاه مناسب به یک گونه خاص کمک کند و حتی شاید منجر به کشف جمعیتهای ناشناخته شود.
همچنین شاید بتوان نتیجه گیریهای متفاوتی از اکولوژی گونهها از طریق نمونههای تاکسیدرمی بدست آورد که در تعیین بهترین زمان و مناسبترین مکان برای انجام مطالعات صحرایی و اقدامات حفاظتی کمک بزرگی کند.
کارشناس مسئول اداره نظارت بر حیات وحش حفاظت محیط زیست لرستان گفت: تاکسیدرمی مرکب از دو واژه یونانی تاکسیز taxis به معنی آراستن و درما Derma به معنی پوست است و در واقع فن و هنری در زمینه پوست آرایی، پوست آمایی و در کل مجسمه سازی حیوانات مرده یا شکار شده به شمار می‌آید.
بهرام رمضانی اضافه کرد: تاکسیدرمی اولین بار توسط مصریها و در پنج هزار سال قبل با مومیایی کردن حیوانات صورت میگرفت. مصریها با خالی کردن شکم حیوانات و پرندگان، با پارچههای آغشته به موم بدن آن ها را میپوشاندند.
وی تصریح کرد: اگرچه اولین کارگاه تاکسیدرمی خصوصی در ایران در سال ۱۳۴۸ کار خود را آغاز کرد، اما میتوان گفت شروع این فعالیت به صورت علمی مربوط به سال ۱۳۵۰ است.
رمضانی یادآور شد: از پیشگامان تاکسیدرمی در ایران میتوان دکتر تاجبخش و دکتر بلوچ را نام برد که در طول فعالیت خود آثار ارزشمند بیشماری را پدید آوردهاند.
کارشناس مسئول اداره نظارت بر حیات وحش گفت: به طور خلاصه در فرآیند تاکسیدرمی ابتدا پوست حیوان باید با دقت به شکلی که پاره نشود و آسیب نبیند کنده شود. بعد چربیهای پوست را کاملاً جدا کرده و پوست را دباغی میکنند.
وی ادامه داد: سپس مجسمه بدن حیوان را میسازند که برای ساخت آن باید به علم آناتومی جانوران کاملاً وارد بود. پس از آماده شدن مجسمه، پوست را بر روی مجسمه ساخته شده کشیده میشود، البته ساخت چشمها، دندانها، زبان و دیگر ریزه کاریها را به آن اضافه میکنند.
رمضانی خاطرنشان کرد: اما سخن مهم اینکه سیاست سازمان حفاظت محیط زیست اولاً حفظ و نگهداری از طبیعت کشور به خصوص گونههای نادر جانوری است که در طبیعت به صورت زنده به حیاتشان ادامه دهند و تاکسیدرمی نباید بهانهای برای سودجویان طبیعت شود.
کارشناس مسئول اداره نظارت بر حیات وحش در خاتمه بیان کرد: متأسفانه سودجویان نا آگاه به طبیعت تمامی همتشان را جهت از بین بردن حیاتوحش گذاشتهاند و ما تلاش خود را در حفظ و نگهداری از طبیعت خدادادیمان به کار بستهایم و در این راه شهادت بیش از 100 نفر از محیط بانانمان گواه این مدعا‌ست.
انتهای پیام