با نگاهی گذار به سواحل طولانی مکران از جاسک تا گواتر که به بیش از 600 کیلومتر مربع مساحت را در بر می گیرد، متوجه می شویم با وجود همه ظرفیت های خدادادی و مرزی در این منطقه راهبردی اثری از فعالیت های صنعتی، تولیدی و اقتصادی درخور توجه ای وجود ندارد و تقریبا به غیر از محدوده منطقه آزاد چابهار و همچنین شهرک صنعتی کنارک آنهم به تعدادی معدود فعالیت های تولیدی و اقتصادی، هیچ نشانه ای از توسعه و پیشرفت و تلاش و کوشش برای بهبود فضای کار و کسب مشاهده نمی شود.
به دیگر سخن شاید گزاف نباشد این ادعا که از سواحل بیکران مکران در ایران، تنها استفاده محدودی که می شود در مقطع فعلی صید و صیادی و از حوزه منطقه آزاد چابهار و بنادر نیز تجارت در قالب صادرات و واردات است که اگر به ارقام و اعداد آن نگاهی بیاندازیم ، رقم قابل توجهی در مقایسه با ظرفیت های نیست .
حال که رییس جمهور محترم و اعضای هیات دولت توجه ویژه به سواحل مکران را در دستور کار قرار داده اند و در تلاش هستند با ایجاد منطقه آزاد جاسک ، الحاق شهرستان چابهار به منطقه آزاد و تبدیل این منطقه راهبردی به هاب سوم پتروشیمی ، استقرار صنایع فولادی ، پالایشگاهی و…. ده ها طرح و ایده دیگر، فعالیت های این منطقه راهبردی را سامان بخشند به نظر می رسد شایسته است با نگاهی کلان و راهبردی و جهت جلوگیری از فرایندهای موازی و تکراری همانند ایجاد مناطق جداگانه و جزیره ای با توجه به وجه مشترک ظرفیت های این ساحل طولانی و پسکرانه های آن ، اقدام به تبدیل ˈ سواحل مکران ˈ به ˈ منطقه آزاد ˈ کنند که با توجه به قرار داشتن منطقه ازاد چابهار در محدوده همین سواحل می توان برای تسریع در فرایند تصمیم گیری موضع الحاق سواحل مکران را به منطقه آزاد چابهار در دستور کار قرار داد.
در هفته جاری پس از ماه ها تلاش در کمیسیون های تخصصی مجلس شورای اسلامی قرار است موضوع الحاق شهرستان چابهار به منطقه آزاد تجاری صنعتی چابهار مورد بحث و بررسی قرار گیرد ، گرچه از نگاه بخشی این فعالیت مثبت ارزیابی می شود اما اگر منافع کلان کشور را با توجه به تجربه های چند دهه اخیر مورد توجه قرار دهیم ملاحظه خواهیم کرد ارتقا مدیریت یک سازمان و نهاد برای انجام ماموریت های مشخص و تعیین شده به مراتب نتیجه بخش تر از تکه تکه کردن ماموریت ها و وظایف و ایجاد سازمان ها و نهادهای جدید است.
به عنوان نمونه ، چه بسا مهمترین دلیل به ثمر نرسیدن مصوبات توسعه محور شرق کشور ، محور ترانزیت شرق کشور ، احداث راه آهن سرخس مشهد چابهار ، طرح توسعه بندر شهید بهشتی و…که تقریبا از سه دهه سابقه برخوردار هستند ، عدم وجود مدیریت واحد و کلان بر این همه مصوبه قانونی دولت های مختلف می تواند عنوان شود.
حضور گسترده و تسلط قاطع چین بر منطقه آزاد گوادر پاکستان به عنوان رقیب جدی چابهار و سواحل مکران در حدود 120 کیلومتری چابهار با توجه به نوع برنامه ریزی چینی ها برای تسلط بر چهار راه ترانزیت و انرژی و کالای جهان که از هم اینک موجب نگرانی جدی رقیب دیرینه چینی ها یعنی هندی ها شده است ، عزمی ملی و راهبردی را در ایران می طلبد که برای جلوگیری از عقب افتادن و از دست ندادن فرصت های دهه آینده در حوزه ترانزیت باید سواحل مکران را به عنوان یک مجموعه و مدیریت و سازمان واحد در نظر گرفت و برای آن برنامه ریزی کرد و گرنه فرصت ها به سرعت باد در حال از دست رفتن هستند و این گنج مفعول عنه واقع شده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی توسط رقیبان دیگر از جمله چین ربوده می شود و این منطقه از کشور نیز همچون جنوب ایران به بارانداز منطقه آزاد گوادر پاکستان تبدیل می شود.
خلاصه سخن اینکه ؛تبدیل سواحل مکران به منطقه آزاد، راهبردی برای رفع عقب ماندگی و ایفای نقش فرامنطقه ای و بین المللی است که می تواند از سوی دولت و مجلس شورای اسلامی با الحاق سواحل مکران به منطقه آزاد چابهار و حتی تغییر نام این منطقه به نام جدیدی در کمترین زمان ممکن اجرایی و عملیاتی شود.ک/4
668
ازعلی اصغر افتاده
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
newsroom@irna.ir