جزایر ممنوعه آندامان شامل مناطق جنگلی در ساحل بنگال در هند قرار دارد و به طور کامل توسط صخرههای مرجانی محاصره شده و به همین دلیل هم رفت و آمد با قایق به این جزیره بسیار سخت است اما غیرقابل دسترس بودن دلیل اصلی ممنوعه بودن این جزیره نبوده است بلکه مردم بومی این جزیره که زندگی همانند انسان های اولیه دارند اجاز ورود هیچ کس را به این جزایر نمی دهند.
جزایر ممنوعه آندامان که به جزیره سنتینل شمالی هم معروف است در واقع گروهی از جزایر واقع در اقیانوس هند هستند که بین خلیج بنگال و میانمار قرار گرفته و جمعیت کوچکی نیز از مردم بومی در این جزیره زندگی میکنند که از برقراری هرگونه ارتباط با دنیای خارجی اجتناب میکنند. این مردمان جزایر ممنوعه آندامان تنها مردمان این کره خاکی هستند که تمدن امروزی تاثیری روی آن ها نگذاشته است.

ساکنین جزایر ممنوعه آندامان به حدی از ارتباط با دیای بیرون مردم مدرن وحشت دارند که در سال 2008 وقتی که قایق دو ماهیگیر بیش از حد به این جزیره نزدیک شد توسط مردم قبایل ساکن این جرایر به شدت مجروح و سرانجام کشته شدند.
توضیح بیشتر در خصوص جزایر ممنوعه آندامان این که جمعیت این جزیره آن ها بین 50 تا 400 نفر تخمین زده میشود. سنتینلیها از هر گونه ارتباط با مردمان دیگر دوری نموده و جزء آخرین مردمانی هستند که با دنیای مدرن ارتباطی نداشتهاند. دانشمندان تخمین می زنند که سنتینلی ها به دلیل دوری از تمدن حدود 60 هزار سال از تمدن عقب هستند.
سکنه این جزیره با تهدید بالقوه بیماریهای عفونی که در مقابل آنها ایمن نیستند و نیز خشونت مزاحمان روبرو هستند بنابراین دولت هندوستان کل جزیره را که تقریباً به اندازه جزیره لاوان میباشد و آبهای اطراف آن تا سه مایل از جزیره را منطقه ممنوعه اعلام کرده است.
به دلیل عدم تمایل بومیان این منطقه به بیگانگان، آمار دقیقی از این جزیره و جمعیت اش در دسترس نیست. اگر چه هند بر مرزهای این جزیره حکومت می کند اما هیچ توافقی میان آنها و بومیان این منطقه صورت نگرفته است، بدین معنی که این جزیره یک جزیره خودمختار است.
خوشبختانه با کمک تکنولوژی، ما قادر به مشاهده بخش هایی از این جزیره زیبا هستیم و البته عکس های هوایی نیز نشان می دهد که این جزیره حدود 28 مایل مربع یا 7 هزار هکتار است که با صخره های مرجانی احاطه شده است.
متاسفانه جزایر ممنوعه آندامان و البته جزیره سنتینل شمالی در سال 2004 دچار تسونامی شده که به دلیل عدم ارتباط با ساکنین آن، آماری از خسارات وارده در دست نیست. این جزیره حوادث تلخی را پشت سر گذاشته است اما ساکنین آن همچنان از پذیرای کمک های مردمی اجتناب می کنند. با وقوع زلزله و تسونامی، تالاب های ساحل شرقی آن کاملا نابود و به جای آن تعدادی از صخره های مرجانی نمایان شده است.
اخیرا دولت هند به منظور حمایت از بومیان جزایر ممنوعه آندامان و جلوگیری از بیماری های مختلف، قوانینی تصویب کرد و 3 مایل (حدود 5 کیلومتر) از اطراف این جزیره را به بومیان آن اختصاص داد. بنابراین اگر قصد بازدید از این جزیره را دارید، تنها می توانید از 3 مایلی خلیج بنگال آن را مشاهده کنید.
بنابراین اگر هم در نزدیک تر شدن به این جزیره پافشاری کنید و پایتان را از این مرز فراتر بگذارید، انتظار زندانی شدن را داشته باشید یا شاید بدتر توسط بومیان این منطقه کشته شوید.