خطرهای شبکه‌ های اجتماعی برای سلامت روانی کاربران ؟

قبل از توضیح در مورد خطرهای شبکه‌ های اجتماعی برای سلامت روانی کاربران باید گفت که یک دهه از تاسیس اولین شبکه اجتماعی، فیس‌بوک ، گذشته و در این دهه پرتحول شاهد ظهور شبکه‌های متعددی بوده‌ایم که هر یک به نوعی دل و هوش از مخاطبان برده‌اند و میلیاردها کاربر را آن‌چنان به سرویس‌های خود خو داده‌اند که بسیاری از آنها نمی‌توانند زندگی بدون این شبکه‌ ها را تصور کنند. با میهن پست همراه شوید.

پیامدهای روان‌ شناختی و خطرهای شبکه‌ های اجتماعی و تاثیر آن ها بر سلامت روانس کاربران هنوز قلمرویی ناشناخته است چرا که روانشناسان می‌گویند این شبکه‌ها دارند جوامع را به سمت و سویی غیرمنتظره می‌کشند و از تاثیرات شگرف آنها بر عرصه‌هایی نظیر انتخابات سیاسی، رسانه‌ها، سکس، دوست‌یابی، موسیقی، خرید و فروش و نظایر آن می‌گویند.

در این میان و در خصوص خطرهای شبکه‌ های اجتماعی برای سلامت روانی کاربران پژوهشگران معتقدند:

 اقتصاد اینترنتی و شبکه‌های اجتماعی امکان گردش آزاد ایده‌ها را در مقیاسی فراهم کرده‌اند که پیش از آن حتی تصورش هم ممکن نبود. در ابتدای مسیر به نظر می‌رسید که این امکان جوامع را دموکراتیزه خواهد کرد چون صدای همه شنیده خواهد شد، اما سویه‌های تاریک این شبکه‌ها نیز به‌تدریج آشکار می‌شوند.

شبکه‌های اجتماعی و اینترنت به طور کلی جوامعی آنارشیستی پدید می‌آورند که در آنها هر کسی می‌تواند پشت یک “آواتار” ناشناس بماند و دست به هر کاری علیه هر کسی بزند. کسانی که احتمالا در زندگی عادی پای‌بندی بیشتری به هنجارها نشان می‌دهند، پشت آواتارهای آنلاین از خود “رفتارهای وحشیانه” بروز می‌دهند.

اینترنت همچون هر پدیده نوین دیگری سویه‌های تاریک و روشن دارد. از یک سو کمک کرده تا انسان‌ها کمتر خجالتی باشند و بتوانند وصال با کسانی که نمی‌شناسند را تجربه کنند؛ این می‌تواند راهکاری درمانی برای کسانی باشد که با اختلال اضطراب اجتماعی دست به گریبان‌اند. از سوی دیگر نیز به افراد شهامت هنجارشکنی و ارعاب و کژرفتاری‌های گوناگون کمک کند.

“ترولینگ” یکی از همین کژ رفتاری‌های رایج است. بسیاری از کسانی که در زندگی عادی ظاهر را حفظ می‌کنند، در زندگی آنلاین طیفی از رفتارهای زننده را بروز می‌دهند: از نفرت‌پراکنی نژادی گرفته تا اذیت و آزار سازمان‌یافته اقلیت‌ها.

“ترول‌ها” کسانی هستند که با تحریک دیگران و دشنام دادن به آنها به دلایل واهی، عطش توجه خود را سیراب می‌کنند. اگر نگاهی به بخش کامنت‌های هر صفحه پربیننده‌ای در شبکه‌های اجتماعی بیاندازید، ظرف چند ثانیه ده‌ها “ترول” را شناسایی خواهید کرد.

یکی دیگر از پی‌آمدهای مخرب گسترش شبکه‌های اجتماعی، ایجاد شکاف میان کسانی است که عقایدشان با هم هم‌سو نیست. بحث‌های داغی که در این شبکه‌ها در می‌گیرد در درازمدت جامعه را قطبی و چندپاره می‌کند.

نفوذ شبکه‌های اجتماعی به دنیای رسانه هم، رسانه‌ها را به سوی کلیک‌گرایی سوق داده است. رسانه‌ها تن به هر‌آنچه کلیک‌آور باشد می‌دهند، چون کلیک منشا درآمدهاست و بدون درآمدها نمی‌توانند سرپا بمانند.

خطر اینجاست که اطلاعات آنلاین سوخت خشم و اضطراب انسان‌ها می‌شوند؛ گرایش‌هایی که به سادگی می‌تواند توسط کسانی که این روندها را دنبال می‌کنند برای فریب افکار عمومی به کار گرفته شوند.

مجله “سایکالجی تودی” یکی دیگر از پی‌آمدهای مهم روان‌شناختی شبکه‌های اجتماعی را طبیعت اعتیادآور این شبکه‌ها می‌داند. لحظه به لحظه می‌توان در این شبکه‌ها تعامل داشت و هیجان‌زده شد و همین می‌تواند برای بسیاری اعتیادآور باشد. البته این هیجانات تا حدی می‌تواند مثبت باشد، اما در موارد بسیاری موجب سرگردانی و بی‌اعتنایی نسبت به نیازهای زندگی واقعی می‌شود.

به گفته روان‌شناسان، شبکه‌های اجتماعی آنچه در سرشت انسان می‌گذرد را تقویت می‌کنند. بعضی مطالعات نشان داده‌اند که اگر کسی به افسردگی و اضطراب مبتلا یا در برابر این اختلال‌ها آسیب‌پذیر باشد، گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند آنها را افسرده‌تر و مضطرب‌تر کند.

متخصصان و پژوهشگران همچنان دامنه وسیع تحولات مرتبط با تکنولوژی‌های آنلاین را می‌کاوند تا پیامدهای آنها را بررسی کنند، اما یک نکته بدیهی است: اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هم می‌توانند نیروی خیری باشند در ساخت محافل انسانی، تولید فرصت و ایجاد ارتباط میان آدم‌ها، و هم می‌توانند نیروی شری باشند که مخل روان انسان‌هاست.

منبع  dw