خمیازه و شخصیت اجتماعی افراد شاید به ظاهر ارتباطی با هم نداشته باشند اما در مورد خمیازه کشیدن انسان بحث های زاید مطرح شده است اما دلیل علمی آن چیزی نیست جز این که وقتی گاز کربنیک بدن هر فردی زیاد می شود، بی اختیار خمیازه می کشید.یعنی افراد دهانشان را باز می کننند و بعد نفس خود را بیرون می دهند، در نتیجه مقداری از گاز کربنیک را از بدن افراد خارج و این کار همیشه بی اختیار انجام می شود زیرا در مغز ما مرکزی است که نفس کشیدنمان را تنظیم می کند.
خمیازه و شخصیت اجتماعی افراد اگر چه از دیدگاه محققان ارتباط مستقیمی دارد اما باید گفت که خمیازه کشیدن یک عمل بدوی است که در سیر تکامل انسان جا مانده است ، در این میان یک پروفسور در دانشگاه مریلند آمریکا کشف کرده، خنده و خمیازه به گونه ای غیر عادی قابل سرایت هستند، به طوری که تنها مطالعه درباره خمیازه کافی است تا شما نیز تمایل به آن پیدا کنید.
در واقع خمیازه یک بازتاب است و شما نمی توانید به راحتی آن را متوقف کنید. این رفتار علامتی از تغییر حالت میان هوشیاری و خواب آلودگی، و برعکس است. به اعتقاد او خمیازه کشیدن هیچ ارتباطی با کسب اکسیژن بیشتر برای فرد ندارد.
همچنین گروهی از محققان دانشگاه آریزونا، دلیل اینکه برخی افراد با مشاهده خمیازه دیگران، خود نیز آن را تکرار می کنند، نوعی پدیده ارادی موسوم به مجاورت می دانند. خمیازه و شخصیت اجتماعی افراد
هر چند علل و چگونگی دقیق خمیازه کشیدن مشخص نیست، اما دیدن، شنیدن یا حتی فکر کردن به خمیازه نیز می تواند فرد را به انجام آن وادارد، زیرا نگاه کردن و شنیدن صدای خمیازه روی مغز ما اثر می گذارد و باعث خمیازه می شود.
دانشمندان در تحقیقاتی ویژه به بررسی پدیده مسری بودن خمیازه کشیدن پرداخته و دریافتند که این پدیده با نوع شخصیت روانی فرد ارتباط مستقیم دارد.دانشمندان دانشگاه بیلور در تحقیقاتی ویژه به بررسی پدیده مسری بودن خمیازه کشیدن پرداخته اند.هنگامی که فردی خمیازه می کشد، افراد دیگر با دیدن او تمایل بیشتری به خمیازه کشیدن نشان می دهند.این پدیده علاوه بر انسان ها در بسیاری از پستانداران که به صورت جمعی زندگی می کنند نیز مشاهده می شود.
حال این امر ارتباط مستقیمی با نوع شخصیت اجتماعی فرد دارد. افرادی که دارای شخصیت روانی ضداجتماعی هستند، به شدت کمتر از افرادی اجتماعی تحت تاثیر این زنجیره انتقال خمیازه قرار می گیرند.
در این تحقیقات از ۱۳۵ دانشجوی این دانشگاه استفاده شده و در تحقیقاتی، نحوه انتقال خمیازه در این افراد مورد بررسی قرار گرفته است.در این تحقیقات مشخص شد افرادی که خصلت هایی مانند خودسر بودن، نترس بودن، جمع گریز بودن و مداخله جو بودن را در خود دارند، در دفعات کمتری با مشاهده خمیازه دیگران آن را تکرار می کنند.
برای تعیین نوع شخصیت افراد شرکت کننده در این تحقیقات، تعداد ۱۵۳ سوال مختلف روانشناسی از آنها پرسیده شده بود.این سوال ها در قالب یک پرسشنامه در اختیار این دانشجویان قرار گرفته بود و پاسخ های آنها توسط متخصصان روانشناسی مورد تحلیل قرار گرفته و نوع شخصیت هر فرد تعیین شده بود.
پس از پر کردن نظرسنجی، دانشجویان به یک اتاق انتقال پیدا کردند. در این اتاق هدفون های از بین برنده صدای محیط بر روی گوش آنها قرار داده شد و در یک نمایشگر، به مدت ده ثانیه یک بار چهار نوع تصویر به نمایش در می آمد.
تصویر نخست، چهره فردی در حال خمیازه کشیدن بود، تصویر دوم صورتی در حال لبخند زدن را نشان می داد و تصویر سوم نیز چهره ای عادی و بدون بروز احساسات خاص را شامل می شد. پس از این سه مورد نیز تصویر به مدت کوتاهی سیاه رنگ می شد.
در هر یک از این تصاویر، وضعیت حرکت عضلات صورت و عصب های هر دانشجو با کمک یک حسگر ویژه اندازه گیری شد و در نهایت نیز نتایج یاد شده از این تحقیقات به دست آمد.
البته در ارتباط با خمیازه دو نظریه عمده مطرح است؛ نخست تئوری فیزیولوژیکی که طبق آن کمبود اکسیژن همراه با افزایش میزان دی اکسید کربن در خون باعث می شود گیرنده های حسی پیام خاصی را به مغز منتقل کنند و قسمت غیرارادی مغز فرمان خمیازه را صادر کند. نظریه دوم، تئوری خستگی است که خمیازه را نوعی واکنش طبیعی بدن در این مواقع می داند.
از سوی دیگر محققان این مرکز به تازگی دریافته اند زمانی که فرد خمیازه می کشد، مقادیر بیشتری اکسیژن از طریق گشاد شدن مجاری تنفسی، وارد ریه ها می شود و درصد این گاز حیاتی در خون افزایش می یابد. خمیازه و شخصیت اجتماعی افراد
