در کاوش های باستانی در نقاط مختلف دنیا روش دفن مردگان به طریق گوتاگونی انجام شده است اما به باستان شناسان تازگی اسکلت هایی با قدمت بیش از هزار سال پیش در سودان کشف کرده‌اند که در ظاهر بسیار آرام خوابیده اما شواهد به دست آمده بیانگر واقعیتی تلخ و وحشتناک از زمان بعد از مرگ آن هاست. زوری که محققان در اکتشافات خود موفق به کشف چهار گورستان باستانی در سودان شدند و دریافتند که بسیاری از اسکلت‌های یافت‌شده پیش از به خاک سپرده شدن ، گوشت بدنشان کنده شده بود.
روش دفن مردگان در قبرستان ۱۰۰۰ ساله کشف شده در سودان و آثاری که روی استخوان‌های اسکلت‌ها دیده شده است، بیانگر این است که گوشت بدن آن ها مدت کوتاهی بعد از مرگ کنده شده است که علت آن هنوز ناشناخته است. محققان دانشگاه «مک‌مستر» واقع در همیلتون، اسکلت ۱۲۳ نفر را در این گورستان‌های باستانی و در نزدیکی بقایای یک صومعه مسیحی متعلق به قرون وسطی در سودان و در حوالی رودخانه نیل پیدا کرده‌اند.
روش دفن مردگان اگر چه امروزه نیز به روش های مختلفی در دنیا انجام می شود اما افرادی که در این گورستان‌ها به خاک سپرده شده‌اند، حدود ۱۰۰۰سال پیش و همزمان با شکوفایی مسیحیت می‌زیستند. دانشمندان در یکی از گورستان‌های کشف شده تنها جنازه مردان بالغ را پیدا کردند و احتمال می‌دهند که متعلق به راهبان صومعه باشد.
دو گورستان دیگر هم متشکل از اسکلت‌های افراد مختلف بوده است. این در حالی است که گورستان چهارمی شامل ۱۵ اسکلت دفن شده بود که ویژگی‌های عجیبی روی بقایای به دست آمده از آنها به چشم می‌خورد. روی دو اسکلت مدفون شده در این گورها آثاری از بریدگی دیده می‌شود که مدت کوتاهی بعد از مرگ روی بدن آنها ایجاد شده است. تمام شواهد حاکی از آن است که این بریدگی‌ها زمانی ایجاد شده‌اند که استخوان‌ها هنوز تازه بودند.
برخی محققان بر این باورند که در روش دفن مردگان در قبرستان ۱۰۰۰ ساله در سودان این بریدگی‌ها طی مراسمی شامل بریدن گوشت از بدن مرده‌ها جدا شده است. سایر اسکلت‌های به دست آمده هم در موقعیت‌های عجیب و غریبی به خاک سپرده شده‌اند. به عنوان مثال، یکی از افراد با پاهایی در زاویه ۴۵ درجه و در حالی که دست‌هایش دور سرش قرار گرفته، دفن شده است.
باستان شناسان در این کاوش سازه‌های سنگی را در این چهار گور پیدا کردند که نشان‌دهنده نوشته‌هایی است که به زبان یونانی روی آن حک شده است. نوشته‌های روی سنگ قبرها را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. یک بخش شامل دعاهایی است که برای شادی روح تازه گذشته، دعایی برای این مشیت الهی حکاکی شده و همچنین بیانگر آن است که از خدا با عنوان مهربان یاد شده است. در این ادعیه بیان می‌شود که روح مورد توجه قرار خواهد گرفت.
این در حالی است که بخش دوم ادعیه‌های حک شده روی سنگ قبر اطلاعات فردی از متوفی را مانند نام و زمان مرگ و حتی لقبی که در دوران حیات به آن نامیده می‌شد یا شهرت داشت، شامل می‌شد.
