سطح تخریب لایه‌ی ازون به خصوص در منطقه‌ی قطب‌ها قریب سطح کل اروپا است. سوراخ‌های حاصله در لایه‌ی ازون باعث تابش مستقیم اشعه‌ی ماوراء بنفش به سطح زمین می‌شود و مضرات فراوانی برای گیاهان، جانوران و بشر دارد و سبب ایجاد انواع سرطان و به خصوص سرطان پوست در انسان می‌شود. مضرات مصرف فریون‌ها و کشف سوراخ لایه‌ی اوزون در سال 1985 باعث شد تا مسئولان ممالک به این امر توجه خاصی نشان دهند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی خلیج‌فارس، در قرآن مجید آمده است که حیات از آب برخاسته است. پژوهشگران اعتقاد دارند که کره‌ی زمین همانند سیارات دیگر منظومه‌ی شمسی، در اوایل قابل سکونت برای موجودات زنده نبوده است. برخورد برخی ستاره‌های دنباله‌دار که ماده‌ی اصلی آنها را یخ تشکیل می‌دهد. تک سلولی‌های گیاهی و جانوری را با خود بر روی زمین منتقل شود. از آنجایی که آب موجودات داخل خود را در مقابل اشعه‌های زیانبار خورشید مانند اشعه‌ی ماوراءبنفش حفظ می‌کرد، از این‌رو امکان تکامل حیات در آب بوجود آمد.
بر اثر فعل و انفعالات «شیمیایی- حرارتی» به کمک تابش نور خورشید بر روی آب جو لازم در دور کره‌ی زمین به وجود آمد که اکسیژن، ازت، ایندرید کربنیک و دیگر عناصر دیگر لایه‌ی تروپسفر جو و به خصوص اوزن O3 و دیگر عناصر دیگر لایه‌ی استراتسفر را تشکیل دادند و به کمک OZON سپر حفاظتی ایجاد و در نهایت شرایط لازم برای حیات و برای حفاظت از موجودات زنده در روی خشکی به وجود آمد.
لایه‌ی اوزن در استراتسفر برای نخستین بار در سال 1839 به‌وسیله‌ی کشف Christian friedrichschoenbein شد . در سال 1970 هم تخریب آن به‌وسیله‌ی فریون‌ها، نیتریت و نیترات‌ها توسط Panel Josef crutzee کشف شد . این کشف سبب شد که وی برنده‌ی جایزه نوبل بشود.
CFC یا فریون‌ها ترکیبات شیمیایی از نوع مواد آلی مرکب از فلور، کلر، کربن و هیدروژن هستند که به شکل‌های مختلف تهیه می‌شوند و به عنوان ماده‌ی سردکننده در یخچال، فریزر، اسفنج و کولرسازی به کار می‌روند اولین گروه فریون‌ها در اواخر قرن نوزدهم به‌وسیله‌ی Moisan و Swarts اختراع شد.
فریون‌های CFCL3 و CF2 C12 در سال 1929 به‌وسیله‌ی Thomas midylarg در کارخانه یژنرال موتورز در آمریکا تهیه شد. در سال 1930 انواع CFC یا فریون‌ها بعنوان مواد تمیزکننده، سردکننده در یخچال و فریزر، کولر و برای تهیه اسفنج در سطح وسیع به بازار آمد.
در سال 1974 محققان به مضرات مصرف فریون‌ها اشاره کردند، اما کمتر کسی به آن توجه کرد. در سال 1985 کشف سوراخ لایه‌ی اوزن سبب شد تا مسئولان ممالک به این امر توجه خاصی نشان دهند. در کنفرانس بین‌المللی 1990 در لندن تصمیم بر آن شد که مصرف فریون باید تا پایان 1995 قریب 50 درصد و تا سال 1997 قریب 85 درصد کاهش و تا سال 2000 کلاً ممنوع و یا به حداقل کاهش یابد.
گازهای فریون به علت سبک‌تر بودن از هوا به مرور به طبقات فوقانی به خصوص قشر استراتسفر که لایه‌ی اوزن در آن منطقه قرار دارد، نفوذ می‌کنند و باعث تخریب آن می‌شوند. این سفر می‌تواند تا رسیدن به قشر استراتسفر قریب 15 سال طول بکشد. این بدان معناست اثرات سوء گازهای آزاد شد و فریون در سال 1385، در سال 1400 شمسی ظاهر و پدیدار می‌شود.
انتهای پیام