محدوده قرمز رنگ آمپر دورموتور در تمامی خودروهای امروزی در حالی قابل مشاهده است که این آمپر میزان دورگیری مجاز موتور خودرو را به راننده ی آن اطلاع میدهد. حال اگر راننده ای به این علائم خطر یا همان محدوده قرمز رنگ آمپر دورموتور توجهی نکند و دورگیری پیشرانه را به محدودهی قرمز وارد کند، پیشرانهی خودرو دچار مشکل شده و در نهایت دچار نقص فنی خواهد شد . در ادامه با میهن پست همراه شوید.
بنابراین محدوده قرمز رنگ آمپر دورموتور در تمامی خودروها برای جلوگیری از این امر در مقابل راننده نقش بسته و رانندهی خودرو نیز به هنگامی رانندگی حتما باید نیم نگاهی هم به آمپر دور موتور داشته باشد بخصوص بیشتر در خودروهایی که به جعبهدندهی دستی مجهز هستند. چون در این مدل از خودروها، خود راننده با توجه به سرعت خودرو و دور موتور، دندهی مناسب را انتخاب میکند و اگر در انتخاب دنده خطایی رخ دهد و دور موتور به محدودهی قرمز وارد شود امکان آسیب دیدن پیشرانه نیز دور از ذهن نخواهد بود.
محدوده قرمز رنگ آمپر دورموتور شاید برای بیشتر رانندگان موضوع قابل فهمی باشد اما با این حال برای تعویض دنده در جعبهدندهی دستی ابتدا پدال کلاچ را میفشاریم و دندهی مورد نظر را انتخاب میکنیم و سپس با رها کردن پدال کلاچ و درگیر شدن صفحهی کلاچ، شفت ورودی جعبه دنده به فلایویل (که خروجی پیشرانه است) متصل میشود و این دو با یکدیگر همدور میشوند. درون جعبهدنده نیز به تعداد دندههای موجود، ضرایب دنده نیز وجود دارند که وظیفهی آنها دریافت نیرو از پیشرانه و تغییر دور و نیروی آن و انتقال این نیرو به چرخهاست. در تصویر زیر شاهد خرابی شاتون و پیستونی هستیم که به دلیل ورود دور موتور به محدودهی قرمز به این شکل درآمده است.
با این حال موتور هر ماشینی امروزه دارای محدودهای از میزان سرعت و بخصوص میزان تحمل گاز خوردن به هنگام رانندگی است که این موضوع با محدوده قرمز رنگ آمپر دورموتور مشخص شده است.
که در آن به بیشترین میزان قدرت و گشتاور خود دست مییابد و در این محدوده پیشرانهی خودرو در بهترین وضعیت قرار دارد، یعنی حداکثر استفاده را از سوخت دریافتی میکند و راننده با اطلاع از این مطلب و انتخاب دندهی مناسب میتواند از حداکثر کارایی پیشرانه بهرهمند شود. تنها ایرادی که در این مورد میتوان مطرح کرد این است که برای قرارگیری دور موتور در محدودهی ذکر شده نمیتوان با هر سرعت دلخواهی حرکت کرد ولی برای این موضوع نیز راه حلی اندیشیده شده و آن، افزودن ضرایب دنده به خودرو است، امروزه شاهد خودروهایی با جعبه دندهی ۸،۷ و ۹ دنده هستیم. تصویر زیر جعبهدندهی ۹ سرعتهی کمپانی مرسدسبنز را نشان میدهد.
همچنین برخی خودروسازان برای این منظور از جعبهدنده با ضریب متغیر که به CVT شهرت دارد، استفاده میکنند که سیستم آن بدین شکل است که دور موتور را در محدودهی مورد نظر که پیشرانه بهترین عملکرد خود را دارد ثابت نگه داشته ولی با تغییر مداوم در ضرایب، سبب افزایش سرعت خودرو میشود. البته از CVT در تعداد کمی از خودروها استفاده میشود و علت آن ضعف جعبه دندهی CVT در تحمل قدرت و گشتاور بالای پیشرانه و استهلاک بالای آن نسبت به جعبهدندههای اتوماتیک است. با این حال مزیتی که جعبهدندهی مذکور دارد، کاهش فشار بر روی پشرانه است.
منبع howstuffworks