پرویز کردوانی در حاشیه سفر خود به اصفهان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: ایران در حالی گرفتار ناامنی غذایی شده که از انواع آب و هوا برخوردار است و به راحتی می‌تواند محصولات کشاورزی متنوعی را به ثمر برساند.
وی با بیان اینکه هیچگاه مسئولان از این ظرفیت کشور به خوبی بهره نبردند، گفت: هم اکنون بخش زیادی از محصولات غذایی کشور وارداتی است.
کردوانی ادامه داد: تولید 95 درصدی مواد غذایی در کشور از سوی برخی مسئولان تنها یک ادعا است.
پژوهشگر و محقق محیط زیست کشور با اشاره به بحرانی بودن وضعیت امنیت غذایی در کشور بیان داشت: 108 تا 110 میلیون تن از محصولات کشاورزی کشور در سال از خارج وارد می‌شود.
وی با اظهار اینکه غذای اصلی ایرانیان گندم و برنج است که 50 درصد این محصولات از خارج وارد می‌شود ، افزود: با توجه به اینکه تمام جهان در معرض خطر جدی تهدید امنیت غذایی است در آینده نزدیک دیگر کشوری حاضر به فروش محصولات خود به کشوری دیگر نمی‌شود.
کردوانی گفت: اگر هم شاهد تولید بخشی از محصولات غذایی در کشور هستیم مواد غذایی استراتژیک و اصلی خانوارها نیست بلکه مثل سیب، پنبه، چایی، زیره و زعفران و غیره را شامل می‌شود.
وی بیان داشت: وزیر جهاد کشاورزی در خوشبیانه‌ترین حالت اعلام کرده تا 10 سال دیگر سعی می‌شود واردات محصولات غذایی را به 70 درصد برسانیم.
کردوانی همچنین به واردات غذای دام از جمله ذرت، یونجه و جو اشاره کرد و بیان داشت: وارد کردن زیاد محصولات غذایی در حالی است که جایی برای نگهداری آن تعبیه نشده و در آینده با بحران جدید و آسیب زدگی محصولات روبرو می‌شویم به طوری که به مرور دچار آفت و سرمازدگی می‌شود که باید در این ارتباط چاره‌ای اندیشیده شود.
پژوهشگر و محقق محیط زیست ایران تصریح کرد: سازمان جهاد کشاورزی باید به سمت تولید محصولات استراتژیک برود به عنوان مثال به جای تولید گندم دیگر به سمت تولید ذرت و سویا برود.
وی افزود: کشاورزی پس از انقلاب اسلامی در حالی جزو اولویت چند گانه مسئولان قرار گرفت که در جهان پیشرفت صنعت سبب به حاشیه رفتن کشاورزی نشد بلکه در خدمت آن قرار گرفت.
پروفسورکردوانی با بیان اینکه کشورهای پیشرفته به خوبی توانستند یک ارتباط دایره مانندی را ما بین کشاورزی، صنعت و شرب (شهری) قرار دهند، افزود: این ارتباط به گونه‌ای بود که صنعت با ساخت ماشین آلات کشاورزی (کامیون، تراکتور، لودر) در اختیار آن قرار گرفت و به کمک توسعه کشاورزی و گسترش محصولات غذایی در سطح وسیع‌تری درآمد.
وی اضافه کرد: استفاده از صنعت برای توسعه کشاورزی تا حدی پیشرفت که در ابتدا صنایع کشاورزی را توسعه دادند از جمله کارخانه شیر، پنیر، بیسکویت و در کل محصولات غذایی است.
محقق و پژوهشگر محیط زیست ایران گفت: حمایت از کشاورزی و پیشرفت موازی کشاورزی و صنعت در کشورهای پیشرفته به گونه ای است که با وجودی اینکه یارانه دادن به کشاورزان یک تخلف آشکار است اما مسئولان اروپایی این اقدام را انجام می‌دهند که با انگیزه دادن به کشاورزان بتوانند امنیت غذایی محصولات آتی خود را تامین کنند.
وی افزود: این در حالی است که در ایران با روی کار آمدن صنعت بخش اعظمی از آب که قبلا در اختیار کشاورزی و تولید محصولات غذایی بود به صنعت اختصاص یافت و روز به روز صنعت توسعه یافت تا حدی که تا شعاع 50 کیلومتری از شهر اصفهان رخنه کرده است.
من نخبه نیستم اما پخته‌ام
کردوانی تاکید کرد: در صورتی که کشاورزی اولویت اول هر کشوری قرار می‌گرفت با توسعه و آبادانی آن ضمن اینکه از مهاجرت بی حد و اندازه روستائیان به شهرها پیشگیری می‌شد با پرداختن به شغل کشاورزی علاوه بر تامین مواد غذایی برای خود، مایحتاج مردم شهر را تامین، دام خود را تغذیه و زمینه توسعه صنعت را فراهم می‌کنند.
وی بدترین نوع وابستگی به خارج از کشور را وابستگی به غذا که هر روز نیز افزایش می یابد، دانست و ادامه داد: امروز کمبود و بحران نبود مواد غذایی در حالی است که توقع مردم هم به غذا بیشتر شده و زیر بار هر نوع مصرف ماده غذایی نمی‌روند.
محقق و پژوهشگر محیط زیست ایران اگر در گذشته آب و دوغ یک وعده غذایی محسوب می‌شد امروز مواد پروتئینی و مقوی در سبد غذایی مردم جای گرفته است و گفت: بحران غذا و عدم دسترسی آسان به محصولات غذایی در حالی است که دام‌ها رقیب انسان شده‌اند و توقع آنها نیز در مصرف مواد غذایی همچون انسان بالا رفته و سویا، ذرت و جو مصرف می‌کنند.
وی ادامه داد: امروزه از محصولات کشاورزی برای تامین مایحتایج انسان ،دام، بنزین زیستی، ظروف یکبار مصرف گیاهی، ماچ زیستی درحالی استفاده می‌شود که با کمبود شدید آب ، نبود آب شیرین و وجود آب های شور و نبود کود و سم به این محصولات مواجهیم.
کردوانی اظهار داشت: تولید این محصولات در حالی با خطر جدی روبرو است که هر روز دنیا به این محصولات کشاورزی وابسته‌تر و جهان را بحران مواد غذایی و نا امنی روبرو می‌سازد.
وی افزود: رئیس جمهور در حالی از اندیشمندان، نخبگان و دانشمندان کشور خواسته به یاری دولت در بحران مواد غذایی و عدم امنیت غذایی بیایند که باید گفت من نخبه نیستم اما پخته هستم و می‌توانم با ارائه راه‌حل هایی از جمله اولویت اول قرار دادن کشاورزی کشور را نجات دهم.