برخی اجراهای زنده در پایتخت با اعتراض‌هایی از سوی برخی شرکت‌کنندگان همراه شده است؛ اعتراض‌هایی پیرامون عدم ارائه موسیقی زنده و پخش پلی بک در برخی کنسرت‌ها بوده و در روزهای اخیر بارها تکرار شده و این حس را به وجود آورده که از اعتماد مردم توسط برخی گروه‌های موسیقی سواستفاده شده است.
به گزارش «تابناک»، اجراهای زنده موسیقی در ماه‌های اخیر با برخی اتفاقاتی همراه بوده که به اعتبار مجموعه کنسرت‌ها و مشخصاً کنسرت‌های موسیقیِ پاپ و راک اقدام به چالش کشیده شده‌اند و خوشبختانه حوادث رخ داده در این بخش هنوز سراغ موسیقی سنتی ایران را نگرفته است؛ حوادثی که می‌تواند به شدت به اعتبار اجراهای زنده ضربه بزند و همین مشتاقان اجراهای زنده که در شرایط اقتصادی کنونی، هزینه قابل توجهی را متحمل می‌شوند، از چنین عملی منصرف سازد.
برخی اخبار از عدم اجرای زنده گروه‌های موسیقی در کنسرت‌هایشان در پایتخت و برخی شهرستان‌ها دارد. در این کنسرت‌ها جای خالی برخی یا اکثر سازها مشاهده شده اما صدای سازهای مذکور شنیده می‌شده و در مقابل خواننده بر روی صداهای ضبط شده به اجرا می‌پرداخته و حتی عنوان شده افکت صوتی بر روی صدای یکی از خوانندگان در اجرای زنده پیاده سازی شده که نتوانسته با تنظیم استودیویی تطابق داشته باشد و مشخص شده صدای واقعی یکی از خوانندگان از چه سطخی برخوردار است!
همچنین ظاهراً در برخی کنسرت‌ها، تعدادی از قطعات وعده داده شده به دلایل مختلف اجرا نشده و در برخی از این عدم اجراها، قطعات دیگری جایگزین شده که این امر نیز در نوع خود عجیب و غیرقابل پذیرش است، چرا که گروه ناقص یا فاقد آمادگی لزومی ندارد به حیثیت حرفه‌ای خود آسیب برساند و به هر قیمتی روی صحنه حاضر شود. بسیاری از اوقات گروه‌های حرفه‌ای موسیقی جهان به همین دلایل، اقدام به لغو کنسرت‌هایشان می‌نمایند و اعتبارشان را در مشت‌شان محکم نگه می‌دارند.
به این رویه اشتباه عدم تنظیم صدای سالن‌ها برای کنسرت را نیز در نظر بگیرید که باعث شده بود صدای سالن‌ها در برخی اجراها فاقد حداقل استاندارد باشد و عملاً شاهد اجرایی زنده با کیفیتی بسیار پایین باشیم. این در حالی است که برخی خوانندگان حساس پاپ و راک که از سابقه طولانی برخوردارند و همچنین به طور ویژه گروه‌های سنتی، پیش از اجرا، ساعت‌ها به تنظیم صدا و همچنین میزان صدای هر ساز و اجرای آزمایشی برخی قطعات بپردازند؛ امری که ظاهراً بسیاری از خوانندگان جوان پاپ و راک قائل به آن با این جزئی نگری منبعث از حرفه‌ای گری نیستند.
این اتفاقات باعث شد تا در حین و پس از دو کنسرت بسیار شلوغ در پایتخت، برخی از حاضران که بلیت‌های هشتاد تا صدهزارتومانی خریداری کرده بودند، خواستار مسترد شدن پول بلیت‌هایشان شوند و چالشی شکل بگیرد. مطالبه گران نیز با توجه به آنکه حداکثر هزینه متحمل شدشان 100 هزار تومان بوده و پیگیری برای بازگشت این هزینه احتمالاً پرهزینه تر خواهد بود، پیگیر چنین اتفاقاتی در ماجراهای اخیر و موارد مشابه در سال‌های گذشته نبوده‌اند.
با این اوصاف این توصیه را باید برای پیگیران حوزه موسیقی به ویژه آنهایی که برای اجراهای زنده بلیت خریداری می‌کنند، داشت که پیش از خرید بلیت صدهزار تومانیِ هر کنسرتی، به جزئیات این کنسرت و آنهایی که برای اجرای زنده روی صحنه ظاهر خواهند شد، توجه بیشتری داشت که با چنین سواستفاده‌هایی آسیب ندید و به جای اجرای زنده، نوار گوش نکرد! توجه به لیست موزیک‌های هر کنسرت و همچنین پیگیری ترکیب نوازندگان هر کنسرت و عدم تمرکز صرف بر خواننده کمک می‌کند تا مخاطب موسیقی متضرر نشود و متاسفانه این امر مهم توسط بخش وسیعی از اهالی موسیقی رعایت نمی‌شود.
در کنار این ملاحظات، انتظار می‌رود نظارت بسیار جدی بر گروه‌های موسیقی از سوی نهادهای متولی باشد و حداقل در هنگام فروش بلیت و در متن بلیت یا برگ ضمیمه‌ای به عنوان یک الزام توسط گروه‌های موسیقی مشخص شده باشد که کنسرت‌ها با چه ترکیب نوازندگانی برگزار شده و مشتمل بر چه قطعاتی خواهد بود و اگر قرار نیست برخی سازها در صحنه دیده شود، این موضوع در پیش از فروش بلیت اعلام شود و در عین حال اگر کیفیت حداقلی برای برگزاری یک کنسرت وجود داشته، زمان برگزاری توسط مسئولان به تعویق بیافتد و بدین شکل به شعور مخاطب موسیقی کشورمان احترام گذاشت.