به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت آیت الله سیدحسن سعادت مصطفوی عصر امروز 31 خردادماه به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
مهدی محقق رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در این مراسم با بیان اینکه استادان بزرگ نیازی به تکریم و تمجید ندارند اما این گونه مجالس باید برگزار شود تا جوانان ما صورت علمی و عملی آنان را اسوه خود قرار دهند، گفت: ذکر، یکی از نامهای قرآن کریم است، کلمه حکمت از کلمات اساسی قرآن کریم است.
وی ادامه داد: کلمه حکمت پس از اینکه ایران مشرف به مذهب تشیع شد جایگزین کلمه فلسفه شد. به علت اینکه فلسفه یونانی وقتی وارد ایران شد دچار چالشهای زیادی شد که در علوم دیگر اشکالی پیش نیامد چون بیشتر مترجمان، یهودی یا مسیحی بودند نتوانستند عرضه خود را طوری بیان کنند که مورد قبول مسلمانان باشد به همین دلایل فلسفه مورد بی مهری و فلاسفه مورد بی احترامی قرار گرفتند تا جایی که ابن سینا و فارابی را ننگ عالم می دانستند.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی افزود: دانشمندان اسلامی کلمه فلسفه را به دوستدار دانش ترجمه کردند در صورتی که در اوایل بدین گونه ترجمه و فهمیده شد: جزء اول فل به معنی کندی برای شمشیر به کار برده می شد، جزء دوم سفه به معنی حماقت، سفافت و دیوانگی است. اولش قلب و آخرش سفه است یعنی اولش کندی و آخرش سفاهت است. از این جهت بود که فلاسفه مورد تکفیر قرار گرفتند اما پس از آنکه مردم ایران به مذهب تشیع مشرف شدند به جای فلسفه کلمه حکمت را بکار بردند و دیگر کسی نمی توانست با حکمت مخالفت کند چرا که این کلمه در قرآن آمده است.
محقق با اشاره به اینکه آنها دین را شکر و شیرین و فلسفه را تلخ مانند افیون می دانستند، گفت: دیگر کلمه حکمت را نمی شود این گونه تفسیر کرد و با آن برخورد کرد و تدبیر سوم این بود که مطالب فلسفی را مستحضر به آیات قرآن و احادیث پیغمبر(ص) و ائمه اطهار(ع)کردند. به این کیفیت در عالم شیعه فلسفه احترام خودش را به دست آورد و دیگر کسی به ابن سینا یا فارابی بی احترامی نکرد و در این دوران فضایی بوجود آمد که ایران مرکز فلسفه شد و فلسفه شکوفایی نوین خودش را پیدا کرد.
وی در پایان سخنانش گفت: از این جهت است که ما باید به بزرگان باقیمانده احترام بگذاریم. آیت الله مصطفوی سالیان دراز در این مملکت فلسفه تدریس کردند. حکمت تدریس کردند و جایگاه خاصی در بین مدرسان این حوزه دارند و تجلیل و تکریم از آن بر همه ما واجب است.