گیاهان گوشتخوار همیشه بعضی یا بسیاری از مواد مغذی خود را (اما نه انرژی) از تله گذاری و مصرف جانوران و آغازیان، معمولاً حشرات و بندپایان دیگر بدست آورده و در مناطقی که در آن خاک نازک و یادارای فقر غذایی است، به ویژه نیتروژن، مانند مانداب اسیدی و با outcroppings سنگی سازگار به نظر برسد، رشد می کنند. نتایج مطالعهای که اخیرا روی گیاه «ونوس مگسخوار» صورت گرفته نشان میدهد که این گیاه قادر به شمردن است.با میهن پست همراه شوید.
گیاهان گوشتخوار و نحوه واکنش دقیق آن به قربانی خود موضوعی است که مورد تحقیق و بررسی دانشمندان قرار گرفته است که براساس گفتههای رینر هدریچ، محققی از دانشگاه ورزبرگ واقع در آلمان که سرپرست این پژوهش نیز هست، می گوید: کسی ادعا نمیکند که این گیاه از توانایی شمردن خود آگاهی دارد و البته این کار را هم به صورت بلند انجام نمیدهد اما با این حال، این اولین باری است که شخصی اثبات میکند یک گیاه قادر به شمردن است.
در مورد این گیاه گوشت خوار موضوعی که برای محققین جالب به نظر می رسد این است که وقتی که یک حشره روی این گیاه فرود میآید و به موهای روی سطح برگ که مانند ماشه عمل میکنند، ضربه وارد میکند، تله بسته میشود. هنگامی که آنزیمهای گوارشی شروع به تراوش داخل تله میکنند، این گیاه تبدیل به چیزی میشود که دکتر هدریچ آن را «معده سبز» مینامد. سپس در طی این پروسه شکار به آرامی تبدیل به سوپی از مواد مغذی میشود اما این موضوع که گیاه چگونه غذای خود را از سایر خس و خاشاکی که بر روی برگ هایش می نشیند تشخیص می دهد؟ که این موضوع بحث مورد تحقیقی است که محققین آلمانی به آن پرداخته اند.
جالب است بدانید که دانشمندان پیش از این میدانستند که یک حشره باید بیش از یک بار به موهای ماشه مانند و واکنشپذیر ونوس مگسخوار ضربه وارد کند، احتمالا به دلیل جلوگیری از اتلاف انرژی در پاسخ به قطرات باران یا خرده مواد معلق در باد، تا باعث بسته شدن تله شوند که در این میان دانشمندان به بررسی چگونگی پاسخدهی ونوس مگسخوار به حرکات موهای ماشه مانندش پرداخته و به این نتایج دست یافته اند که این گیاه پالسهای الکتریکی فرستاده شده از آن موها را میشمارد.

البته در این پژوهش محققین به این نتیجه رسیده اند که گیاهان سیستم عصبی برای انتقال این پالسها ندارند اما افزایش برق تولیدی توسط یک تغییر بیوشیمیایی میتواند در سطح سلولها انتقال یابد چرا که وقتی محققان در حالی که ضربههایی به موهای واکنشپذیر ونوس مگسخوار وارد میکردند، فعالیتهای الکتریکی این گیاه را نیز به ثبت رساندند. سلولهای متحرکی که باعث بسته شدن فکهای برگی میشوند، تنها در صورتی شروع به کار میکنند که از طرف طعمه دو سیگنال به فاصله زمانی ۲۰ ثانیه دریافت کنند.
محقق دانشگاه هاروارد – دکتر دیوید کلاپام – که در حال مطالعه بیوشمی چگونگی تولید سیگنالهای الکتریکی توسط سلولهای حیوانی به عنوان راهی برای انتقال سیگنالها در سیستم عصبیشان است، میگوید وی مدهوش شیوه این گیاه شده که به نظر میرسد دارای سیستمی است که حلال گوارشی را درست سر وقت فراهم میکند.
ونوس مگسخوار تنها برای تولید آنزیم در مواقع نیاز و به مقدار لازم برای فرآیند هضم، انرژی مصرف میکند که مکانیسم موثری برای گیاهی به شمار میرود که در محیطی ضعیف و عاری از مواد معدنی رشد میکند.
منبع: nytimes