Mihanpostپیشنهاد سردبیرعلمی و فناوریهوا فضا

رصد بلندترین قله قمر تایتان توسط فضاپیمای کاسینی + عکس

دانشمندان ناسا اعلام کردند که فضاپیمای کاسینی در ماموریت های خود توانسته‌ است در حالی بلندترین قله قمر تایتان شناسایی کند که این قمر ۳.۳ کیلومتر ارتفاع داشته و درون سه‌گانه‌ای از برجستگی‌های کوهستانی موسوم به کوهستان Mithrim قرار گرفته است.با میهن پست همراه شوید.

دانشمندان بعد از رصد بلندترین قله قمر تایتان توسط فضاپیمای کاسینی دریافتند که همه قله‌های بلند تیتان حدود سه کیلومتر ارتفاع دارند.این تحقیق از تصاویر و سایر داده‌های ابزار رادار کاسینی استفاده کرد که می‌تواند به درون مه تیره‌کننده جو تیتان نفوذ کرده و سطح آن را با جزئیات آشکار سازد.

بیشتر کوهستان‌های بلند این قمر بنظر می‌رسد که در نزدیکی خط استوای آن قرار گرفته‌اند.محققان با این ابزار، قله‌های دیگری با ارتفاع مشابه را در کوهستان Mithrim و همچنین منطقه ناهمواری موسوم به Xanadu شناسایی کردند.رصد بلندترین قله قمر تایتان توسط فضاپیمای کاسینی

کوهستان‌ها و صخره‌های موجود بر روی زمین معمولا در جاهایی یافت می‌شوند که نیروهایی سطح را از زیر زمین به بالا کشیده‌اند. کوهستان‌های هیمالیا و آند نمونه‌هایی از مکان‌هایی هستند که امروزه نیروهایی داخلی در آن‌ها به فعالیت مشغولند.

رصد بلندترین قله قمر تایتان توسط فضاپیمای کاسینی
تیتان، یا تایتان، بزرگ‌ترین قمر زحل است که در فاصله ۱٫۲ میلیارد کیلومتری از خورشید واقع شده‌است. تیتان بسیار کندتر از زمین به دور خود می‌چرخد، به طوری که یک روز تیتان در حدود ۱۶ روز زمین است.

طبق اطلاعات فضاپیمای کاسینی، قمر تیتان همچنین از باران و رودخانه‌هایی برخوردار است که باعث فرسایش چشم‌انداز آن شده‌اند. این فرآیند احتمالا از سرعت کندتری نسبت به زمین برخوردار است، زیرا در تیتان با فاصله ۱۰ برابر بیشتر از زمین به خورشید، انرژی کمتری برای تامین نیروی فرآیندهای فرسایشی در جو این قمر وجود دارد.رصد بلندترین قله قمر تایتان توسط فضاپیمای کاسینی

این حقیقت که تیتان از کوه‌های زیادی برخوردار است، نشان می‌دهد که نیروهای تکتونیکی فعالی بر سطح تاثیر گذاشته‌اند که منشأ آن‌ها احتمالا چرخش تیتان، نیروهای کششی از جانب زحل یا سرد شدن پوسته است.

گام بعدی محققان، تلاش برای شناسایی عامل تولید کننده چنین قله‌های بلندی بر سطح دریای یخی تیتان است.این یافته‌ها در چهل و هفتمین نشست سالانه علوم سیاره‌ای و قمری در تگزاس ارائه شده است.

منبع: spaceaim

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا