ترمیم بافت های آسیب دیده بدن انسان موضوعی است که هموراه در محافل علمی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است که در این راستا و طی بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان میدهد که زردچوبه میتواند به رشد رگهای خونی و ترمیم بافتهای آسیبدیده بدن کمک کند.
ترمیم بافت های آسیب دیده اگر چه غیر ممکن نیست اما بافتههای جدید پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید UC Riverside ممکن است به رشد رگهای خونی و سایر بافتهای پرورشیافته در آزمایشگاه و همچنین، ترمیم بافتهای آسیبدیده در انسانهای بیمار کمک کند.
کورکومین Curcumin که یک ترکیب موجود در زردچوبه است، خاصیت ضد التهابی و آنتیاکسیدانی دارد و به خاطر سرکوب رگزایی Angiogenesis در تومورهای بدخیم معروف است. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید اکنون کشف کردهاند که وقتی این ترکیب از طریق هیدروژلهای مغناطیسی به کشت سلولهای بنیادی منتقل میشود، به ترشح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی VEGF میانجامد که به رشد بافتهای عروقی و در واقع به ترمیم بافت های آسیب دیده کمک میکند.
کاربرد کورکومین برای ترمیم بافت های آسیب دیده (بازسازی عروق) مدتی است که مورد توجه قرار دارد اما به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است. “هوینان لیو Huinan Liu و رزماری بورنز Rosemary Bourns ، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید، پروژهای را آغاز کردند تا به بررسی خواص احیاکننده کورکومین با پوشش نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی بپردازند و آنها را با یک هیدروژل زیستسازگار ترکیب کنند.
هنگامی که هیدروژل مغناطیسی با سلولهای بنیادی مشتق شده از مغز استخوان کشت شد، کورکومین را به تدریج و بدون آسیب رساندن به سلولها آزاد کرد. هیدروژلهای بارگذاریشده با نانوذرات پوشیده از کورکومین، در مقایسه با هیدروژلهای حامل نانوذرات بدون پوشش، میزان بیشتری از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی را منتشر کردند.
چانگلو ژو Changlu Xu از پژوهشگران پروژه تحقیق در خصوص ترمیم بافت های آسیب دیده به کمک زردچوبه می گوید:
پژوهش ما نشان میدهد که کورکومین منتشر شده از هیدروژلهای مغناطیسی، سلولها را به آزاد کردن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ترغیب میکند که یکی از مهمترین فاکتورهای رشد برای تشکیل شدن رگهای خونی جدید است.
همچنین، پژوهشگران از مغناطیس نانوذرات استفاده کردند تا ببینند آیا میتوانند نانوذرات را به مکانهای مورد نظر در بدن هدایت کنند یا خیر. آنها برخی از نانوذرات پوشش داده شده با کورکومین را در یک لوله در پشت قطعات بافت جدید بدن خوک قرار دادند و از آهنربا برای هدایت موفقیتآمیز حرکت نانوذرات استفاده کردند.
این دستاورد نشان میدهد که این روش میتواند در نهایت برای رساندن کورکومین در جهت کمک به بهبود یا بازسازی بافت آسیبدیده استفاده شود.