میهن پست – در خصوص سیاه چاله های فضایی باید گفت که انیشتین در سال ۱۹۱۵ در نظریه نسبیت عام خود از سیاهچالهها سخن گفت و این پدیده مرموز طبیعی کماکان در کانون توجه فیزیکدانان و اخترشناسان است.در کلامی ساده، سیاهچاله چیزی است که از متلاشی شدن یک ستاره بزرگ باقی میماند. اگر با مفهوم ستاره آشنا باشید میدانید که ستاره جسم بزرگی است که در داخل آن همجوشی در مقیاسی بزرگ و به طور پیوسته انجام میشود.بنابراین به دلیل بزرگ بودن جرم ستارهها و گسترده بودن گاز در ساختار آنها، میدان جاذبه گرانشی همواره در تلاش برای متلاشی کردن ستاره است. از طرفی همجوشی که در مرکز ستاره انجام میشود عامل ایجاد ثبات در این میان است و با مقابله با میدان گرانش، ستاره را از نابودی حفظ میکند.
در این میان از دیدگاه دانشمندان نجوم و فیزیک در مرکز برخی از کهکشان های برخوردی و سامانه های چندستاره ای ، سیاه چاله ها با هم برخورد می کنند.اما فکر می کنید که در زمان برخورد دو سیاهچاله چه روی می دهد؟
ویدیویی که در این پست می بینید، یک پویانمایی رایانه ای از واپسین گام های چنین ادغامی را نمایش می دهد. در این ویدیو می بینیم که چگونه میدان پُرستاره ی پشت سیاهچاله ها دستخوش اثرهای همگرایی گرانشی می شود.
اگر به دقت توجه کنید خواهید دید که بخش های سیاه درون ویدیو نشانگر افق های رویداد دو سیاهچاله اند و حلقه ای تغییرکننده از ستارگان پس زمینه که به گرد آن ها دیده می شود هم آمیزه ای از حلقه های انیشتین هر دو سیاهچاله است.
بنابراین به نگام وقوع چنین رخدادی همه ی ستارگان پس زمینه نه تنها تصویری در بیرون از حلقه ی انیشتین دارند، بلکه درون حلقه ی انیشتین هم همتایی از آن ها دیده می شود.در پایان دو سیاهچاله با هم یکی می شوند. در واپسین گام های چنین ادغامی شاید فورانی شدید و پیش بینی پذیر از امواج گرانشی رخ دهد، امواجی متفاوت با نور که تاکنون به طور مستقیم دیده نشده اند و دانشمندان به شدت در پی آشکارسازیشان هستند.
منبع: گجت نیوز