این گزارش یک تلنگر است، اینجا همه چیز در کمین عزیزان توست، پس مراقب خانوادهتان باشید.
عاطفه میگوید: روزگار من عکس معنای نامم بیعاطفه گذشت.
به دستهایش زل میزنم… زخمی است، میگوید روی دستهایش مواد تزریق میکند. 22 ساله است و از 10 سالگی خانه را ترک کرده.
چرا از خانهات فراری شدی؟ مگر نه اینکه خانواده مأمن گرم و امنی برای دختری به سن و سال توست؟
عاطفه: پری و کریم مرا دوست نداشتند؛ برایم پدر مادری نکردند.
با بینیاش فینفین میکند…
پرسیدم از خانوادهات خبر داری؟
عاطفه: کریم به خاطر فرارم از خونه، پری رو کشت. خودشم سَقَط کردن.
به فکر میروم… به همین سادگی یک خانواده را باد فنا میبرد… به خاطر دست نوازش
***
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، خانواده وظیفه دارد نسبت به تهدیدهای گمشدن عاطفه و سرایت سرما به گرمی خانوادهها شناخت پیدا کرده و آن را به فرزندان انتقال دهد.
بنا بر این گزارش آسیبهای اجتماعی یکی از عمده دلایلی است که سبب سردی و دید منفی اعضای خانواده نسبت به یکدیگر میشود.
پدر و مادر به جای اینکه در زمان گرفتاری فرزندان به آسیبهای اجتماعی به پای دردودل جوانان بنشینند آنها را سرزنش کرده و طرد میکنند.
***
آسیبهای اجتماعی در کمین بر هم زدن کانون گرم خانوادهها هستند
دکتر طهماسبی یک جامعه‌شناس در این باره به ایسنا گفت: فرآیند جامعهپذیری فرزندان و کودکان از خانواده شروع میشود، اگر بتوانیم آموزشهای لازم را به فرزندانمان داده و آنها را با ارزشهای جامعه هماهنگ سازیم، قطعاً کمتر با آسیبهای اجتماعی دست و پنجه نرم خواهیم کرد.
وی با تأکید بر اینکه خانواده هم باور و هم نگرش و رفتار را در فرزندان شکل میدهد، افزود: آسیبهای اجتماعی خانوادههای ما از جنس فرهنگی و اجتماعی بوده و باید مراقب یکدیگر باشیم تا به این معضلات گرفتار نشویم.
وی ادامه داد: فرار از خانه، خیابانگردی، مفاسد اخلاقی و درنهایت جرائمی چون سرقت، قتل، کسب درآمد از راههای نامشروع و… از عمدهترین آسیبهای اجتماعی حاکم بر جامعه امروزی و کشور ما هستند.
این دکترای جامعهشناسی اظهار کرد: مراقب رفتارها و نگرش فرزندانمان به منظور انطباق اجتماعی و عملی با جامعه باشیم، آسیبهای اجتماعی در کمین خانوادههای بیملاحظه هستند.
طهماسبی با اشاره به نقش دوستهای ناباب، اضافه‌کرد: بر یک خانواده نمونه و موفق، آرامش و آسایش حاکم است و چنین خانوادهای بر پیشرفت جامعه تأثیرگذار خواهد بود و این در حالیست که بسیاری از زندگیهای امروزه ما به دور از چنین تعریفی رشد میکنند.
وی یادآور شد: واردات ضد فرهنگی فقط و فقط دنبال آن هستند که کانون گرم خانواده را تحت تأثیر قرار دهند تا جوانان به محیط بیرون از خانواده و به منجلاب فساد و گناه کشیده شوند.
این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: ناسازگاری والدین با یکدیگر به تمام اعضای خانواده سرایت خواهد کرد، وقتی که روابط زناشویی پدر و مادری خلأ داشته باشد فرزندان نیز از این قضیه الگوبرداری میکنند.
طهماسبی با تأکید بر اینکه شرط اولیه وجود گرمای خانواده، سازگاری والدین با یکدیگر است، گفت: مشغلههای فراوان و البته غیرنیاز والد، بین اعضای خانواده فاصله انداخته و وقت “پدر” یا “مادر” بودن را از والدین میگیرد.
وی با بیان اینکه اعتیاد نیز نقش وافری در گمشدن عاطفه بین خانوادهها دارد، اضافه‌کرد: اعتیاد، زمستانی سرد است که با سردی آن همه اعضای خانواده یخ میزنند.
میلاد جانجانی گودرزی یک عضو آکادمی جهانی علوم، مهندسی و تکنولوژی با اشاره به اینکه فنداسیون تمام جوامع “خانواده” است، ادامه‌داد: کاهش عاطفه و احساسات خانوادگی ریشه در مسائل جامعه‌شناختی و روان‌شناختی دارد و این قضیه به طور کلی مختص به تکنولوژی و مدرنیته است.
وی گفت: تکنولوژی و تأثیر آن بر افراد جامعه سبب شده که خشونتهای خانوادگی در دنیای امروزی چند برابر گذشته شود، قتل فرزند توسط پدر و بالعکس شاهدی بر این ادعاست.
این عضوانجمن بینالمللی دانشمندان ایران اظهارکرد: ماهواره به عنوان یک تکنولوژی و از طرفی به عنوان یک سلاح غربی وارد ایران شد تا بنیان خانواده را با برنامههای مبتذل خود به هم بریزد.
جانجانی گودرزی اضافه کرد: ماهواره به عنوان یک تکنولوژی نامناسب تا جایی در بین خانوادههای ایرانی نفوذ کرده که والدین نام فرزند خود را از روی بازیگر نقش اول سریالهای ماهوارهای برمیدارند.
وی با تأکید بر معایب”ماهواره” به عنوان یک تکنولوژی، تصریح کرد: مثبت شمردن دوستی با غیرهمجنس سبب شده تا برخی از جوانان ما دچار مسائل اخلاقی شده و از خانواده جدا و برای رفع نیاز به محبت بازیچه دست گرگهای زمان شوند.
این عضو آکادمی جهانی علوم، مهندسی و تکنولوژی خاطرنشان کرد: ماهواره سرمایی به خانوادهها سرایت میکند که تمام وجودشان سرد شده و عواطف و احساسات آنها را بیرنگ میکند.
امیدوارم زین پس شاهد پرپرشدن پر پرواز عاطفههایمان نباشیم.
گزارش از خبرنگار ایسنای لرستان ساناز رباطی
انتهای پیام