در خصوص زباله های فضایی باید گفت که به طور کلی با هر پرتاب تازه و یا از کار افتاده ماهواره ای در مدار زمین، قطعات ریزی به عنوان زباله های سرگردان در اطراف زمین به حالت شناور رها می شوند. تنها در بهار سال گذشته و همزمان با انفجار یکی از ماهواره های اداره هواشناسی آمریکا، ۴۳ قطعه دیگر به جمع زباله های فضایی اطراف زمین اضافه شد.با میهن پست همراه شوید .
درست زباله های ۵۹ سال پیش بود که در پی برخورد یک راکت از کار افتاده با ماهواره روسی، نخستین زباله های فضایی در اطراف زمین سرگردان شدند و اکنون این مقوله تبدیل به یک بحران فراگیر شده است. در سال ۱۹۵۷ راکتی از کار افتاده با ماهواره Sputnik ۱ برخورد کرد که در نتیجه آن انبوهی از قطعات ریز و درشت به صورت آهن پاره و تجهیزات منهدم شده به شکل زباله در اطراف زمین سرگردان شدند. اکنون دانشمندان هشدار می دهند که این دسته از زباله ها به تهدیدی جدی برای سیستمهای فضایی تبدیل شده اند.
در این میان ناسا در سال ۲۰۱۳ گزارش داد که بیش از ۵۰۰ هزار قطعات مختلف به عنوان زباله های فضایی در مدارات مختلف زمین شناور هستند.بر اساس تحقیقاتی که توسط ناسا و سازمان فضایی اروپا انجام شده، نزدیک به بیست هزار قطعه از این زباله های فضایی بزرگتر از توپ تنیس هستند.
به طور کلی با هر پرتاب تازه و یا از کار افتاده ماهواره ای در مدار زمین، قطعات ریزی به عنوان زباله های سرگردان در اطراف زمین به حالت شناور رها می شوند. تنها در بهار سال گذشته و همزمان با انفجار یکی از ماهواره های اداره هواشناسی آمریکا، ۴۳ قطعه دیگر به جمع زباله های فضایی اطراف زمین اضافه شد.
به تازگی یکی از محقققان دانشگاه کالج لندن نقشه ای از زباله های فضایی اطراف زمین ارایه کرده است. در ویدئویی که از این مطالعه جدید ارایه شده البته به زباله های ریز فضایی نظیر پیچ ها اشاره ای نشده است. ردیابی این دسته از زباله های فضایی کار به مراتب دشوارتری به شمار می آید که بر اساس محاسبات صورت گرفته، هر قطعه زباله فضایی با سرعتی درحدود ۲۸ هزار کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است.
خطرات زباله های فضایی
جالب است بدانید که امروزه حدود ۷۰۰۰ جرم آسمانی در حال گردش در فضا هستند که بدلیل بزرگی بوسیله رادار ردیابی شده‌اند. از این تعداد تنها حدود ۴۰۰ مورد را ماهواره‌های فعال تشکیل می‌دهند. تکه‌های زیادی از زباله‌ها هم وجود دارند که آنقدر کوچک هستند که قابل ردیابی نیستند. اما همین تکه‌ها برای ایجاد خطر به اندازه کافی بزرگ هستند و قادرند به فضاپیما آسیب برسانند. همچنین میلیونها قطعه ریزتر نیز وجود دارند که شناسایی نشده‌اند. وجود این اشیا ناچیز هم نگران کننده است. چرا که با سرعت چند کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کنند.
این در حالی است که آلودگی فضا و زباله‌های فضایی روز به روز بیشتر می‌شود. آمریکا ، روسیه و کشورهای دیگر پرتاب اشیا به فضا را ادامه می‌دهند. قطعات معلق در فضا بطور مداوم افزایش می‌یابد و این امر وقوع انفجارها و تصادمات بیشتری را ممکن می‌سازد بنابراین اگر قطعه معلق به جای بسیار مهمی از ماهواره برخورد کند، شاید ماهواره کاملا از کار بیافتد. لذا باید به منظور بالا بردن دوام ماهواره‌ها را مستحکم‌تر ساخت. این یعنی استفاده از مواد بیشتر در ساخت ماهواره‌ها و بکاربردن هزینه مضاعف در پرتاب آنها است.
برخی از کارشناسان هوا فضا نیز تخمین می‌زنند که تعداد قطعات زباله در فضا هر ده سال چهار برابر می‌شود. یعنی با این روال شاید روزی فرا رسد که فضا چنان آکنده از این قطعات باشد که پروازهای فضایی از میان انبوه زباله‌های فضای پیرامون زمین ، با احتمال خطرات فراوانی صورت بگیرد.
منبع: lockheedmartin
