هر چه سال 92 پر بود از اخبار کشتار پلنگ در نقاط مختلف کشور، سال 93 اخبار کشف اجساد بی جان پلنگ‌ها مخابره می‌شود؛ یکی دو تا در پارک ملی گلستان (اینجا و اینجا)، دیگری در منطقه حفاظت شده کوه بافق (اینجا) و اکنون بعدی در جنگل واتاشان.
به گزارش «تابناک»، دو تن از دانشجویان دکترای منابع طبیعی که برای تحقیقات راهی جنگل واتاشان در منطقه الیمالات (محدوده بین بخش نور و بخش چمستان در شهرستان نور – مازندران) شده بودند، در حین پیمایش متوجه لاشه پلنگی شدند که معلوم بود چندین روز از مرگ آن می‌گذرد چراکه در حال تجزیه بود.
ایمان چاپلاق پریدری، در این باره به خبرنگار «تابناک» گفت: وقتی با پلنگ کشته شده مواجه شدیم، مراتب را به اطلاع ماموران محیط زیست منطقه رساندیم که به ساعت نکشیده خود را به ما رسانده و گزارش خود را در این باره به همراه تصویر تنظیم کردند.
او می‌افزاید: ماموران جسد پلنگ را با خود نبردند، شاید به این دلیل که در حال تجزیه بود و همین فرصتی برای مان فراهم آورد که فردای آن روز (یعنی دیروز، سه شنبه) با همراهی اساتید گروه محیط زیست بار دیگر سری به آن زده و نمونه برداری توسط ایشان برای تعیین علت مرگ حیوان انجام گیرد.
آن گونه که نتایج بررسی ها نشان می‌دهد، علت مرگ این پلنگ که دو ساله به نظر می‌رسد، به احتمال زیاد مسمویت بوده که بر این اساس می‌توان احتمال داد طعمه گذاری مسموم توسط ساکنین روستاهای مجاور این جنگل آن را رقم زده باشد.
نخستین بار سال 87 بود که وجود پلنگ در مناطق جنگلی شهرستان نور تایید و پیرو آن از ساكنان روستاهای واقع در این مناطق خواسته شد که از تله گذاری، استفاده از مواد مسموم كننده حيوانات و مجروح كردن این گونه های نادر خودداری کرده و به محض مشاهده پلنگ، مراتب را به محیط بانان و محیط زیست شهرستان اطلاع دهند؛ درخواستی که دست کم در این مورد به هیچ انگاشته شده است.
آن زمان علت مشاهده شدن این گونه ها در جنگل های پایین دست، خشکسالی و کم آبی در مناطق کوهستانی و دشت‌های بالادست عنوان شد که حیواناتی چون پلنگ را وادار به کوچ کرده بود و از آن تاریخ به بعد، گزارشی مبنی بر دیده شدن پلنگ در این ناحیه گزارش نشده تا امروز که متاسفانه از مرگ یک پلنگ جوان در آن ناحیه خبر می‌رسد.از جمله نکات جالب توجه در سخنان دانشجویانی که پلنگ کشته شده را کشف نمودند، سخنانی است که به نقل از محیط بانان منطقه نقل می‌کنند تا دریابیم که حراست از 90 هزار هکتار اراضی جنگلی به سه محیط بان واگذار شده که اگر درست باشد، با عدم حراست از آن اراضی تفاوت چندانی نخواهد داشت!