محمود کلنگری در گفتگو باخبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ، افزود: این پلنگ موش های نابالغ و توله دو ماه قبل توسط اهالی یکی از روستاهای شازند مشاهده و تحویل محیط بانان شدند که در این مدت با مراقبت های لازم توانمندی بقا در طبیعت را پیدا کرده و در محوطه زیستگاهی خودشان رهاسازی شدند.
وی بیان کرد: اداره کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی فضایی ایزوله را برای مراقبت از این پستاندار در اختیار گروه حامیان تنوع زیستی قرار داد و در مدت مراقبت تلاش شد ضمن تغذیه، از تماس انسانی و اهلی شدن این حیوان پیشگیری شود.
کلنگری بیان کرد: پلنگ موش که با اسامی زرده بر،عروس موش،موش هفت رنگ و بو گندو نیز شهرت دارد دارای جثه کوچک، پوزه کوتاه، گوش به نسبت بلند با انتهای سفیدرنگ و پاهای کوتاه بوده و به طور معمول دم آن بلند و پشمالو با انتهای تیره است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی نیز با تایید این خبرگفت: پلنگ موش یکی از گونه های کمیاب است که در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت محیط زیست (IUCN) به عنوان گونه در معرض آسیب طبقه بندی شده و در ایران و استان مرکزی نیز یکی از گونه های در معرض انقراض محسوب می شود.
امیر انصاری افزود: این پستاندار کوچک بیشتر در مناطق خشک مرغزارها زندگی می کند و گاهی با آمدن در حاشیه روستاها لانه خود را به صورت حفره طویل برای زادآوری در دیوارهای کاهگلی ایجاد می کند و رژیم غذایی آنها گوشتی است و بیشتر از خزندگان، جوندگان و پرندگان کوچک تغذیه می کند..
وی ادامه داد: در برنامه رهاسازی این پلنگ موش ها از افراد بومی و اعضای شورای اسلامی روستایی که این گونه با ارزش در آن پیدا شده بود دعوت به عمل آمد و اهمیت این گونه در چرخه زیستی برای آنها توضیح داده شد.
وی عنوان کرد: علت تهدید جمعیت پلنگ موش در ایران و استان مرکزی تخریب زیستگاه های طبیعی، کاهش طعمه به خاطر گسترش زمین های کشاورزی و توسعه انسانی است.
پلنگ موش در بدن خود دارای رگه هایی از رنگ قهوه ای و لکه های پهن زرد است که این لکه ها در نواحی سر،پشت و دم امتداد دارد.
این حیوان شب گرد است و به صورت انفرادی زندگی می کند و حضور آن در حاشیه روستاها هیچ خسارت و مشکلی برای کشاورزان و محصولات آن ها ندارد./س