Mihanpostپیشنهاد سردبیرهوا فضا

کشف بخار آب و یخ در دنباله دار ۶۷P + عکس

کشف بخار آب و یخ در دنباله دار ۶۷P اگر هنوز به صورت دقیق و علمی اثبات نشده است اما تحلیل جدید داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای «روزتا» نشان‌دهنده مقادیر قابل توجهی از یخ‌آب در دنباله‌دار ۶۷P/Churyumov-Gerasimenko است.با میهن پست همراه شوید.

کشف یخ در دنباله دار ۶۷P با استفاده از داده‌های طیف‌سنج تصویربرداری حرارتی مرئی و مادون قرمز روزتا (VIRTIS) بین ماه‌های سپتامبر و نوامبر ۲۰۱۴ جمع‌آوری و اعلام شد . این ابزار بر روی دو رسوب درخشان که در حال حاضر در منطقه ایمهوتپ این دنباله‌دار وجود دارد متمرکز شده است.

مقادیر عظیمی از بخار آب قبلا در دنباله دار ۶۷P کشف شده بود و دانشمندان بر این فرض بودند که منبع آب در زیر گرد و غباری که پوسته دنباله‌دار را پوشانده قرار دارد. بنابراین، رسوب سطحی که به تازگی تایید شده می‌تواند ناشی از نوعی فرآیند فرسایش باشد.

بر لین اساس نمونه‌برداری پیکسلی از رسوب درخشان از طریق ابزار VIRTIS نشان دهنده تقریبا پنج درصد یخ آب خالص است. دانشمندان همچنین قادر به تعریف دو اندازه جداگانه از سنگریزه موجود در نمونه‌ها بودند که یکی از آنها ده میکرومتر قطر داشت و قطر دیگری حدود ۲ میلی‌متر بود.

در این  میان دو نظریه در مورد چگونگی شکل‌گیری دانه‌های بزرگتر وجود دارد. اولی شامل یک فرایند به نام تف جوشی است که توسط آن بسیاری از ذرات کوچکتر با هم فشرده شده و کریستال‌های یخ ثانویه را تشکیل می‌دهند. احتمال دوم این است که این دانه‌ها می‌تواند نتیجه تصعید باشند.تصعید زمانی رخ می‌دهد که حرارت ناشی از خورشید دنباله‌دار را گرم و رسوب‌های یخ آب را که در زیر پوسته مدفون شدند را تبخیر می‌کند.

لازم است بدانید که در ۶ اوت ۲۰۱۴، فضاپیما روزتا که توسط کشورهای اروپایی ساخته و به فضا پرتاب شده است، پس از ده سال و پنج ماه و چهار روز به ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو رسید. کاوشگر فیله ساعت ۹:۳۵ دقیقه روز چهارشنبه ۱۲ نوامبر به وقت اروپای مرکزی برای فرود بر سطح ستارهٔ دنباله‌دار از حامل خود فضاپیمای رزتا در فضا رها شد، و پس از هفت ساعت کاهش ارتفاع سرانجام فرودش بر دنباله دار در حدود ساعت ۱۶:۰۵ گرینویچ تایید شد.

فیله موفق شد به مدت ۶۰ ساعت بر روی این جرم فضایی به پژوهش و نمونه‌برداری و ارسال داده بپردازد تا این‌که شارژ باتری آن تمام شد. فرود فیله بر روی جرم فضایی با مشکلاتی روبه‌رو شد به طوری که چنگک‌های اتصال آن به سطح دنباله‌دار عمل نکرده و باعث شدند که این کاوشگر دو بار از جای خود کنده شده و در یک شکاف فرود بیاید که این امر باعث نرسیدن آفتاب کافی به صفحات باتری خورشیدی آن شد.

عمر چوری ۴ میلیارد سال برآورد می‌شود. فاصله‌اش با زمین در زمان فرود کاوشگر، قریب ۵۰۰ میلیون کیلومتر بوده است؛ از این رو حدود نیم ساعت زمان می‌برد تا امواج رادیویی، طول این مسیر را طی کند. این ستارهٔ دنباله دار به زودی داغ خواهد شد و مقادیر عظیمی گاز و غبار از خود بیرون خواهد ریخت.

منبع:dailymail

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا