تکه بزرگی از یخ های قطب جنوب شکسته است و بر اساس گفته دانشمندان ، این یکی از بزرگترین شکست‌هایی‌ست که تاکنون ثبت شده است. بر اساس پروژه تحقیقاتی MIDAS وابسته به انگلستان، Larsen C که در غرب قطب جنوب قرار دارد، در حال حاضر به بخش اصلی‌اش از طریق ۲۰ کیلومتر یخ متصل شده است و شکافی بین آن دو وجود دارد. زمانی که این تکه یخ شکافته شود، کوه یخی ایجاد خواهد شد که ابعادی در خصوص ۵۰۰۰ کیلومتر مربع دارد و تقریبا هم اندازه با ایالت Delaware است. در ادامه با میهن پست همراه شوید.
یخ‌های قطب جنوب در تصاویری که مربوط به دهم نوامبر سال ۲۰۱۶ است نشان می دهد که شکافی ۷۰ مایلی در یخ های Larsen C قطب جنوب را در حالی نشان می‌دهد که در ماه آگوست محققان MIDAS اعلام کردند که یک شکاف در مدت زمان شش ماه Larsen C حدود ۲۲ کیلومتر گسترش یافته است. در ماه دسامبر این روند سرعت بیشتری به خود گرفت و ۱۱ کیلومتر دیگر نیز رشد کرد.
یخ های قطب جنوب اگر چه برای نخستین بار نیست که شکاف بر می دارند و کوه یخی جدیدی شکل می گیرند اما جدایی Larsen C باعث خواهد شد تا نمای کلی قاره تغییر چشمگیری داشته باشد. رهبر گروه تحقیقات MIDAS با نام Adrian Luckman در جریان پست منتشر شده در وب‌سایت این گروه اعلام کرد:
شکاف عظیم در یخ های قطب جنوب و به عبارتی زمانی که این کوه یخی جدا شود ، Larsen C ده درصد از ابعاد کلی‌اش را از دست خواهد داد و این کاهش حجم رکورد جدیدی است که ثبت می‌شود. این اتفاق تغییری در ظاهر قطب جنوب ایجاد خواهد کرد.
Martin O’Leary که یکی از محققین میداس است در گفتگو با CNN مدعی شده که این اتفاق بزرگ یادآوری برای موضوع بی‌ثباتی یخ‌هاست. چنین اتفاقی باعث می‌شود که سطح دریا‌ها افزایش یابد و تغییراتی در ظاهر قطب جنوب ایجاد شود. وی می‌گوید:
من فکر می‌کنم حضور این کوه یخی بزرگ در اقیانوس منظره‌ای تماشایی را ایجاد می‌کند اما این کوه یخ با این ابعاد عظیمی که دارد ، در مقیاس اقیانوس چندان هم بزرگ نیست اما در حالت کلی آن شکاف عظیم در یخ های قطب جنوب باعث دلواپسی شده است.
در سال ۲۰۰۲ سطح یخی Larsen B که در نزدیکی Larsen C قرار دارد، از بخش اصلی‌اش جدا شد و به چندین میلیون تکه تبدیل شد. در سال ۱۹۹۵ نیز شاهد چنین اتفاقی برای Larsen A بودیم که شکسته شد.
تصویر بالا تصاویری از شکسته شدن Larsen B در سال ۲۰۰۲ را نشان می‌دهد. از آن زمان تاکنون محققان MIDAS با نگاه دقیق‌تری پیگیر Larsen C شدند. O’Leary می‌گوید شکستن Larsen B و Larsen A به صراحت مربوط به تغییرات اقلیمی بوده است. البته باید بدین نکته نیز توجه داشت که تاکنون محققان شکاف Larsen C را مربوط به موضوع گرم شدن زمین ندانسته‌اند. این تیم بر اساس تحقیق روی دهه‌های مختلف مدعی شده که شکاف Larsen C مربوط به یک الگوی جغرافیایی است. O’Leary می‌گوید: ما فکر نمی‌کنیم که ارتباطی قوی میان تغییرات اقلیمی و ایجاد این شکاف وجود داشته باشد.
منبع : cnn
