در این مطلب مقاله کامل و جامعی را در مورد آشنایی با انواع زیتون آماده کرده ایم. اگر از علاقمندان به این خوراکی دوست داشتنی هستید مطالعه این مطلب را از دست ندهید.
آشنایی با انواع زیتون و چیزهایی که احتمالا نمی‌دانید
انواع زیتون از تنوع زیادی برخوردار است. البته در نگاه کلی، دو نوع زیتون سیاه و سبز داریم ولی اگر کمی در ماجرا دقیق‌تر شویم با انبوهی از طیف‌های مختلف زیتون سبز مواجه خواهیم شد. انواع زیتون ارزش غذایی زیادی دارد. البته این را هم بگوییم که زیتون از آن دسته موادی است که دو نوع نگاه درباره آن وجود دارد؛ برخی شیفته و شیدایش هستند و برخی دیگر اصلا از طعمش خوش‌شان نمی‌آید. آشنایی با انواع زیتون
اجازه بدهید که با زیتون کمی بیشتر و از زاویه تازه‌ای آشنا شویم. درخت زیتون حدود ۴ سال بعد از کاشت شکوفه می‌دهد و بعد از حدود ۷ سال، امکان برداشت میوه‌هایش وجود دارد. اما ماجرای رنگ‌های متنوع سبز و سیاه زیتون چیست؟
شاید تعجب کنید که تفاوت میان زیتون سیاه و سبز فقط در یک نکته است: درجه رسیدگی. زیتون‌های سبز هنوز کاملا نرسیده‌اند و زمانی که کاملا رسیده شوند به رنگ سیاه و گاهی بنفش تیره درمی‌آیند.
زیتون خوش‌طعمی که در فروشگاه‌ها می‌خرید از همان ابتدای چیدن از درخت قابل‌خوردن نیست. علت این است که طعم زیتون در بدو چیده‌شدن از درخت بسیار تلخ است. قبل از مصرف این مادهٔ غذایی خوشمزه و باارزش باید آن را در محلول نمک قرار بدهند تا طعم تلخی را فراموش کند.
یادتان باشد که زیتون سیاه نسبت به هم‌تایان سبزپوش خود از اندکی اسیدچرب بیشتری برخوردار است. در هر ۱۰۰ گرم از آن، حدود ۴۵ گرم چربی وجود دارد. این چربی از نوع اسیدهای چرب غیراشباع است و روی سلامت قلب و عروق اثرات مثبت می‌گذارد.
همان‌طور که گفته شد، انواع مختلفی از زیتون در سرتاسر دنیا کاشته و بهره‌برداری می‌شود. برای مثال:
زیتون مانزالینا در اسپانیا؛
زیتون سیسیلی در ایتالیا؛
زیتون پوننتین باز هم در ایتالیا؛
زیتون لیگوریا باز هم در ایتالیا؛
زیتون پیچولین در فرانسه؛
زیتون میسیون در آمریکا؛
زیتون آلفونسوس در شیلی؛
زیتون هالکیدیکی در یونان؛
زیتون کالاماتا، باز هم در یونان؛
زیتون ماورولیا، باز هم در یونان.
انواع زیتون در ایران
حال که با زیتون‌های مختلف دنیا آشنا شدید، خوب است که بدانید در ایران اوضاع باغ‌های زیتون چگونه است. انواع زیتون در ایران به شرح زیر است:
زرد؛
روغنی؛
ماری؛
شنگه؛
زردگلوله؛
فیشمی؛
دزفول.
بیشتر باغ‌های زیتون ایرانی در طارم و رودبار قرار دارند. اگر به رودبار سری زده باشید حتما می‌دانید که امکان ندارد در بازگشت از سفرتان، دست‌خالی باشید و با چند کیلو زیتون به منزل بازنگردید. بیشتر زیتونی که در ایران کاشت و برداشت می‌شود، زیتون محلی و زرد است. باقی انواع زیتون‌ها به‌طور پراکنده در نقاط مختلف ایران کاشته می‌شوند. آشنایی با انواع ز
یتون
نام‌گذاری‌هایی که برای زیتون‌های ایرانی صورت گرفته است، چندان بین‌المللی و علمی نیستند. در واقع، این نام‌ها را تولیدکنندگان داخلی معمولا روی محصولات خود می‌گذارند. شاید اگر مطابقت‌هایی میان نوع زیتون کاشت‌شده در ایران و نمونه‌های دیگر موجود در جهان بدهیم، زیتون‌هایی که در طبقه‌بندی محصولات ایرانی نام برده شد در گروه یکی از انواع زیتون بین‌المللی قرار بگیرد.
ارزش غذایی زیتون سبز و سیاه
میزان کالری و مواد مغذی موجود در هر ۱۰۰ گرم از زیتون سبز و سیاه موجود در زیتون‌های بسته‌بندی به صورت زیر است:
ارزش غذایی زیتون سبز
انرژی: ۱۴۵ کیلوکالری؛
پروتئین: ۱/۰۳ گرم؛
چربی: ۱۵/۳۲ گرم؛
کربوهیدرات: ۳/۸۴ گرم؛
فیبر: ۳/۳ گرم؛
کلسیم: ۵۲ میلی‌گرم؛
آهن: ۰/۴۹ میلی‌گرم؛
منیزیم: ۱۱ میلی‌گرم؛
پتاسیم: ۴۲ میلی‌گرم؛
سدیم: ۱۵۵۶ میلی‌گرم؛
روی: ۰/۰۴ میلی‌گرم؛
مس: ۰/۱۲ میلی‌گرم؛
ویتامین E(ای): ۳/۸۱ میلی‌گرم.
ارزش غذایی زیتون سیاه
انرژی: ۱۱۶ کیلوکالری؛
پروتئین: ۰/۸۴ گرم؛
چربی: ۱۰/۹ گرم؛
کربوهیدرات
: ۶/۰۴ گرم؛
فیبر: ۱/۶ گرم؛
کلسیم: ۸۸ میلی‌گرم؛
آهن: ۶/۲۸ میلی‌گرم؛
منیزیم: ۴ میلی‌گرم؛
پتاسیم: ۸ میلی‌گرم؛
سدیم: ۷۳۵ میلی‌گرم؛
روی: ۰/۲۲ میلی‌گرم؛
مس: ۰/۲۵ میلی‌گرم؛
ویتامین C(سی): ۰/۹ میلی‌گرم.
هم زیتون سیاه و هم زیتون سبز دارای خواص بسیار زیادی برای بدن هستند. بنابراین، نمی‌توان گفت که کدام یک بر دیگری برتری دارد. شاید در انتخاب اینکه کدام نوع را مصرف کنید، فقط موضوع سلیقه در میان باشد.
