وقتی به قزوین گام می‌نهی یاقوت‌های زرد و قرمز در میان برگ‌های سبز چشم‌نوازی می‌کنند و تاکستان نام خود را از تاکستان‌های نهفته در دلش به ارث برده است آری قزوین را با انگورش می‌‍شناسند و به ندرت خانه‌ای را می‌یابی که تاکی بر سر حیاط آن سایه نیفکنده باشد ولی امروزه تاکستان‌های قزوین و کشمش‌های تولید شده آن حال خوشی ندارند…
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه قزوین، “ناصر خسرو قبادیانی” در سفر به قزوین نگاشته است «باغستان بسیار داشت؛ بی دیوار و خار و هیچ مانعی از دخول در باغات، و قزوین را شهری نیکو دیدم باروی حصین و کنگره بر آن نهاده و بازارهای خوب…»
“مقدسی” جغرافیدان بزرگ اسلامی و مولف احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، قزوین را در قرن چهارم هجری این چنین توصیف کرده است «قزوین بزرگ و پُر تاکستان است».
جهانگردان اروپایی نیز در گزارش‌ها و سفرنامه‌های خویش، قزوین و انگورش را به نیکی ستوده‌اند، چنانکه “شاردن” تاکید کرده است «در قزوین بهترین انگور ایران به دست می‌آید».
در استان قزوین بیش از 35 هزار هکتار تاکستان وجود دارد که عمده تولید انگور قزوین، در شهرستان تاکستان تولید می‌شود که با داشتن سطح زیر کشت بیش از25 هزار هکتار انگور، رتبه نخست را در بین شهرهای مهم تولید کننده انگور کشور داراست.
شهرام رحمانی، مدیرجهادکشاورزی شهرستان تاکستان به ایسنا می‌گوید: در سال گذشته 400 هزارتن انگور از باغات شهرستان تاکستان برداشت شد که پیش بینی می‌شود این رقم در سال جاری به دلیل نبود سرمازدگی، کاهش آفات و بیماری‌ها، اطلاع‌رسانی و برگزاری کلاس‌های ترویجی در بین تاکداران، به 500 هزار تن برسد.
وی با اشاره به تولید 30 رقم انگور در این شهرستان، انگورهای بی‌دانه سفید و قرمز، ساقی، کره رویه، شانی، انگور سیاه، ملایی، فخری، عسگری، میش پستان، شصت عروس، شاهرودی، هشتگردی، یاقوتی، الحقی شاهانی، کندری و صاحبی را از ارقام تولید شده نام میبرد.
رحمانی با بیان اینکه برداشت انگور از دهم شهریورماه آغاز شده و تا اواسط مهرماه ادامه خواهد داشت، اضافه می‌کند: اغلب تاکستان‌های این شهرستان را، انگور بی‌دانه سفید و قرمز تشکیل داده که بخشی به صورت تازه‌خوری و بقیه به صورت شیره انگور، آبغوره و بخش اعظم آن به تولید کشمش اختصاص پیدا می‌کند.
وی تصریح می‌کند: از محصولات برداشتی 70 درصد به کشمش تبدیل می‌شوند چراکه صرفه اقتصادی دارد و بعد از فرش و پسته به عنوان سومین محصول صادراتی غیرنفتی شناخته می‌شود و به همین جهت سالانه 12 هزار تن کشمش از قزوین صادر می‌شود.
این مسئول بازار مصرف تازه‌خوری انگور این شهرستان را تهران و دیگر کلانشهرها می‌داند و می‌گوید: بیشتر انگور شهرستان تاکستان به کشمش تبدیل می‌شود که این کار به روش‌های آفتابی، تیزابی، کالیفرنی و بعضاً سایه خشک انجام می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: 70 درصد انگور تاکستان به روش تیزابی و 30 درصد به صورت آفتابی به کشمش تبدیل می‌شوند و اغلب مردم تاکستان از تیزاب برای خشک کردن انگور استفاده می‌کنند تا انگورها پیش از شروع بارندگی‌ها خشک شوند.
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان تاکستان اعلام می‌کند: 12 کارخانه کشمش در سطح شهرستان تاکستان فعالیت دارند که این کارخانه‌ها در راستای پاک کردن و بسته‌بندی فعالند و محصولات تولیدی آن‌ها عمدتا به بازار کشورهای حوزه خلیج فارس، روسیه و ترکیه صادر می‌شود.
مجید رحمانی یکی از صادرکنندگان کشمش تاکستان در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: استان قزوین در زمینه صادرات کشمش در جهان رتبه‌های سوم تا پنجم را به خود اختصاص داده است که این رتبه با توجه به تولید محصولات تغییر پیدا می‌کند و این در حالی است که 90 درصد انگور شهرستان تاکستان به کشمش تبدیل می‌شود، از این میان 90 درصد کشمش‌ها صادر می‌شود ولی در دنیا 70 درصد انگور به الکل، 22 درصد به تازه خوری و حدود 8 درصد به کشمش تبدیل می‌شود.
وی توضیح می‌دهد: عدم ارتباط خوب با دنیای غرب و تحریم‌ها سبب بروز مشکل در بخش کشاورزی شده است که با برداشتن تحریم‌ها و بهتر شدن مناسبات با کشورهای اروپایی، آینده خوبی در خصوص محصولات کشاورزی خواهیم داشت.
چرا دولت از صادرکنندگان کشمش حمایت نمی‌کند؟
رحمانی تصریح می‌کند: مسئولان استان باید توجه ویژه‌ای به کشمش استان داشته باشند چراکه صادرکنندگان محصول کشمش بدون حمایت دولت در برابر مشکلات ایستاده‌اند و به طوری کلی توجه دولت و استان از بخش کشاورزی خارج و بر روی بخش صنعت معطوف شده است.
وی یادآور می‌شود: بابت خروج محصولات کشاورزی میانگین 300 میلیون دلار در استان بازگشت ارزی داریم که دولت با توجه به اهمیت بخش کشاورزی سه برابر این سرمایه در گردش را در اختیار بخش کشاورزی قرار دهد.
این صادرکننده کشمش در پایان می‌گوید: در شهرستان تاکستان حدود 30 هزار نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم در بخش کشاورزی و انگور مشغول به کار هستند و دولت باید بازاریابی خارج از کشور را از طریق سفارت‌ها فعال کند تا اشتغال‌زایی بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
به گفته‌ی مدیرجهادکشاورزی شهرستان تاکستان در هر هکتار 2 نفر اشتغال‌زایی دائم وجود دارد که با وجود 25 هزار هکتار از باغات این شهرستان حدود 50 هزار اشتغال‌زایی ایجاد شده است.
به گزارش ایسنا کاهش میزان بارندگی‌ها و حفر چاه‌های غیرمجاز مشکلات عدیده‌ای را برای تاکداران ایجاد کرده است که رحمانی اعلام می‌کند: حدود 3 میلیون مترمکعب آب ازطریق کانال طالقان برای تغذیه مصنوعی چاه‌های تاکستان تزریق شده است.
وی تشریح می‌کند: به علت کاهش بارندگی‌ها در سال‌های اخیر با برداشت‌های بی‌رویه مواجه بودیم که به همین منظور در جهت افزایش راندمان آبیاری، برای کشاورزان کلاس‌های ترویجی برگزار شده تا با روش‌های کاهش میزان مصرف آب آشنا شوند و از هدررفت آن جلوگیری کنند.
مدیرجهادکشاورزی شهرستان تاکستان توضیح می‌دهد: حدود 4000 هکتار از باغات این شهرستان به سیستم آبیاری قطره‌ای مجهز شدند که آب هزار هکتار از اراضی آبیاری تحت فشار از چاه‌های کشاورزی تامین می‌شود و آب 10 حلقه چاه دیگر نیز در مزارع به روش قطره‌ای استفاده می‌شود و به زودی نیز 5 حلقه چاه دیگر به این روش در باغات آبرسانی خواهند کرد تا از برداشت بی‌رویه آب از چاه‌ها جلوگیری شود.
رحمانی صادرکننده کشمش اظهار می‌کند: در حال حاضر 20 درصد باغات تاکستان از روش آبیاری مدرن و 80 درصد از روش سنتی آبیاری غرقابی استفاده می‌کنند و این در حالی است که در تاکستان کمبود آب و بحران آن جدی است.
رحمانی در پایان تاکید می‌کند: در گذشته برای آبیاری از 2 ورودی ابهر رود و سد طالقان استفاده می‌کردیم اما در حال حاضر ابهر رود خشک شده و سد طالقان نیز مشکل تخصیص آب دارد به طوری که آب این سد به تهران انتقال داده می‌شود که در این زمینه مسئولان باید تلاش کنند.
به گزارش ایسنا، استان قزوین به عنوان یکی از مهم‌ترین قطب‌های کشاورزی کشور و دارای قابلیت‌های زیادی در بخش کشاورزی برای سرمایه‌گذاری است.
صادرات منبع تامین درآمدهای ملی است و افزایش آن رشد تولید ناخالص ملی و توسعه خوداتکایی اقتصادی را به دنبال دارد، صادرات غیرنفتی یکی از مباحث مهم اقتصادی در کشورهای متکی به درآمد نفتی است، بنابراین رونق صادرات غیرنفتی می‌تواند نقش بسزایی در افزایش ظرفیت تولید ملی و دستیابی به شرایط اقتصادی مطلوب داشته باشد.
بخش‌های از این گزارش برگرفته از کتاب “مینودر” نوشته سیدعلی گلریز است.
انتهای پیام