بیست چهارده: با آغاز جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل کمتر کارشناس و علاقه مندی برای آرژانتینی ها شانس رسیدن به دیدار نهایی و حتی اضافه شدن به جمع چهار تیم پایانی را قائل بود اما طرفداران متعصب آلبی سلسته از همان ابتدا به تیم خود امیدوار بودند.
تیمی که شباهت زیادی به آرژانتین ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ دارد و دو دوره متوالی راهی دیدار نهایی جام جهانی شد و یک عنوان قهرمانی و یک نایب قهرمانی را به ارمغان آورد.
آرژانتین با خط دفاعی رسوخ ناپذیر، دروازه بانی مطمئن ، حضور خاویر ماسکرانو که جلوی خط دفاعی اکثر جنگ های تن به تن را از هافبک های حریف می برد و در نهایت «لیونل مسی» که مارادونای عصر حاضر تلقی می شود، تمامی فاکتورها را برای موفقیت دارد.
هرچند در تیم تحت هدایت «آلخاندرو سابه یا» همچون انگلیس، اسپانیا، آلمان، برزیل و حتی ایتالیا هافبک های نامدار و چندین میلیون یورویی حضور ندارند اما اتحاد مثال زدنی و روح رسیدن به پیروزی سبب شده تا مردم آرژانتین تیم خود را پس از ۲۴ سال در یک قدمی جام طلایی ببینند.
این موفقیت زمانی به دست آمد که در دیدار نیمه نهایی برابر هلند، سرخیو رومرو با واکنش های فوق العاده خود دو پنالتی لاله های نارنجی را مهار کرد تا دوستداران قدیمی فوتبال را به یاد جام ۱۹۹۰ و نیمه نهایی با ایتالیا بیاندازد.
در آن سال آرژانتین با کاپیتانی مارادونا در مرحله نیمه نهایی در کشور ایتالیا به مصاف میزبان رفت. لاجوردی پوشان ایتالیا با ۸۰ هزار تماشاگر ورزشگاه سن پائو شهر ناپل برابر آرژانتین قرار گرفتند ولی بازی در ۱۲۰ دقیقه یک بر یک مساوی شد.
در ضربات پنالتی، سرخیو گوی گوچه آ دروازه بان دوست داشتنی آلبی سلسته ضربات «روبرتو دونادونی» و «آلدو سرنا» را مهار کرد و تیمش را به فینال رساند.
این موفقیت ۲۴ سال بعد تکرار شد و نوبت به «سرخیو رومرو» رسید تا ضربات «ولا» و «وسلی اشنایدر» را به زیبایی مهار کند و رخت موفقیت را برتن آرژانتینی ها بپوشاند.
به واقع رومرو جانشینی خلف برای گوی گوچه آ محسوب می شود و توانست درحالی که که همچون سال ۹۰ کمتر کارشناسی شانسی برای فینالیست شدن آلبی سلسته قائل بود، تیم خود را به مرحله نهایی برساند.
حال باید آنهایی که فوتبال را با اشتیاق دنبال می کنند به خوبی بدانند که در این ورزش فقط نام ها تاثیر گذار نیستند. برای رسیدن به موفقیت، فقط میزبانی، نفوذ داشتن در فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) و مسائل پشت پرده کافی نیست، بلکه تیم ها باید حرف خود را در زمین بزنند.
آرژانتین که دو بار متوالی در سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ به مصاف آلمان رفت و حاصل آن پیروزی ۳ بر ۲ در ۱۹۸۶ مکزیک و شکست یک بر صفر در ۱۹۹۰ ایتالیا بود این بار در کشور برزیل، رقیب دیرینه خود، برابر ژرمن ها صف آرایی می کند تا برای رسیدن به جام تلاش کند.
چند روز دیگر مشخص خواهد شد که ستاره بیستمین دوره جام جهانی بر روی پیراهن آلمان که فوتبالی زیبا را به نمایش می گذارد نقش خواهد بست یا آرژانتین با تیم یکدست و متحدش برای سومین بار قهرمان بزرگترین تورنمنت ورزشی جهان می شود.